Epistulae

Multa dixi, quibus tibi taedium fortassis inferrem, qui haec, quae tamen adprobas, non expectas discere, quia ea docere consuesti. si quid autem est in eis, quantum ad res ipsas pertinet — nam, quali eloquio explicata sint, non nimis curo —, si quid ergo est in eis, quod eruditionem offendat tuam, quaeso, ut rescribendo admoneas et [*](2 *Ps. 142, 2 4 Hier. 2,.29 5 *Prou.. 20, 8-9 8 cf. *Iac. 2, 13 9 Matth. 6, 12 11 II Cor. 9, 7 13 cf. Iac. 5, 16 16 Iac. 3, 2 ) [*]( 2 dixit Q 3 iudicio aEug.codd.Vat. et unus Par. 8 superexultat β -al. tet (ex -tat A) AQDM Eug.codd.praeterVat. et unum Par. misericordiam Aa.c. iDM Eug.duo codd. iudicium SJSg 9 nobis debita nostra Eug.codd.praelerVat. 12 iacob g 14 quot. pecc. g hic non Eug non hic cet. 16 offenderat; fiat Eug sit 3 fit cet. 17 propter magnum ç 18 perueat <p perueniat AfrM peruenit D 19 sed] si Aa.c.m2i donando Eug.codd.praeter unumPar. dando eei. 20 meretur D debita] peccata g reddique] sed idque 3 22 tamen quae 5 quae] qui 3 expecta <p dicere AМa.e.,зD quia Eug quod eel. doce 3 conuesti õ consuisti ty,AMa.c.m2 23 si quid] quit õ ad om.D rem ipsam AõDJI nam] non õ 24 eloquia $ nimis] minus AMa.c.m2,3 in eis est Mp.c.,g est s.l.m2A,om.ID,Ma.c. 25 tuarn off. M scribendo M )

infelix est enim, qui non tantos et tam sanctos tuorum studiorum labores et digne honorat et de his domino deo nostro, cuius munere talis es, gratias agit. unde cum libentius debeam a quolibet discere, quod inutiliter ignoro, quam promptius quoslibet docere, quod scio, quanto iustius hoc abs te caritatis debitum flagito, cuius doctrina in nomine et adiutorio domini tantum in Latina lingua ecclesiasticae litterae adiutae sunt, quantum numquam antea potuerunt!

maxime tamen, istam sententiam: quicumque totam legem seruauerit, offendat autem in uno, factus est omnium reus, si quo alio modo melius exponi posse nouit dilectio tua, per dominum obsecro, uti nobiscum communicare digneris.

Non audacter, ut falso putas, sed amanter studioseque fecisti, ut nouam mihi ex ueteri mitteres quaestionem, quae ante litteras tuas plerosque in oriente decepit, ut per simulatam humilitatem superbiam discerent et dicerent cum diabolo: in caelum ascendam, super sidera caeli ponam thronum [*]( 9 Iac. 2, 10 18 *Esai. 14, 13-14 ) [*]( 1 et tam] etiam AMa.c.m2,iD 2 dignissime$3 nostra β est 4 discere-quosl. om-l 5 quoslibet (quos exp.) A hoc abs te Eug abs te hoc cet. 6 huius I,Į3 et in adiutorio Eug.codd.praeterVal. et umim Par. 7 in latinam linguam ^ eccl. om.Eug.cod.Vat. 8 tamen] ergo Eug.codd.praeter T\'at. et unum Par. 9 quic. autem Eug.codd.praeterVat.et unumPar. aufendat 5 11 exponi (ex —ne 31) mel. AõD.:łl tua dil. s 12 uti Eug ut id cet. dign.] add. expl epis sci ag ad hier de eo quod script e qui tota lege seruauer 111 ) [*](A = Lugdunensis 602 s. VI (def. initium usque ad p. 243, 3 dictum). ) [*](M = Coloniensis 60 s. IX-X. ) [*](n = Palatinus lat. 178 s. X. ) [*](p = Casinensis R. 297 s.XI. ) [*]( hieronim ad thesifontem M incipit epistola hieronimi ad thesiphontem contra heresim pelagii n incipit liber beati ieronimi pbri ad ctesifontem contra eos qui apathian (s.l. hoc est impassibilitatem) praedicant p; periit titulus una cum initio epistulae in A ) [*]( 16 uetere p ) [*]( LVI. Hieron. Epiat. III, Hilberg. ) [*]( 16 )

quae enim potest alia maior esse temeritas quam dei sibi non dicam similitudinem sed aequalitatem uindicare et breui sententia omnium hereticorum uenena conplecti, quae de philosophorum et maxime Pythagorae et Zenonis, principis Stoicorum, fonte manarunt ? illi enim, quae Graeci appellant irdfrr), nos perturbationes possumus dicere, aegritudinem uidelicet et gaudium, spem et metum, quorum duo praesentia, duo futura sunt, adserunt extirpari posse de mentibus et nullam fibram radicemque uitiorum in homine omnino residere meditatione et adsidua exercitatione uirtutum.

aduersum quos et Peripatetici, qui de Aristotelis fonte descendunt, fortissime disputant et Academici noui, quos Tullius sequitur, et eorum non dico res — quae nullae sunt — sed umbras et uota subuertunt. hoc est enim hominem ex homine tollere et in corpore constitutum esse sine corpore et optare potius quam docere dicente apostolo: miser ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius?

et quia epistolaris breuitas non potest omnia conprehendere, strictim tibi uitanda describam. unde et illud Uergilianum est: hinc metuunt cupiuntque, dolent gaudentque neque auras dispiciunt clausae tenebris et carcere caeco. quis enim potest aut non gestire gaudio aut maerore contrahi aut spe extolli aut timore terreri? quam ob rem et grauissimus poeta Flaccus scribit in satira: nam uitiis nemo sine nascitur; optimus ille est, qui minimis urgetur. [*]( 13 cf. Cicero de off. III 26 15 *Rom. 7, 24 19 Fergil. Aen. VI 733 sq. 24 Horat. sat. I 3, 68 sq. ) [*]( 1 et ero sim. M sim. ero p alia pot. esse maior (maior s.l.)M 2 sihi dei n 3 uendicare np.c.m2p 4 p(h s.l.ni2)ytagore M p(h s.l.m2)ithagorae n pitagore p 5 illa n 6 IIAeE M 7 gaudium] add. et M 8 fimbriam n 10 aduersus p et om.n (peri s.Z.)patetici M peripa(te s.l.m2)tici n 11 discendunt n a.c.m2 achademici codd. noui p non M,om.n 14 pr. corpore] homine s alt. et om.111 15 docere] docere (s.l. 1 dolere)M homo om.n 16 quia ex qui m2 n 17 discribam n a.c.m2 18 uirg. np 20 neque (ue eras.)n nec g 21 respiciunt np.c.m2 despic. eef. 22 cum gaudio M merore codd. contrahi] non (con s.l.m2)trahi n 23 spe] add. non s.1.m2n timore] add. non s.l.m2n 24 scripsit Mn satyra Mp.c.n 25 sine (s.l.m2) uitiis (ex uitis) nemo n 26 urguetur Mnp.c.m2 )