Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

Venio nunc ad eam quae percipitur ex tactu uoluptatem: qui sensus est quidem totius corporis. sed ego non de [*](8 saepe iam dictum est] cf. ad Epit. 24,10. ) [*](EPITOME 1-6] c. 57, 6. 10—20] c. 57, 5 (a quibus omnibus); cf. c. 24. 18—20] c. 58, 9 renuntiandum — incidamus. ) [*](B(G)RHPVJ 1 at B doloris V 3 for[te] JB1 sapientia BorP1, alt. a del. PS 4 guylae H ungentis R aut] ac edd. 5 ineptus] ineptus est R 6 nihil GHV et (ante quem) om. R 7 iis RP3 t in ras. corr., his BHPlV 9 nisi] nihil P habent (corr. m. 3) P Oipjprimeret B1 itaque] *idqu*e (h et a er.) B omn[e] B7 10 istruendum B, [struendum] G 12 âusJtitiamque B2 his] Bis H 13 titillas Bl, corr. B3 15 rad uitam1 B3 16 ac] ad B1, corr. B1, et R uoluptate* (s er., - add. m. 3) B radl B [bon](umu;[e](rum) G 17 fallaciS (~ er.) mala* (m er.) B mala — fallacia om. P bona] hic fere desinit codicis G pag. 150 (80) 18 oblecmta V tamquam] quam P1 (corr. P3) V 19 mollitiae BHV, molliti R, mollitig par, ras. in -tie corr. capta P 20 redicamur R mancipamus B, mancipari oportet H, mancipauimus edd. )

565
ornamentis ac uestibus, sed de sola libidine dicendum mihi puto, quae maxime coercenda est, quia maxime nocet.

cum excogitasset deus duorum sexuum rationem, adtribuit iis ut se inuicem adpeterent et coniunctione gauderent. itaque ardentissimam cupiditatem cunctarum animantium corporibus admiscuit, ut in hos adfectus auidissime ruerent eaque ratione propagari et multiplicari genera possent.

quae cupiditas et adpetentia in homine uehementior et acrior inuenitur, uel quia hominum multitudinem uoluit esse maiorem uel quoniam uirtutem soli homini dedit, ut esset laus et gloria in coercendis uoluptatibus et abstinentia sui.

scit ergo aduersarius ille noster quanta sit uis huius cupiditatis, quam quidam necessitatem dicere maluerunt, eamque a recto et bono ad prauum et malum transfert.

inlicita enim desideria inmittit, ut aliena contaminent quibus habere propria sine delicto licet. obicit quippe oculis inritabiles formas suggeritque fomenta et uitiis pabulum subministrat;