Tractatus super psalmos

Beseruans itaque omnia iudicio diuino et eripi se ob humilitatis meritum deposcens, qui in nullo aduersum dei constitutiones, aduersum odia humana, aduersum praesentium molestiarum patientiam moueretur nihilque in hoc nunc saeculo sibi de his iudicandum esse decerneret, consequenter haec addidit: iudica iudicium meum et redime me; propter eloquium tuum uiuifica me. magnae et securae conscientise uox est iudicii sui iudicium postulare, ut ad id, quod statutum a se sibique conplacitum est, etiam diuinae sententiae examen exoptet. non hic aut alios aut se ipsum diiudicans corrupti sensus opinione deflectitur, neque a ueri iudicio ira aut gratia aut odio aut amore decedit, non ignarus huius euangelici mandati: quo enim iudicio iudicaueritis, iudicabitur de uobis.

Sed ne ille quidem iudicii sui iudicium pertimescit, qui ait: ego autem non iudicaui quicquam scire me, nisi Christum Iesum et hunc crucifixum. in hac igitur iudicii sui securitate propheta tempus redemptionis [*](8 Rom. XH, 19; cf. Deut. XXXII, 35. 25 Matth. VII, 2. 28 I Cor. 2,2. ) [*]( 1 ad (a F) dID VCp 4 humanaet V1 5 aduersus V 9 et ego RpE 10 retinendae Cpb 13 diuino iudicio V 14 aduersus di V 16 inpatientia C inpatientiS p(A) 17 uindicandum VCr) decernere C 19 aeloquium et stc fere semper R saecurae V 20 iudicis ex iudicii m. ,? R iudiciis C suis C 23 iudicans Cp 24 deoidit C dicidit V 25 iudicio om. V 29 xpm ihm V iesum ohristum C ihm p 30 eui add. m. 2 V securitatem F. ) [*](34*)

Sed haec eadem eloquia dei, ut piis spebus uitam redemptionemque denuntiant, ita impiis non relinquunt. nam exspectationem prophetae haec de peccatoribus mox secuntur: longe est a peccatoribus salus, quoniam iustificationes tuas non exquisierunt non habet ueniam ignoratio uoluntatis, quia sub scientiae facultate nescire repudiatae magis quam non repertae scientise est reatus. ob id enim longe a peccatoribus salus est, quia non exquisierunt iustificationes dei, cum utique non ob aliud consignatae litteris maneant, quam ut ad uniuersorum scientiam notionemque defluerent. sed sciens propheta, cum a peccatoribus non exquirentibus iudicia dei salus longe sit, iuxta tamen dominum esse his, qui recto sunt corde, secundum etiam illud apostoli: uos, qui eratis longe, facti estis prope, ne et ipse et ab ipso salus longe sit, cognitionem iustificationum dei expetit.

Non ignorat, quantum in his sacramentum nostrae salutis expressum sit per quasdam prsefigurationum aeternarum in rebus praesentibus notiones; in Hebraeo scilicet sex tantum [*](19 Ephes. II, 13. ) [*]( 1 praecatur VR 2 enim add. m. 2 V om. R if. praef. et redemptione et iustificatione Cp 8 i sanguinem V liberabimur Cpb o toto saeculi pb 7 speb; (b in ras.) R spem C 8 relinqunt R lelinquunt C 9 secuntur VC sequntur R sequuntur pE 10 qm ex m qa p 11 uenia corr. m. 2 V ignorantio C 14 exquisierint ex exqui- sierunt R 15 cum utique non scripsi nõ (non R) utique non VR cum non utique Cpb nam utique non e manent e 16 ut om. VR acientium Vx noticiong p 17 profeta V profecto C iustificationes pb 18 solus V iusta tamen p dum V domino R drb Cp 20 ne et — s cognitionem om. C ne & ab ipso salus pe 23 expraesum V psit P aeternorum C 24 notiones ex notionib. m. 2 V hebreo V haebraeo R. )

Sed confidentem in his prophetam ac se uiuificandum in dei iudiciis sperantem multorum extrinsecus odia et insectationes fatigant. uerum misericordiarum eius, quarum secundum eundem prophetam non est numerus, non inmemor a testimoniis eius non declinauit. sequitur enim: multi, qui persecuntur me et tribulant me: de testimoniis tuis non declinaui. non pellitur, non mouetur: et cum multi persequantur, ne declinat quidem.

Sed qui ita in mandatis dei permanet, ut ab insectantibus inpelli deflectique non possit, habet, quod se graui dolore perturbet, se etiam usque ad tabem liquescentis quodam modo animae dissoluat: cum se a testimoniis dei non declinante alii a dei timore desciscunt et susceptam legis fidem pactionemque [*]( 1 hoc om. C aexeni V seiafii C et terra in omnis in V hao terra omnis in C tfa oflii in p 3 iubelei R iobelei V quodque V quinn quagensimi V 5 uenisset corr. m. 2 V noua caelestis Cp 7 non ista E exquisierit V exquirunt p totus om. Cp 8 adque terrenae r 10 multae sunt domine Cpb 11 iudioium tuum Cpb 18 confitentem C confidemus V 15 quorum VRC 16 non immemor de testimoniis pb non innumeratte testimoniis C 17 persecuntur VRC persequuntur pE 19 repellitnr p (A) impellitur. persecuntur Cp 20 ne ex non ne m. 2 V nec R 21 ita ex dem corr. m. 2 V 22 dolore ex dolore dolore m. 2 V non solum perturbet pb 28 se etiam e sed etiam VRpb sed ue etiam his C tabem ex turbem m. 2 V liq.s«*»»s corr. m. 2 V 24 animo V 25 a dei lege pb a lege dei C. )

Sed qui dolet super non seruantes pactum atque tabescit. mandatorum in se dei non refugit examen. dicit enim: uide. quoniam mandata tua dilexi, domine: in tua misericordia uiuifica m e. parum prophetae est, per metum explere mandata, sed ea magis diligit, quia extra necessitatem timoris sit dilectionis operatio. et quamquam amor legis potior quam metus sit, non tamen ita sui fidens est, ut non magis uiuificari se per dei misericordiam deprecetur. non nunc se ille uiuere putat, sed uitam exempto hoc mortali corpore e: absorto in gloriam inmortalitatis exspectat. [*]( 6 Exod. XXIV, 3. 18 cf. II Cor. 11, 29. ) [*]( 1 defitigationes V defetigationea p B et om. V 4 istrahel r di heris V 5 post respondit 5-8 litt. eras. R 6 ad uero VC is 1 deis R1 deos RapE alienos RSpE cf. Georges Lex. /, 136 7 aborauit V1 pactum auditae Cp 8 et professae obseruationia om. Cp 9 se n ease VE lOresponderat V fort. recte praeuaricatione VpE cf. p. 339,19 11 et dft Cp 12 in hierusalem V iherusalem C ex om. V 13 flail' 16 Bed quid V Bup (up euan.) R 18 per me C 19 qua C extra ex ex m. 2 V 20 sit in V si C amoris legis V 21 fidem est T ut magis C 22 per misericordiam dei E per misericordiam < p 23 illi V1 uiue V1 exemplo (' 24 absorto VRCp, cf. Georges Wortf. p. w )

Scit sibi hoc iam in exordio creationis suse esse promissum, cum a deo dicitur: faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram. hoc super hominem principium uocis est dei, cum ad imaginem intermintse aeternitatis originis nostra exordium conderetur. certus ergo se uita illa atque in imagine dei esse uicturum, ait: principium uerborum tuorum ueritas: in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae. uerba dei cselo et terra praetereunte non transeunt. quaecumque de labiis eius effusa sunt, non inrita sunt. aeternae sunt iustificationes, aeterna iustitia est. principium ergo uerborum dei ueritas est; neque de se, id est de hominis creatione, ullum alium anteriorem dei scit esse sermonem quam ut secundum imaginem dei ac similitudinem fieret. haec itaque indemutandse ueritatis est constitutio: sic in principio uerborum dei ueritas est. ut nouus homo, regeneratus in Christo, uiuat deinceps secundum aeterni dei, id est caelestis Adse imaginem iam aeternus.