Tractatus super psalmos

Ob quod hic nunc sanctus et rex et propheta et deo ac domino suo secundum carnem in seminis sui originem deputatus inter has saeculi infestationes ac spiritalium nequitiarum pugnas [*]( 12 Luc. XXII, 26. 14 Matth. XXIII, 12. ) [*]( 1 in se ipsū C in se ipso pb agendi supr. scr. C om. V intellegendi om. Cp 2 praecandique V predicandique C euangelium uerum m perfecte C 8 consumans R 5 aut seruet p 6 capud VRp suma V 7 ipsis ex ipsisque m. 2 V ab ipsis Cpb 11 unumquisque V esse aut om. Cp 12 esset ex est m. 2 V esse C ostendens om. C 13 omnibns C 14 enim om. V 16 fide V cf. Biicheler — IVindekilde Decl. p. 67 sed h. l. cum solus cod. V, qui totiens litteram Jinal. omittit, huius genetiui formae testis sit, eam in fextum recipere dubitaui nomina ex omnia m. 2 V et add. m. 2 V 17 obaedientes R obrepentes C a obrepentis (s eras.) p ipsii p humane V 18 rphibere Cp 19 magnifioentiam et miserationem V magnificentie et miserationi p(A) repotatfl Cp( A) 20 contineri C 21 propheta (om. et) Cb a domino C 22 secundum — seminia sui in marg. add. C origine VC deputatus om. R. )

Beseruans itaque omnia iudicio diuino et eripi se ob humilitatis meritum deposcens, qui in nullo aduersum dei constitutiones, aduersum odia humana, aduersum praesentium molestiarum patientiam moueretur nihilque in hoc nunc saeculo sibi de his iudicandum esse decerneret, consequenter haec addidit: iudica iudicium meum et redime me; propter eloquium tuum uiuifica me. magnae et securae conscientise uox est iudicii sui iudicium postulare, ut ad id, quod statutum a se sibique conplacitum est, etiam diuinae sententiae examen exoptet. non hic aut alios aut se ipsum diiudicans corrupti sensus opinione deflectitur, neque a ueri iudicio ira aut gratia aut odio aut amore decedit, non ignarus huius euangelici mandati: quo enim iudicio iudicaueritis, iudicabitur de uobis.

Sed ne ille quidem iudicii sui iudicium pertimescit, qui ait: ego autem non iudicaui quicquam scire me, nisi Christum Iesum et hunc crucifixum. in hac igitur iudicii sui securitate propheta tempus redemptionis [*](8 Rom. XH, 19; cf. Deut. XXXII, 35. 25 Matth. VII, 2. 28 I Cor. 2,2. ) [*]( 1 ad (a F) dID VCp 4 humanaet V1 5 aduersus V 9 et ego RpE 10 retinendae Cpb 13 diuino iudicio V 14 aduersus di V 16 inpatientia C inpatientiS p(A) 17 uindicandum VCr) decernere C 19 aeloquium et stc fere semper R saecurae V 20 iudicis ex iudicii m. ,? R iudiciis C suis C 23 iudicans Cp 24 deoidit C dicidit V 25 iudicio om. V 29 xpm ihm V iesum ohristum C ihm p 30 eui add. m. 2 V securitatem F. ) [*](34*)

Sed haec eadem eloquia dei, ut piis spebus uitam redemptionemque denuntiant, ita impiis non relinquunt. nam exspectationem prophetae haec de peccatoribus mox secuntur: longe est a peccatoribus salus, quoniam iustificationes tuas non exquisierunt non habet ueniam ignoratio uoluntatis, quia sub scientiae facultate nescire repudiatae magis quam non repertae scientise est reatus. ob id enim longe a peccatoribus salus est, quia non exquisierunt iustificationes dei, cum utique non ob aliud consignatae litteris maneant, quam ut ad uniuersorum scientiam notionemque defluerent. sed sciens propheta, cum a peccatoribus non exquirentibus iudicia dei salus longe sit, iuxta tamen dominum esse his, qui recto sunt corde, secundum etiam illud apostoli: uos, qui eratis longe, facti estis prope, ne et ipse et ab ipso salus longe sit, cognitionem iustificationum dei expetit.

Non ignorat, quantum in his sacramentum nostrae salutis expressum sit per quasdam prsefigurationum aeternarum in rebus praesentibus notiones; in Hebraeo scilicet sex tantum [*](19 Ephes. II, 13. ) [*]( 1 praecatur VR 2 enim add. m. 2 V om. R if. praef. et redemptione et iustificatione Cp 8 i sanguinem V liberabimur Cpb o toto saeculi pb 7 speb; (b in ras.) R spem C 8 relinqunt R lelinquunt C 9 secuntur VC sequntur R sequuntur pE 10 qm ex m qa p 11 uenia corr. m. 2 V ignorantio C 14 exquisierint ex exqui- sierunt R 15 cum utique non scripsi nõ (non R) utique non VR cum non utique Cpb nam utique non e manent e 16 ut om. VR acientium Vx noticiong p 17 profeta V profecto C iustificationes pb 18 solus V iusta tamen p dum V domino R drb Cp 20 ne et — s cognitionem om. C ne & ab ipso salus pe 23 expraesum V psit P aeternorum C 24 notiones ex notionib. m. 2 V hebreo V haebraeo R. )

Sed confidentem in his prophetam ac se uiuificandum in dei iudiciis sperantem multorum extrinsecus odia et insectationes fatigant. uerum misericordiarum eius, quarum secundum eundem prophetam non est numerus, non inmemor a testimoniis eius non declinauit. sequitur enim: multi, qui persecuntur me et tribulant me: de testimoniis tuis non declinaui. non pellitur, non mouetur: et cum multi persequantur, ne declinat quidem.

Sed qui ita in mandatis dei permanet, ut ab insectantibus inpelli deflectique non possit, habet, quod se graui dolore perturbet, se etiam usque ad tabem liquescentis quodam modo animae dissoluat: cum se a testimoniis dei non declinante alii a dei timore desciscunt et susceptam legis fidem pactionemque [*]( 1 hoc om. C aexeni V seiafii C et terra in omnis in V hao terra omnis in C tfa oflii in p 3 iubelei R iobelei V quodque V quinn quagensimi V 5 uenisset corr. m. 2 V noua caelestis Cp 7 non ista E exquisierit V exquirunt p totus om. Cp 8 adque terrenae r 10 multae sunt domine Cpb 11 iudioium tuum Cpb 18 confitentem C confidemus V 15 quorum VRC 16 non immemor de testimoniis pb non innumeratte testimoniis C 17 persecuntur VRC persequuntur pE 19 repellitnr p (A) impellitur. persecuntur Cp 20 ne ex non ne m. 2 V nec R 21 ita ex dem corr. m. 2 V 22 dolore ex dolore dolore m. 2 V non solum perturbet pb 28 se etiam e sed etiam VRpb sed ue etiam his C tabem ex turbem m. 2 V liq.s«*»»s corr. m. 2 V 24 animo V 25 a dei lege pb a lege dei C. )

Sed qui dolet super non seruantes pactum atque tabescit. mandatorum in se dei non refugit examen. dicit enim: uide. quoniam mandata tua dilexi, domine: in tua misericordia uiuifica m e. parum prophetae est, per metum explere mandata, sed ea magis diligit, quia extra necessitatem timoris sit dilectionis operatio. et quamquam amor legis potior quam metus sit, non tamen ita sui fidens est, ut non magis uiuificari se per dei misericordiam deprecetur. non nunc se ille uiuere putat, sed uitam exempto hoc mortali corpore e: absorto in gloriam inmortalitatis exspectat. [*]( 6 Exod. XXIV, 3. 18 cf. II Cor. 11, 29. ) [*]( 1 defitigationes V defetigationea p B et om. V 4 istrahel r di heris V 5 post respondit 5-8 litt. eras. R 6 ad uero VC is 1 deis R1 deos RapE alienos RSpE cf. Georges Lex. /, 136 7 aborauit V1 pactum auditae Cp 8 et professae obseruationia om. Cp 9 se n ease VE lOresponderat V fort. recte praeuaricatione VpE cf. p. 339,19 11 et dft Cp 12 in hierusalem V iherusalem C ex om. V 13 flail' 16 Bed quid V Bup (up euan.) R 18 per me C 19 qua C extra ex ex m. 2 V 20 sit in V si C amoris legis V 21 fidem est T ut magis C 22 per misericordiam dei E per misericordiam < p 23 illi V1 uiue V1 exemplo (' 24 absorto VRCp, cf. Georges Wortf. p. w )

Scit sibi hoc iam in exordio creationis suse esse promissum, cum a deo dicitur: faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram. hoc super hominem principium uocis est dei, cum ad imaginem intermintse aeternitatis originis nostra exordium conderetur. certus ergo se uita illa atque in imagine dei esse uicturum, ait: principium uerborum tuorum ueritas: in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae. uerba dei cselo et terra praetereunte non transeunt. quaecumque de labiis eius effusa sunt, non inrita sunt. aeternae sunt iustificationes, aeterna iustitia est. principium ergo uerborum dei ueritas est; neque de se, id est de hominis creatione, ullum alium anteriorem dei scit esse sermonem quam ut secundum imaginem dei ac similitudinem fieret. haec itaque indemutandse ueritatis est constitutio: sic in principio uerborum dei ueritas est. ut nouus homo, regeneratus in Christo, uiuat deinceps secundum aeterni dei, id est caelestis Adse imaginem iam aeternus.

Grauia quidem propheta Dauid et regis Saul et principum populi odia insectationesque sustinuit, quia piae conscieutise constantiam ferre impietas professa non potuit. sed conformans euangelicum deo atque apostolicum uirum non ignarus est [*]( 2 Gen. I, 26. ) [*]( 1 eit C enim sibi b 2 cum ad hoc dicitur V 4 homine pE inaminate C 5 origo nostra in exordium (t exordio in marg. add. p) CjKA) 6 in imaginem R imagine CE 9 de olabiis V1 10 non inrita sunt om. ('p aeterna erunt V aeternae R et aeterna VpE 11 ergo om. Cp uerborum tuot (auoa p) Cp 12 illum alifl V alium Cp anteriorerem V interiorem C 14 inmutandae £ p 15 dei om. Cp ut om. V 17 caelestis ad imaginem C id est — imaginem om. p(A) aeternis p aeternus alil C Explic******* uicensima incipit littera XXI feliciter V Finit R Fin. litt. XX inc. Sin litt. XXI Cp 20 Dauid om. Cp principium V 21 odia inaectationeque V odia inseatationesQ, R odia et insectationes E odia insectionis C odii insectationes p sustinet p 22 aubatantiam V sed conformans euangelica dni et apostolicam uiam n non ignarus cet. C sed confirmat euangelicQ dm ad apostolos dictii nam ignarus cet. p(A) 23 euuangelicum V. )

Sed cum beatae huius insectationis praemia non ignoret domino dicente: beati estis, cum uos persequentur et dicent omne malum aduersum uos propter iustitiam; gaudete et exultate, quoniam mercis uestra copiosa est in caelo, post principum odia formidinem uerborum dei ita consequentibus temperauit: 1 lsetabor ego super eloquia tua, sicut qui inuenit spolia multa. fuit ergo formidinis, ne persecutionibus principum aut indigne subderetur aut cederet, quia et causam odiorum praebuisse non sancti est, et dei gratiam metu saeculi amisisse sine uenia sit. sed spolia inuenisse uictoris est: certe ea ex se praebuisse iam uicti est. cum his itaque insectationibus propheta non frangitur [*]( 1 Matth. X, 17 sq. 5 Ibid. X, 89 sq. 17 Mattb. V, 11 sq. ) [*]( m 1 qui ait V 5 antea V omnes V1 confitetur R 6 cora corr. m. 2 V confitebor ex confitebitor m. 1 Y 7 qui autem — in caelis I est om. Rp 9 siue igitur deo dicatus fuit etiam in C qui g d5 dignus fuerit in p 11 populo R 12 et per gentium V sciret propter caelorum regnum Cpb 18 renuntiandum Cpb 14 gratua V1 16 beata p ignorat V ignoraret C 18 omnem Vx 19 merces RCp 20 formidinS supr. scr. m. 1 R uerbi Cp 23 aut indignae R indigne Cp aut digne coni. Bened. in ailn. 25 metua C 26 inuenire VCp se add. m. 2 P )

Sed huius laetitiae adfectus non inest, nisi et in diuinse legis dilectione et in exsecratione iniquitatis, quia neque defugere quisquam nisi quod odit optabit neque nisi quod diligit obtinere nitetur. laetatus ergo, tamquam super spolia multa, subiecit: iniquitatem odio habui et abominatus sum; legem autem tuam dilexi. iniquitatem ergo odit et diligit dei legem.

Sed diligens dei legem non in his tantum, quae per oboedientiam legis explentur, intentus est: ad aliquid autem se aliud necesse est per opus legis extendat. et quo praeterea in officio sit, audiamus: septies in die laudem dixi tibi super iudicia ius tit i ae tuae. sanctus propheta primum, quod agit, diligit, opus scilicet legis, quia uitiorum omnium et usus reciditur et uoluntas. sed postea iudicia iustitiae dei laudat. haec enim, ut saepe admonuimus, plus significant, quam agant, dum gesta ipsa notionem nobis aeternae dispositionis insinuant: ut sabbati requies, ut Hebraeus puer, ut terra otiatura, ut annus [*](1 principium C uicit C refort VI spolia om. C 9 euuangelia et sic fere. semper V legatum V in domum suam VC in doma sua p 4 in aecclaesiis dei R 5 c5 ex cil m. 2 V 6 potestate uictor Cp fidi p seu calliditatis Cp 8 non est V 9 in exsectationis V 10 quod erit optabit V 11 nititur R super om. C 12 abhominatus lnp 15 sed diligens dei legem om. V non in haec pb per oljydientiam V oboedientia Cp 19 iudicia add. m. 2 V 20 legis supr. scr. C 1 qua corr. m. 1 R qua pl(A) 21 et uoluntas ei' sed C 22 ammonuin mus R admonuimus ex Amonuimus C monuimus V significat r h agunt V 23 iesta C ipsa om. b nobis om. C 24 ebreue corr. m. 2 V haebreus R agnus C. )

Ac non ambiguum est, cur laudis hic numerus sit. haec enim eadem uel in die uel in puero uel in terra uel in anno atque annis sub sanctificatione huius numeri continentur, cum usque ad illam quinquagesimae aeternam requiem, quod est sabbata sabbatorum, septenus numerus expleatur. multa autem de numeri huius sanctificatione sunt cognita, ut ipsa dierum constitutio, ut angelorum throno dei adstantium electio, ut spiritaliam potestatum et requiescentium gratiarum in domino plenitudo. certe iudicia iustitiae dei hoc in numero laudari a propheta conuenit, per quem et in quo earundem iustificationum uirtus et constitutio continetur.

Non alius autem nunc prsedicationis propheticse ordo est, quam fidei. nam et tolerantia persecutionum et formido uerborum et laetitia eloquii et odium iniquitatis et amor legis et laudatio iustitiae et omne omnino, si quod aliud in lege mandatum est in huius tantum praecepti obseruatione concluditur: diliges proximum tuum sicut te ipsum. hoc holocaustis, hoc sacrificiis omnibus maius est, unum atque idem sibi meminisse cum alio corpus esse, qui Christi est. et ut corpus suum, id est ut se ipsum, amare, qui proximus sit. [*]( 17 Rom. XIII, 9. ) [*]( 1 qulquagensimus V et sic in seq. sub imaginis sacramento non para momenti esse intelleguntur Cp 8 ao non ex ac cum non m. 2 r qur R sit in ras. m. 1 R sit ex sic m. 2 V 4 uel in die om. Cp ini puero V puero R uel in terra om. C f< adque add. m. 2 T' sanctificatione ex sanctificationi m. 1 R sanctificationem V hnius ex nuius m. 1 R 7 sabbata sabbatorum p sabbatorum C 8 sane. tificationis C 9 constititio R ****entium electio V adstantium electorum R (in R ut angelorum — electorum supr. scr. m. 1) 11 iudicia om. C in numero prophetam (propheta C) laudare (laode p) conuenit Cp 12 per add. nt. 2 V 15 et tolerantiae V1 et tolerantia C 4 ad tolerantiap formido (om. et) Cp inter uerborum et et laetitia Cinser.: temperare pax ergo retinenda est cf. p. 539, 6 16 eloqui I71 eloqo* /• cocln amor laudis legis corr. m. 2 V et laudatio — omne om. C 18 dimur R concludimur V 19 diligis V tamquam te ipsum RCpE 511 curo aliis p qd christi p eaut C eet ut p. )

In his itaque pacis caritatisque prseceptis manens propheta. euangelicse spei desiderio detentus est. scit enim, in quo uel quis finis sit legis, cum ait: exspectabam salutarem tuum, domine, et mandata tua feci. salutaris Iesus est. hoc enuntiatio ex hebrseo nominis, hoc ad Ioseph angelus est locutus, hoc Simeon exinde in pace remittendus agnouit, hoc reddita nobis per eum salus edocet. in eo autem mandata dei se profitetur fecisse, quod salutare domini exspectet, declarans omnia legis mandata aduentu dei unigeniti contineri.