Tractatus super psalmos

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers. S. Hilarii Episcopi Pictaviensis Tractatus super psalmos. (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 22). Zingerle, Anton, editor. Prague, Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1891.

Superscriptio psalmi a superiore eo distat, quod in se habet canticum psalmi, cum in anteriore psalmus cantici editus sit. ceterum aequabiliter praescribuntur in finem. itaque secundum illam, quam in exordio attulimus. de titulorum [*]( 1 II Cor. 5, 4. ) [*]( 2 dispoliari PE 5 dona monstrata sint PE 7 habundabunt R 8 humiliores ex humilioris m. 1 R 12 definitae Pb 15 uallium ore P 16 ac ex hac R 17 aspectu P 18 significasse P 21 cona cinnentes P Finit psalmus LXIIII inoipit psalmus LXV R Explic psalm* LXIIII incipit psalmus LXV Pj de V cf. praef. 28 aequabiliter R aequaliter PE. )

249
inscriptione rationem perspicuum est psalmum hunc ob adepta per meritum boni operis spiritalis doctrinae instituta cantari: quia quando in superscriptione psalmus cantici est, per cognitionum caelestium praedicationem gesta boni operis continentur in psalmo; cum autem canticum psalmi est, ex operationis oboedientia adeptae spiritalis scientiae hymnus ostenditur. canticum enim uocis officium est; psalmus autem ex coaptatione, quam harmoniam nuncupant, organi conparatur. fitque ex inparibus ac dissimilibus modis artificis ingenio apta et consonans et amoena modulatio. quo exemplo uariis officii nostri et scientiae ministeriis gratum deo opus et sibi consonans conparamus. et huius quidem intellegentiae ipsi nobis psalmi auctores erunt, cum quando sit in psalmo cantici per scientiae et cognitionis doctrinam boni operis praedicatio, in cantico uero psalmi per gestorum meritum gratulatio adeptae scientiae intellegatur. ob eam igitur causam in psalmo praesenti spiritus prophetiae a gratulationis doctrina coepit. psalmum autem ex prophetarum persona consistere, res ipsa et ratio demonstrat.

Iubilate deo omnis terra, psalmum dicite nomini eius, date gloriam laudationi eius. dicite deo: quam terribilia sunt opera tua! in multitudine uirtutis tuae mentientur tibi inimici tui. primum ergo iubilandum deo praemonet, secundo psallendum nomini eius, dehinc dandam gloriam laudationi eius, tum dicendum deo: quam terribilia sunt opera tua! postremo [*]( 1 inscriptione R rationem supr. scr. m. 1 R om. P ob adempta P 4 gesta om. R 6 post est 1-2 litt. eras. R 6 post operationis .5-6 litt. eras. R 8 coaptatione RE ea adeptatione (ea ex eo) P qua R armoniam RP nuncupantur P comparantur P 9 fuitque P lOoffiopns cio P 11 dl P 19 comparemus ex comparamus P quidem intellegentiae (opus supr. acr. m. 2) P 14 doctrina R 17 a om. RP doctrinae P coepit ex caepit m. 1 R. ex persona prophetarum PE 18 res sup". scr. m. 1 R 19 deo fd5 V) VRE dfio P 20 laudationi PE laudationis R 91 terribilia sunt. e, cf. infr. et Sabatier II. 127 terribilia RPb in multitudine RE in multitudinem P 22 inter tuae et mentientur supr. scr. & postea eros. m. 1 R 28 secundum V 24 dandam gloriam VR gloriam dandam E dehinc — landationi eius om. P tunc dices dffio V 26 terribilia sunt Ve terribilia RPh. )

250
id confitendum: in multitudine uirtutis tuae mentientur tibi inimici tui. sed ut rationem atque ordinem ita dispositi huius sermonis intellegamus, necessarium est id, quod difficultatem adfert, paucis absoluere.

In latinis codicibus ita legimus: iubilate deo omnis terra. et quantum ad eloquii nostri consuetudinem pertinet. iubilum pastoralis agrestisque uocis sonum nuncupamus, cum in solitudinibus aut respondens aut requirens per significantiam ductae in longum et expressae in nisum sonus uocis auditur. in graecis uero libris, qui ex hebraeo proximi sunt, non eadem significantia scribitur. namque ita se habent: ἀλαλάξατεrwfrecpxaoa ἡ γη̃; et cum illis alalagmos, quem latine iubilum ponunt, significat uocem exercitus proeliantis, aut in concursu proterentis hostem, aut successum uictoriae exultationis uoce testantis. quam rem, ubi ita se translationis ratio temperauit absolutius in psalmo altero intellegemus, cum dicit: omnes gentes, plaudite manibus, iubilate deo in uoce exultationis. uox autem exultationis dissentit ab iubilo; sed pro translationis condicione, quia propria exultantis uocis nuncupatio non reperta est, per id, quod iubilum dicitur, uox exultantis ostenditur. [*]( 16 Ps. XLVI, 2. ) [*]( 1 id om. V in multitudine h. I. VRPE 2 eed ad V adque VR ita dispositi om. V 8 intellegamus om. V 4 inter paucia et absoluere supr. scr. uerbis m. 2 P 6 sed quantum V nostri VRE om. P I 7 agresti quae corr. m. 2 V sonum ex sinum m. 1 V 8 per significantiam om. V 9 et expraessae in niaum es R et expresBae innisfl P & expsse ἶemẽsũ a om. V sonus VPE om. R auditur in graecis VPE L audit in grecis snpr. scr. m. 3 f R 10 ex hebreico V non eadem significationem eiusmodihabet V 11 ΑΑΑΑΑΤεΤѠΟεѠΤΤεΑΗΙΗ;R CΑΛΑΛΑΓΜΟlC εΤѠθεѠlΤΑεΛεΓΗ (primae 11 litt. in ras.) P αλαλαξατε τω θεμταkλητε « ἀλαλάξατε — illis om. V 12 alalagmos Ra alalagmus VP latini V 18 proeliantis VR praelianti = « P 14 propterrem hostem V successu V 16 intellegemus RP intelligimus E 18 ab = iubilo (eras. in) R a iubilo VP 19 quia R qa a qua P 20 reperta e = (e in ras. 1 postea eras. B) R. )

251

Positi igitur in uitae istius proeliis et in hoc carnis et sanguinis nostri certamine aduersum diabolum exercitusque eius armis spiritalibus dimicantes deo monemur in uoce exultationis iubilare. et ne ad inanimem hanc terrae molem esset sermo referendus, uniuersitas nostra ex terra in primo Adam parente genitorum sub plurali numero monstratur, cum dicitur: iubilate deo omnis terra. simul enim et officium omnium docetur et origo. terrendus ergo est confessionis nostrae sermone omnis profanus auditor; et aduersum diabolum armaque eius orationum nostrarum sonitu certandum est, et belli nostri uictoria exultationis uoce monstranda est.. audiat orantis populi consistens quis extra ecclesiam uocem, spectet celebres hymnorum sonitus et inter diuinorum quoque sacramentorum officia responsionem deuotae confessionis accipiat. necesse est terreri omnem aduersantem et bellari aduersus diabolum uincique resurrectionis fide mortem tali exultantis uocis nostrae, ut dictum est, iubilo. sciet hoc deo placitum esse, hoc spei nostrae testimonium esse, publicas uictricesque exultationis nostrae uoces personare, quarum propheta non neglegens est, alio loco memorans: circumiui et immolaui in tabernaculo eius hostiam iubilationis. et ne inanem iubilationis huius doctrinam atque obseruantiam crederemus, alibi protestatur: beatus populus, qui scit iubilationem. necessarium ergo id fidei nostrae est, in cuius scientia beatitudo est.

Nam primum in admonitionum ordine propheta disposuit, ut iubilet deo omnis terra, secundo, ut psalmum dicat nomini [*](20 Pa. XXVI, 6. 23 Ps. LXXXVin, 16. ) [*]( 1 positi igitur et nos sumus in uitae V 3 dimicantes propter quod monemur do V 7 oficium R 8 est ergo V 11 nictoriam V exul- tationis VPE exulta — ti == onis R audiat VRE audia~r t P 12 post ecclesiam supr. scr. & m. 3 R spectat V celelrea VRE celeba (xb in roi.) P 17 acia (sci eras.) R sciet P sciat E placitum esse PE placitum est (sed st in ras.) R 18 testimonium esse scripsi ex usu Hilar. cf. Stttd. 1889 p. 316 testimonium e R testimonium PE 00 alio looo R loco alio PE circOiui RP circuiui E et immolaui E cf. Sabatier II, 53 Ont. RP 31 inane P 28 proteatatur RE propheta testatur P. )

252
eius. deo itaque iubilandum est, quia debitum ei a nobis est exultantis uocis officium. psallendum autem nomini eius est, quia, ut per organum psalmus est, ita et corporis nostri, quod animae et adfectionis et negotiorum omnium organum est, artificiosis operibus est placendum. digne ergo dei nomine agendum est, ut in quantum effici licet, dictis domini obsecundemus dicentis: sic luceat lumen uestrum coram hominibus, ut uideant opera uestra bona et magnificent patrem uestrum, qui in caelis est. uitae enim nostrae honestas ad eius laudem erit referenda, cui uiuimus. denique idipsum ex subiectis docetur. sequitur enim: psallite nomini eius, date gloriam laudationi eius, quia ex organi nostri psalterio, id est corporis animae famulantis effectibus praebetur per nos deo gloriosa laudatio, cum gentes opera nostra contuentes patrem nostrum, qui in caelis est, magnificent. et dabitur laudi eius gloria, si digne nomini eius organi, id est corporis nostri, operatione psallamus.

Docemur etiam consequentibus monitis ad ordinem quae propheta uel spiritu per prophetam ita admonente: dicite deo: quam terribilia sunt opera tua! quis enim non trepidet ad maiestatem eius, qui saecula instituerit, mundum condiderit, tempora reuolubili uicissitudine cursuque dimensus sit, caelum astris ornauerit, terram fructibus repleuerit. mare obicibus concluserit, hominem ut his aut uteretur aut dominaretur elegerit? per haec enim omnia uirtutis ac potestatis eius aeternitas noscitur, apostolo dicente: quae enim inuisibilia eius, a creatura mundi ipsius factis intellecta [*]( 7 Matth. V, 16. 26 Rom. I, 20. ) [*]( 1 quia PE quia = ut — in fine fol. R (ubi locus etiam in seq. aberratione corruptus) a nobis e exultantis Re a nobis exultantis Pb 2 officium Re officium est Pb psallendum autem — psalmus eat om. R 16 digne PE digni R 18 etiam PE ergo R cj: Ephem. Austr. 1889 p. 984 in i consequentibus (in supr. scr. m. 2) P obsequellae (e in ras.) R obsequille (sic) P 19 ita om. R 21 enim add. m. 2 V 22 tempora per uioea dimensus sit V 25 enim om. V uirtutis signa potestatis V 26 aeternitas ex aeternitatis m. 2 V 27 factis P facti (ex facit R) Ra. )

253
aspiciuntur, aeterna quoque uirtus eius et diuinitas. haec terribile nomen conditoris efficiunt, et operum dignitas maiestatem eius, qui ea sit operatus, ostendit. horum igitur operum esse deus a nobis praedicandus est et a ceteris confitendus est: non haec omnia esse dii mentienda sunt.

Alii enim fortuito haec extitisse commemorant, alii aeterna mansisse confirmant. et idcirco mundum ipsum deum esse contendunt, dum aut suapte, cum uoluit, potestate constiterit, ant, dum initio caret, careat dominantis arbitrio. alii autem solum caelum, quia igneum sit, alii aera. quia motu ac natura indissecabili circumferatur, alii aquas, quia indefessae ecfluant, deum nuncupant. plures terrae metalla, robora, scopulos, herbas deos adorauerunt. nonnulli deos esse aut putrefactorum corporum ossa, aut deflagrantium rogorum busta mentiti sunt: horum omnium conditorem deum nescientes. et idcirco talem confessionis nostrae ordinem propheta esse docuit oportere: dicite deo: quam terribilia sunt opera tua! in multitudine uirtutis tuae mentientur tibi inimici tui: ex multitudine scilicet uirtutum dei uenerationem falsorum in diis nominum mentientes.

Sed quia mentientur inimici, quid a cunctis fieri oporteat, doceturita: omnis terra adorent tibi et psallant tibi: psalmum dicant nomini tuo, altissime. mendacio inimicorum in nuncupatis diis demonstrato salutis nostrae instituta praebentur: ut terrena omnis origo nostra adoret et psallat [*](2 ista enim terribilem corr. m. 2 V 4 operum eue deus VRa operum P operum conditor esse deus e a nobis VRP et a nobis E 5 confitendus est R cf. Stud. 1889 p. 316 vonfitendui VPE non PE non ne R (an non uero ?) dii metienda sunt R di me = tienda sunt P 8 fortuito R fortuitn PE 8 suaptae R sua parte P cum uoluitur P constituerit P 9 ut dum P 10 ignen ait (fl si in ras. t add. m. 3 f) R N h 11 indefessae RP indefease E eofluant R effluant PE 14 roo,orum P U 18 mentiatur h. I. V 21 sed quia RPE et quia V mentientur VRP mentiuntur E inimici VRE inimici tui P 92 adorent tibi V adoret tibi R adoret te PE cf. Sabatier II, 127 psallent V peallat (t in ras. P) RPE 23 dicant V dicat (t in ras. P) RPE altissimae R. )

254
altissimo, uerum deum et uniuersorum conditorem relictis impietatum mendaciis recognoscens.

Sensum diapsalma distinxit. sermo enim ad deum cum oratione directus ad homines nunc refertur, quos tamquam longe a cognitione dei consistentes propheta ad proximum aduocat dicens: uenite et uidete opera dei. docuit autem et apostolus esse plures longe a deo positos, quos doctrinae? adhortatio tamquam in uicinia conlocauerit, cum ait: et cum uenisset, euangelizauit pacem his, qui de longe, et pacem his, qui de prope. ex lege enim multi tamquam de prope manentes crediderunt gentibus longe aduocatis.

Prophetica igitur praedicatio omnes ad dei opera contuenda aduocauit: sed non ea opera, quae cunctorum aspectui subiecta sunt, caeli, aeris, terrae ac maris — haec enim omnes contuentur —, sed ea, quae fidelium tantum studiis conperta sunt quibusque saluti humanae cum ingenti admirabilium uirtutum terrore consultum est: pharaone impietatis suae poenis in exemplum humani timoris coercito, ut terror damnationis inreligiosorum metu religionem inchoaret; cum in terrae iter mare aruit et aquae in aridam conuersae sunt; cum Iordanen pedes populus egressus est, et ingressuro repromissionis terram Israhel fluentibus stare iussis relicus ad gradiendi securitatem fluuii alueus decucurrit. ad huius igitur legis et prophetarum dei opera contuenda propheta gentes aduocat dicens: uenite et uidete opera dei; terribilis in consiliis super filios [*](8 Ephes. II, 17. ) [*]( 8 diappsalma distincxit P ad eu Ra qf. Acad. p. 31 5 de consistentes R 8 in uicinia Rb in uicina P in uicinio V in uicino e 9 his qui de longe V uobis qui longe RPE 10 de prope V prope RPE 12 prophetica (profetica R) igitur RPE profetae V 13 aduocat V aspectui RPE oculis V 14 caeli aeris VPE caeli = aeris (eras. df) R ao VPE supr. scr. m. 1 R 16 studium V 17 fanone Rl' (faraonem V) 20 = aruit (eras. h, r in ras.) R iordanen pedes populus R cf. p. 101,5 iordanen (iordane V) populus pedibus VP iordanem pedibus populus E 22 fluentibus R fluentis PE stare iussiB in ras. R relicus R reliquus (n in ras.) P 23 legis et prophetarum om. Y 24 contuenda VRE conculcanda P 25 opera dmf h. I. V (sed supr. 6 et ipse di) terribilis I VR terribilis & in P. )

255
hominum. qui conuertit mare in aridam, in flumine pertransibunt pede. ipse enim deus esse intellegendus est, ex cuius terribilibus consiliis humanae saluti per haec opera consultum est: ut opinionem de deo — quia nemo caelum contuens deum esse non sentiet — scientia nobis et cognitio talium operum de auctore confirmet.

Verum haec, quamuis uirtutum dei opera sint, non tamen spei et saluti satisfaciunt uniuersorum. populo enim tantum legis mare in terram demutatum est eiusque itineri Iordanes aruit. sed quid hoc ad uniuersae terrae salutem proficit omnibus enim hoc, quod uenite dictum est, competit; quia de uniuersis praescriptum erat: omnis terra adorent tibi. quid ergo mihi ad salutem tanto postea genito Iordanes tum arefactus inpertit? inpertit plane. huius enim primum aquis peccatorum ablutio Iohanne paenitentiam praedicante donata est: et per quem populo in repromissionis terram iter fuerat, per eum uia nobis caelestis regni et in nouae generationis lauacro possessio aeternorum corporum inchoatur aquis ipsis baptismo domini consecratis. ob quod ad id, quod dictum erat: uenite et uidete opera domini, quam terribilis in consiliis super filios hominum. qui conuertit mare in aridam, in flumine pertransibunt pede, ne ab his, quae antea gesta sunt, spei nostrae esset [*]( 3 ex om. P 5 sentiet RPa sentiat s nobis scripsi cf. Stud. 1889p. 317 noe RPa om. ed. Basil. 1550 et Par. 1572 7 quam uis(uin. supr scr. m. 1) R 8 salutis P 9 itineri ex itinere m. 1 R iordanis RPE 10 hoc om. V proficit VRE profecit P 11 ante uenite eras. dictu R uenite — dictum est R uenit edictum P conpetit P competit ex conpetit m. 3 R 12 adoret tibi R adoret te (t te in ras.) P 18 iordanea V iordanis RPE 14 tunc V inpertit VE inpertiit (tiit in ras. m. 3) I i R impertit xupr. scr. P inper = tit (eras. i) plane II imptit plane P om. V 15 aquia primum V iohanne VRP Ioanne E paenitentiam o u paenitentiae m. 2 r penitentiam R penitentia P 16 et per quae P L' re 17 et in nonae (ioua in ras.) R et nonae PE generationis lauachro (re supr. scr. m. 2) P 18 incoatur R 23 antea gesta eunt Re gesta sunt antea Pb. )

256
intercisa securitas, cum de futuro transibunt dixisset, ideo subiectum est: ibi laetabimur in ipso. per bas enim Iordanis aquas in illa, quae a prophetis promissa sunt, terra' bona gressu abluendorum corporum transitum est atque transitur; et ibi caelestis sacramenti exordiis laetamur. cuius laetitia' et tempus et causam alius propheta testatur dicens: laetare desertum sitiens, et exultet desertum et floreat tamquam lilium, et ecfloreant et exultent deserta Iordanis. inualescite manus inualidae et genua dissoluta, consolamini modici animi, sensu conualescite, nolite timere. ecoe deus iudicium reddet, ipse ueniet et saluabitnos. tunc aperientur oculi caecorum, et aures surdorum audient, et audietur lingua mutorum. tunc saliet claudus tamquam ceruus. hoc ergo illud est, quod significatur: ibi laetabimur in ipso. quae in aduentu domini et Iordanis baptismo et infirmitatum omnium curatione expleta sunt. quod autem ibi laetabimur, ad Iordanen pertinet. ita enim dictum est: in flumine pertransibunt pede, ibi laetabimur.

Quod autem in ipso, quis iste sit, in quo laetabimur in ipso, propheta subiecit dicens: qui dominabitur in potentia sua in aeternum, non ambigemus, quis iste erit, si dicti huius euangelici recordemur: data est mihi omnis potestas in caelo et in terra: euntes nunc docete omnes gentes et apostoli dicentis: propter quod exaltauit eum deus et donauit illi nomen, quod est super omne nomen, ut in nomine Iesu omne genu flectat, caelestium et terrestrium et infernorum. [*]( 6 Ksai. XXXV, 1 aqq. 23 Matth. XXVIII, 18. 96 Phil. II, 9 sq. ) [*]( 1 inrcisa (cisa in ras.) R 4 corporum PE om. R 5 & in rGI. R exordiis laetamur Re laetamur exordiis Pb 8 et haeo florient R incip. f 46 T 10 consolamini RPE consolidamini T 14 claudas R clodus (o in ras. P) PT 16 in aduentQ R 18 iordanen R iordanem PT E 20 quid ex quod m. 2 P 21 dicens = R 22 ambigemua RT ambigimus PE 28 euuangelici R omnis potestas Rb potestas PTe 26 quod est — nomen om. R 28 fleotat R cf. Acad. p. 5j flectatur PTE caelestium in marg. add. m. 1 R. )

257
et omnis lingua confiteatur, quia dominus Iesus in gloria dei patris est. et haec non de diuinitatis suae dicta sunt potestate. illa enim, ut semper est dominans, ita et dominabitur semper: sed in aeternam gloriam eius adsumptse ex uirgine carnis natura transfertur. Iesus enim eius hominis, qui ex Maria natus est, nuncupatio est; et Iesu nomen, quod super omne nomen est, donatur. non enim hic, ut in ceteris, Iesu Christo, sed Iesu tantum. ei enim a caelestibus et terrestribus et infernis adorato et per omnem linguam in dei patris gloria esse confesso aeterni regni donatur arbitrium. sed ut in pluribus, nunc quoque latinitas nostra non satis proprie significationem dicti graeci elocuta est. quod enim nobiscum scribitur: qui dominabitur in uirtute sua in aeternum, in graecis ita legitur: zmδεσπόξοντι ἐν rrj δυναστεία avrov TOV αἰω̃νος. quod nobiscum in aeternum, id simplex et in omne tempus sine definitionis alicuius proprietate commune est: quod cum illis rov αἰωνος, id certi et designati saeculi significationem habet.

Unigenitus enim dei filius etsi regnauit semper, non tamen semper regnauit in corpore. ergo ubi designati et tamquam demonstrati saeculi dominatio per id, quod rot; alwvoq dicitur, uirtute uerbi ipsius continetur, tempus illud ostenditur, quo glorificato in gloriam dei corpori et nomen dei donatur et regnum. et huius quidem dominandi saeculi tempus absolute apostolus docet dicens: cum euacuauerit omnem principatum et potestatem et uirtutem, et nouissima [*]( 25 I Cor. 16, 24; 26. ) [*]( 1 in P post ihs̄ 1 litt eras. 2 dei patris e RPT est dei patris E 3 sint R 7 est donatum PTE hic supr. scr. P 11 propriae RP 12 graeci (i ex corr 1) R 14 Tw AETIOZON ΠεΝΝΤΝΑϒΝΑCΤεΤΑ AOYAIUI (postea eras. in hoc) R TѠΔεC-TOZON-ΤεΝΤlAl NACTEIA AI'TOY AIWNOC P to. deetio zonten edinas teiali tulio nos a. In T omnia satis bene litt. graec. scripta sunt et articulus Tfj ante δυναστιἰα superscripta pronuntiatione eius temporis (ti) accurate est exaratus; qui cum etiam ex uestigiis in RP eluceat et a Tischendorfio (II, 68) probetur, in textum erat recipiendus. 16 diffinitionis PXT 17 TOY ATUJONOC R 21 dominatio PTE demonstratio R 22 illut V 23 quo VI'T. qd Rs corpore V 26 euacuauerit (1 litt. eras.) R 26 & nouissima Re et nouigsime (e in ras. P) PT. ) [*]( XXII. Hilar. Pict. parsI. ) [*]( 17 )

258
inimica deuincetur mors; tunc solus in uirtute sua saeculi dominabitur. nunc enim quamuis regnet, tamen princeps huius saeculi petiit, ut modo tritici apostolos cerneret; et sunt spiritales nequitiae in caelestibus, aduersum quas spiritalibus nos armis beatus Paulus instruxit, aduersum quas militantes nos fidei nostrae angeli, qui secundum euangelia cotidie in caelis deum patrem uident, prosecuntur et misericordia dei protegit.

Atque ob id consequitur: oculi eius super gentes respiciunt. ab omni enim in peccatis morante uultus domini auersus est. haec namque indemutabilis dei significata conuersio est: non quod tamquam per naturam corporalem se quoquam aut auertat aut referat, sed quod par atque idem aequaliter semper manens uniuscuiusque auxilio pro meritorum diuersitate aut desit aut adsit. ex persona enim peccatorum ita scriptum est: auerte faciem tuam a peccatis eorum et iterum: quare auertis faciem tuam et dexteram tuam? et rursum: auertisti faciem tuam, et factus sum conturbatus. ubi autem iustorum persona tractatur. haec dicta sunt: oculi domini super iustos et aures eius in preces eorum et iterum: oculi tui uideant aequitates et deinceps: designatum est super nos lumen uultus tui, domine; ergo incorporalis deus misericordiae suae oculis et tamquam ministerio famulantium angelorum protegit gentes, et in omnes credentes donum se diuinae miserationis effundit. [*]( 16 Ps. L, 11. 17 Pa. LXXIII, 11. 18 Ps. XXIX, 8. 20 Pa. XXXIII, 16. 21 Ps. XVI, 2. 22 Ps. IV, 7. ) [*]( i 1 deuincetur RTE deuincitur P 2 aaeculi R saeculo PTE 3 petit T petit RPe 5 adueraum RPT adueraus E 6 euuangelia R 7 prosecuntur Ra prosequuntur PTa et om. R 11 post indemutabilis eras. est R 18 quoquam R quoq a quoq: PT atq; in ras. R ab 14 semper supr. scr. T 15 assit T dsit R et ex R 19 persona er ibi personam R tractatur haec (ibi supr. scr. m. 2) P 22 deinoenps T 26 donum se PTa dona se ex donu se R donum ed. Basil. 1550, Par. 1572 (an donum suae? cf. Stud. 1889 p. 317). )

259

Hoc Iudaei denegant, his operibus dei infidelis populus contradicit, gloriam sibi in Abraham electi generis usurpans. et consequentibus istud dictis propheta demonstrat, ad id, quod dixerat: oculi eius super gentes respiciunt, conectens istud: qui in iram prouocant, non exaltentur in se. hoc, quod in se exaltantur, dominus in euangeliis condemnat dicens: nolite praeferre inter uos dicentes: patrem habemus Abraham; potens est enim deus ex lapidibus istis suscitare filios Abrahae. quod autem in iram prouocant, omnifariam prophetae locuntur; Esaias: in iracundiam prouocastis sanctum Israhel; ad Ezechiel quoque spiritus loquitur: fili hominis mitto te ego ad domum Israhel, qui exacerbant me, et in psalmis: exacerbauerunt spiritum eius et rursum: frequenter liberaui eos, ipsi uero me exacerbauerunt omnis ergo operationem et misericordiam dei in salutem gentium denegans in iram prouocat misericordiae et salutis auctorem; quia in se gloriosi et exaltati iram eius, qui solus gloriosos potest efficere, exacerbant.

Inleriectio rursum diapsalmi et sensus et personae demutationem docet. nam sub hac significatione frequenter alterum, nonnumquam utrumque distinguitur. superior enim sermo ex prophetae persona omnis fuit dicentis: uenite et uidete [*](7 Matth. III, 9; Luo. III, 8. 10 Esai. I, 4. 12 Ezeoh. II, 3. 14 Pa. CV, 33. Ibid. 43. ) [*]( ris aflur 2 habraam R abraam T gene pans corr. m. 1 R 4 dixerit P conectens (connectena «) istud RPTa connectens illud t 7 praeferre (pferre P) RPT cf. Sabatier 11, 13 adn. proferre E 10 loountur R ut ait loquuntur PTE esaias R isaias T = esaias P in iraoundiam RPE cundlā 8 in iram T 11 prouocastiB RT prouocatis P prouocasti e hezAhiel R hiezechiel T 18 israhel ex esrahel m. 1 R exacerbant R (παραπιϰραίνονῑας LXX) exacerbauerunt PTE 16 omnis RPT omnes E 16 operatio = = = et misericordia = P in salute R 17 denegans RPT denegantes E prouooat RPT prouocant E 18 in se (e in ras.) R exaltati = iram (eras. s?) R gloriosos ex gloriosus corr. m- 1 R 20 diappsalmi P 28 profetae (ae in ras.) R dicentis ex dicentea R. ) [*]( 17* )

260
opera dei, quam terribilis in consiliis super filios hominum; sequentem uero apostolicum esse oportebat, ut his inuitantibus, istis praedicantibus eadem doctrina ueteris ac noui testamenti praedicatio contineretur.

Horum igitur adhortatio refertur ad gentes, cum dicitur: benedicite gentes deum nostrum. non ex inani nostrum prophetiae sermo subiecit. non utique illos, quos deos putabatis, heroum nomina uel elementorum creationes uel metallorum materiem, sed nostrum et eum, cuius opera recensentur, qui terribilis in consiliis super filios hominum, qui conuertit mare in aridam, qui dominatur in uirtute sua in aeternum. hoc autem proprie apostolicae doctrinae est, deum ex lege ac prophetis in euangeliis praedicare.

Sed id, quod consequitur: et obaudite uocem laudis eius, intellegentiam confundit. uox laudis namque non eius, qui laudatur, sed eius, qui laudet, auditur. et quomodo gentes, ut uocem laudis. obaudiant, admonentur? uerum et hic latinitas nostra proprietatem dicti in translatione non reddidit. nam hoc, quod nobiscum scribitur: et obaudite uocem laudis eius, a Graecis ita dictum est: ϰαὶ ἀϰουτίσατε τὴν ϕωνὴν τη̄ς αἰνέσεωςavrov. quo uerbo id significatur, obaudiri posse ut efficiant uocem laudis eius: quod plenius intelleget, [*](1 terribilis RPE terribilia e T in consiliis RPE in marg. add. T 3 pdicantibua (pdic in ras.) R 5 adortatio R 6 deum RPE dominum T 7 prophetiae (profetiae R) RPTa prophetae e 8 putabatis RPTa (Bened. de R falsa rtttulerunt) perturbatis ed. Par. 1672 heroum Cu in ras. R) nomina RE om. PT cf. Acad. p. 30 elementorum (om. uel) R 9 uel metallorum: materiem (supr. metallorum signa transpositionis erasa) R uel materiem metallorum PTE eu supr. scr. R 19 auts R enim PTE propriaeRpropriumPTE deum REdum (in ras. P) PT 18=aoR in enuangeliia R 15 uox laodis namque scripsi cf. Stud. 1889 p. 321 uox laudis nam P uox laudis R nam uox laudis T E 17 nerum om. R m 20 KAlAKlTlCΑΤΑΠΗΝ PONE εΤεCANCAlOC AYYOY R ΚΑε̄- AROYTlCATA lΤΗΝΦѠNHN TICA-lΝεCAlѠεΔϒΤΟl P, om. a, T textum bene scripsit, nisi quod et ipse AKOYTICATAl, cui adiunxil litt. mt. acutisate (uoci rijv superscr. τιν cf. supr.) 91 quo ex quod R obaudiri posse ut efficiant PTa utaudiri posse = = efficiant R ut obaudiri posse efficiant t. )

261
qui meminerit dominum in euangeliis dixisse: quod dico nobis in tenebris, dicite in lumine, et quod in aure auditis, praedicate super tecta. deus namque constanti et publica praedicatione laudandus est, neque debet in commemorandis uirtutibus eius fides nostra trepidare.

Sed quae tandem uox laudis eius audiri efficienda est? nempe ea, quod credentium animam posuerit in uitam, quod apostolicae praedicationi et martyrum confessioni constantiam et perseuerantiam largitus sit confitendi, quorum discursibus orbem terrae quibusdam quasi pedibus caelestis regni praedicatio transcucurrit in omnem enim terram exiit sonus eorum. et alibi spiritalis discursus gloriam clamans spiritus sanctus: quam speciosi pedes euangelizantium bona, euangelizantium pacem! haec ergo uox laudis dei praedicantium audienda praeconio est, propheta testante: qui posuit animam meam ad uitam et non dedit commoueri pedes meos. non enim humanarum comminationum terriculis a cursu praedicationis suae apostoli deflexi sunt, neque firmitas pedum insistentium a fidei gressu commota est, quin semper iudicii et aeterni regni dominum praedicarent.

Locutus autem ex unius persona spiritus prophetiae rem ipsam non uni tantum nomini conpetere significat. nam cum dixisset: et non dedit commoueri pedes meossubiecit quoniam probasti nos, deus, igne nos examinasti, sicut igne examinatur argentum. sermo itaque coeptus ex uno refertur ad plures. est namque unus spiritus, et una credentium fides est et secundum quod in gestis apostolorum est: erat credentium anima una et cor unum. atque [*](1 Matth. X, 27. 11 Pe. XVID, 5. 13 Rom. X, 16. 28 Act. ap. IV, 82. ) [*]( 3 constanti — et (eraa. a?) R 7 quod ex quot R 8 et perseuerantiam RE om. PT 10 pedibus RTE fidelib: P 19 clamans R clamat e PTE 14 et euangelizantium, pacem 7' hae R 17 comminationum Re commutationfl PTa 19 a fidei gresau RE fidei gressus P fidei greasib: T 20 & IUpr. scr. m. 1 R aeterni regni R regni aeterni PTE 25 aiout igne examinatur V cf. Sabativr II, 128 sicut examinatur RPTE 27 fidea = e & eeoundum (eras. uidetur interpunctio) R(e) fides secundum PTb apostolorum RPE apostolicis T 28 anima una R cf. Sabatier Ill, 514 adn. anima PTE. )

262
ita, cum ab uno coeptum designatur in plures, unanimitas docetur in pluribus. sed quae tandem conparationis similitudo est, examinatos eos igni, sicut examinatur argentum? et, ut arbitror, examinandi argenti illa sola ratio est, ut sordes, quae ex prima terrae materie adhaeserint, decoquantur, ut, quae fraudulenter ex alterius metalli natura admixta fuerint, purgentur. deus itaque credentes in se non tamquam fidei eorum ignarus examinat: sed quia etiam secundum apostolum temptatio probationem adfert, examinantur credentes non ad cognitionem dei sed, ad sui probationem, ut igne purgati et admixtione uitiorum carnalium defsecati splendeant examinatae innocentise claritate.