Epitome Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

postremo sumpta Deianirae coniugis ueste, cum difflueret ulceribus, doloris inpatiens rogum sibi in Oetaeo monte construxit eoque se uiuum cremauit. sic efficitur ut etiamsi ob uirtutem deus credi potuisset, ob haec tamen homo fuisse credatur.

Aesculapium Tarquitius tradit ex incertis parentibus natum et ob id expositum atque a uenatoribus collectum, caninis uberibus educatum, Chironi in [*](INSTITUTIONES 8-17] I 9, 1. 10 (Laomedouti). 17-20] 19,7. 20 s.] 19, 10 (idem-interemit). 21-25] I 9, 11. 26- 682, 2] I 10, 1 s. ) [*](TJ 3 positisque Pf, positique T 4 adque T 5 adque T 9 argonautas!åš (alt. as exp. et linea del. m. 1) T 17 omfale T 18 triumlatus T 19 adque T 22 deianyrae T 23 (in) eoque Heum, sed Buen confert Inst. I 18, 6 quo 26 in mg. sinistro notas quasdam, quibus fortasse nomen tarquitius contineri Guil. Schmitzius existimat, add. m. poster. (ef. ad pag. 677, 19) in T 27 adque T )

682
disciplinam datum.

hic Epidauri moratus est, Cynosuris, ut Cicero ait, sepultus, cum esset ictu fulminis interemptus. Apollo autem pater eius non dedignatus est alienum gregem pascere, ut acciperet uxorem; et dilectum puerum cum peremisset inprudens, gemitus suos inscripsit in flore.

Marti uiro fortissimo adulterii crimen non defuit, siquidem catenis cum adultera uinctus spectaculo fuit. Castor et Pollux alienas sponsas non inpune rapuerunt, quos Homerus non poetica, sed simplici fide mortuos sepultosque testatur.