Epistulae

itaque nec deum credit Origenes filium dei, quem non putat adorandum, et lacerat eum conuiciis; cumque sibi in scripturarum memoria blandiatur et putet se eas intellegere, non audit contra se loquentem Moysen: [*]( 1 cf. Hebr. 5, 12-14 5 cf. Orig. de oratione c. 15 init. 6 *Ex. 5, 2 12 *Esai. 45,14 14*Rom.lO,13 15 *Rom. 10,14 21 Act. 7, 59 22 *Phil. 2, 10. cf. Esai. 45, 24 ) [*]( 1 doctrinarum g 2 augmenta V 3 cum] cumque V, om. u 4 origenis u maxime V sui om. V 7 est dominus V 9 o(r exp. V)rigenis TV 10 confitemur u 11 est om. u 14 omnis quicumque u 16 uocabunt u 17 recta] credat u 19 e] est V quem] qm u esse deum u ador. et orandus s est et orandus u est V 20 et om. U orans u 22 hoc ad u 23 flectere (ere in ras. m2) T flectitur Up.c. (i ex a) V cael.-flect. om. T 24 flectitur U , flectet V 26 origenis TVu dei om. u orandum u 27 in om. u memoria V blanditur u 28 putat u ea u moisen Vu )

Uerum quid necesse est in tam inpiis immorari ? ad alium eius transeamus errorem. dicit corpora, quae resurgunt, post multa saecula in nihilum dissoluenda nec futura aliquid nisi, cum de caelorum mansionibus animae ad inferiora dilapsae indiguerint nouis, quae alia rursum fiant prioribus omnino deletis. quis ista audiens non et mente et corpore pertremiscat ? si enim post resurrectionem corpora redigentur in nihilum, fortior erit mors secunda quam prima, quae delere omnino poterit substantiam corporalem.

cur Paulus scribit: mors non dominabitur illius; quod enim mortuus est peccato, mortuus est semel, si corpora delenda sunt penitus ? aut quomodo hoc, quod dicitur \'semel\', firmum erit, cum caro ab animae consortio separata redigenda sit in nihilum ? qua ratione rursus adiunxit: seminatur in corruptione, surgit in corruptione; seminatur in infirmitate, surgit in uirtute; seminatur in ignobilitate, resurgit in gloria; seminatur corpus animale, surgit corpus spiritale?

si enim incorruptio corpora in nihilum redigit, consequens fuerat dicere corruptioni ea in perpetuum reseruari essetque fortior incorruptione. sed absit Paulum contraria sibi scribere et incorruptioni et corruptioni eandem esse naturam. quodsi, ut [*]( 1 *Leu. 24, 15-16 15 *Rom 6, 9-10 19 *I Cor. 15, 42-44 ) [*]( 2 nomin. in falsum u blasphemauerit U 4 et] at s affecit Uu 5 casu u cassum et inane s ei di T 8 resurgent Tp.c.m2 10 mans.] inanibus u ad om. u delapsae U lapsae u 11 nouis, quae Vall. nobisque T (nobis ut m2) UVu quis ista aud.] cur ita audies u 12 pertimescat T 15 scribat V scripsit u; add. sic g illi u 16 pr. mortuum s peccato in ras. V, om. u alt. mortuum g- 17 si-pen. om. V 18 caro ab] carnali u separate u 19 sint u rursum U adiungit Uu 20 surget s incorr.] corr. U 21 surget s 22 resurget V surgit U 23 surget U alt. corpus om. u 24 incorr.] corr. u corpora om. g 25 ea corr. U corruptione V ea] et u 26 incorruptioni T incorrupto g; add. corruptio UVu contrarie u scrib. sibi V 27 pr. et om. u incorr. et corr. u incorruptionis cet. quodsi] quod T ut] et V )

sin autem corruptibile et mortale corpus surrecturum est, consequentius fuerat apostolum dicere: \'seminatur in corruptione, surgit in corruptione; seminatur in infirmitate, surgit in infirmitate; seminatur in ignobilitate, surgit in ignobilitate; seminatur corpus animale, surgit corpus animale\'. quodsi corruptionem et infirmitatem et ignobilitatem amouet a corporibus suscitatis et dicit e contrario incorruptione et fortitudine et gloria corpora uestienda et pro animali spiritale corpus esse reddendum, soluta erit mors et in corporibus suscitatis pro morte et corruptione inmortalitas incorruptioque regnabunt, quia et ipsum corpus inmortale et incorruptum resurget, ut possit permanere animae coaeternum.

igitur et saluator pignus salutis nostris corponbus in resurrectione sui corporis tribuens non potest credi ultra moriturus apostolo in hanc sententiam congruente: Christus resurgens ex mortuis ultra non morietur, mors ei nequaquam dominabitur, ne, si illius fuerit dominata, dominetur nostri.