De Mortibus Persecutorum
Lactantius
Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part II, Fasc 2. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1897
Maxentius tanti facinoris sibi conscius, licet iure hereditatis paternos milites traducere ad se posset, cogitans tamen fieri posse ut Maximianus socer id ipsum metuens Seuerum in Illyrico relinqueret atque ipse cum suo exercitu ad se oppugnandum ueniret, quaerebat quatenus se a periculo impendente muniret.
patri suo post depositum imperium in Campania moranti purpuram mittit et bis Augustum nominat. ille uero et rerum nouarum cupidus et qui deposuerat inuitus, libenter arripuit.
Seuerus interim uadit et ad muros urbis armatus accedit. statim milites sublatis signis abeunt et se (ei> contra quem uenerant, tradunt.
quid restabat deserto nisi fuga? sed occurrebat iam resumpto imperio Maximianus, cuius aduentu Rauennam confugit ibique se cum paucis militibus inclusit.
qui [*]( 1 capitatione Heumann, sed cf, c. 23, 1 captioitatis 5 relicta C, corr. Bal oportnnitate C, corr. Bal 7 maxencius C, corr. Bal purpura Gale induerat C, corr. Bal allato C 8 rei ex ni C 10 arceasiit C, corr. Bdl 11 et hortatus Lenglet (sed falso \'ita MS.\') 12 Maientium Bal, maiimianum C roma C, corr. Bal 14 ibi Bai, ut C 16 possit C, corr. Bal ut s. I. C 18 a»d C obpugnandum C 20 camppania C 22 quia Gale 24 se <ei> Bauldri, <ei) se Gale, ei pro et Bentleius 27 qui] ubi uel atque Brandt )