Epitome Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

in una tamen Thetide abstinentior fuit. erat enim praedictum quod is quem paritura esset, maior patre suo futurus esset. pugnauit ergo cum amore, ne quis se maior nasceretur. sciebat ergo se non esse perfectae uirtutis magnitudinis potestatis, qui quod ipse patri fecerat timuit.

cur igitur Optimus Maximus nominatur, cum se et peccatis contaminauerit, quod est iniusti ac mali, et maiorem timuerit, quod est inbecilli ac minoris?

Sed dicet aliquis ficta haec esse a poetis. non est hoc poeticum sic fingere, ut totum mentiare, sed ut ea quae gesta [*](INSTITUTIONES 2 tamquam fungus] cf. VII 4, 3. 3-7] 117,15—17. 8-12] 110,10. 12 s.] 110,11. 13-15] I 10, 12 (-stuprum). 15 s.] I 10, 11 (uirgines). 15-23] I 11, 9-11. 15 s. (-et nihili). 21 s.] I 10, 13. 24-684, 3] I 11, 17. ) [*](AUCTORES 3 s.] Verg. Aen. VII 774 ss. ) [*](T] 1 Erichthonius Pf, ericthonius T 2 effudit] cf. ad Inst. I 17,13 y 3 hippolitum T 4 relegauit Da, religauit T 9 pietatis Da, Buen confert Inst. I 10, 10, potestatis T 12 Alcimenam Buen conl. 7, 3, almenam T laedamque T 14 faemineos T 17 theMde ex thedi T predictum T 19 narslceretur T 20 perfecte T 21 Optimus Maximus Da conl. Inst. I 10, 10, maximus optimus T 22 contwrainauerit T 23 timuerit (ar in ras. exit) T ac Pf, a T 25 ut (ante totum) Pf, aut T)

684
sunt figura et quasi uelamine aliquo uersicolore praeteias. hunc habet poetica licentia modum, non ut totum fingat, quod est mendacis et inepti, sed ut aliquid cum ratione commutet.