Tractatus super psalmos

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers. S. Hilarii Episcopi Pictaviensis Tractatus super psalmos. (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 22). Zingerle, Anton, editor. Prague, Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1891.

Ait enim: protexisti me a conuentu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem, qui exacuerunt ut gladium linguas suas, intenderunt arcum rem amaram, ut sagittent in obscuro inmaculatum. non hic propheta arma bellica, nec ensis, aut iacula, aut tormenta arcum pertimescit. omnis enim ei in lingua timor est; huius gladios, huius spicula metuit. ab his quidem fide sua tutus est; ait enim: protexisti me a conuentu malignantium; sed arcus homicidae linguae semper intentus est et acumen gladii in lingua eius praesto est. uolant autem letales eius sagittae, et non ambiguum est, quid efficiant, scilicet ut sagittent in obscuris inmaculatum. et proprietas uerbi intellegenda est. non sanctum, non fidelem, non iustum, sed inmaculatum sagittant, eum, cui per sacramentum baptismi sordes et maculae ueterum criminum recens ablutae sunt, nondum tamen firmatae fidei, nondum doctrinis spiritalibus erudilum, nondum contra haec pugnacis linguae arma certantem, sed simplicem et ex nouae natiuitatis infantia tenerum. hunc ergo sine metu contradictionis alicuius, intento iam pridem arcu, per rerum ignorantiam in obscuro positum uulnerabunt. ait enim: subito sagittabunt eum et non timebunt, naturam simplicem et inmaculati nouitate imperitam. hanc enim fallunt, huic occultos laqueos praetendunt insidiarum secretis latentibus gloriantes.

Sequitur enim: firmauerunt sibi uerbum malum; disputauerunt, ut absconderent laqueos; dixerunt: [*]( 1 sed ex merito P 4 qui V (cf. praef.) PTt (LXX oỉτιvες) quia Ra 5 exacuerunt≡ut R 7 enses PTE 8 arcuum PTe, cf. Biicheler Decl. p.84 ei om. e timor supr. scr. m. 1 R 9 gladiua P aua supr. scr. T 11 omicidae R 12 in supr. scr. m. 1 R 13 loetales (ex letales R ex r laetales T) RPT qui deficiant corr. m. 1 R 14 in obscuro PTE 16 sagittant eras. T 17 ante ueterum 4 liti. eras. R 18 ablatae R fidei add. m. 2 P 19 eruditus P pugnacis (oie in ras.) R 20 certantem≡≡sed (eras. te ?) R 21 hinc R intentu R 22 arcu R positu tz poaito R 24 & ante inmaculati in ras. R immaculatS e post nouitate eras. n R 25 occultos (v supr. o eras.) R 27 sibi supr. scr. P. )

230
quis uidebit eos? tempus discernitur et inferendi uulneris et consilii firmati. nam cum dicitur: subito sagittabunt, futuri temporis opus docetur; cum autem: firmauerunt uerbum malum, iam ex praeterito consilium firmatae pridem uoluntatis ostenditur. semper enim excidia aduersus fidem praesto sunt, et occultis ac fallentibus insidiis pestiferae adhortationis doli adiacent, quos a raris quibusque conspici opinantur. et ideo dictum est: absconderunt laqueos et dixerunt: quis uidebit eos? si enim haereticus peruertere fidem temptet, incredibile est quantis eam dolis subuertere contendat; si spem aeternitatis nostrae philosophus inpugnet, mirum in modum omne bonum praesentis uitae ponet in corpore: omni ingenii sui alacritate ea, quibus doctrinae caelestis institutio subrui possit, uterque scrutantes.

Sed quid ad deum humana peruersitas? quid aduersus opificem operis ingenium? exquirant licet omnibus argumentationis suae quaestiunculis excidium ueritatis, deficiet tamen in ueritatis destructione falsitatis adsertio; atque ideo subsequitur: perscrutati sunt iniquitates, defecerunt scrutantes scrutinio. defectio scrutantium defectionem superuacuae contra deum adhortationis ostendit. quae enim non labefactabuntar ingenia contradictioni ueritatis intenta? rimentur licet omnia naturalium causarum secreta peruicacique studiorum suorum uigore ipsa caelestium motuum interna scrutentur, in ipsa tamen operis sui intentione deficient doctrinis spiritalibus refutati. qui enim fortuitis motibus agi omnia docent, audient a nobis aeternae uirtutis deum non in fortuitis manere, sed esse mundi [*]( 1 tepus R 5 excidia ex extendia m. 1 R 6 presto R ocultia Otis in ras.) R pestifere adortationis R 7 iacent PT qxubusquae R opinantur eras. T 8 dic = tum (c in raa., postea 2 litL eras.) R et dixerunt om. R 9 ereticus R .19 post uitae in ras. uita R 14 scrutan — tes T 17 questiunqulis sic m. 1 R 90 scrutionio R scrutiniu PT cf. supr. cap. 4 defectione superuacuae P 21 labefactabuntur vB (t in ras.) R 22 omnia ex omma m. 1 R 28 studiosom suorum R 24 tame. qui in ras. R 26 nec enim R posl docent des. f. 44 T deinde in eo cod. complura txcidervnt; nane l. 46 incip. a uerbis et exultent Ps. LX Tr, 11 27 in om. P furtuitis R. )

231
creatorem indefinitae ut essentiae, ita et uirtutis; ipsum a nemine, sed ex eo omnia; moderantem ea ipsa omnia et continentem. qui uero praedicabit animae cum corpore occasum, audiet animam non esse terrenam, sed ex adflatu dei ortam elementis corporis admisceri; mortem autem non interitum esse, sed discessionem eius a corpore. qui autem resurrectionem carnis abnegabit, sciet non difficilem eius instaurationem futuram ei, cui inchoatio prima sit facilis. porro qui curam humanae conuersationis deo anferet, cognoscet aeterni regni deum iudicem; neque hominem ideireo tantum conditum, ut esset — quid enim esse hominem deo utile fuit? — sed ut in cognitionem dei editus profectum sibi ex opificis sui cognitione speraret.

Iam si fidem haereticus destruet, dei filium semper fuisse cognoscet, nullo a patre interuallo temporis separatum; ipsum esse uerbum, uirtutem, sapientiam dei; hunc mundi opificem fuisse, hunc et hominis conditorem; hunc prima mundi crimina diluuio abluisse, hunc Moysi legem dedisse, hunc in propbetis fuisse et per eos ingentia illa corporationis et passionis suae sacramenta cecinisse; hunc in corpore resurgentem caducae carni claritatem spiritalis gloriae intulisse et in naturam diuinitatis suae terrenae corruptionis absorbuisse primordia.

Deficient igitur aduersum ista scrutantes; et per uirum doctrina dei eruditum et in altum humilitatem cordis sui erigentem haec diuinae operationis praeconia proferentur, ita ut haec eminentia dei eorum ipsorum, qui haec audiant, confessione laudetur. atque ideo ita sequitur: perscrutati sunt iniquitates, defecerunt scrutantes scrutinio. accedet [*](1 indefinitae (ex indefinita) ut essentiae = ita et R indefinitae een- tentiae (sen in ras.) ita et P 2 omnia continentem (om. et) Pb 5 sed = disces = aionem R 6 resurrectionig P 7 cui svpr. scr. R 8 prima (r ex i, supr. aliquid eras.) R 11 uti lefuit (uti lefni in rtU., t add. m. 3t) R 13 heretions R 16 hanc — conditorem in rtU. 3 a parte in marg. exter. R hnno ante prima in marg. inter. add. R mordia 19 caecinisse P resurgentem ex anrgentem R 80 carnia R 21 pri = = (eras. mo) R 22 ista IUpr. scr. m. 1 R 28 doatrina R 24 operaotis R propherentnr R 25 haec ex hae m. 1 R audian t R 28 snnt ex tunt m. 1 R 27 acrutiniv ex scrutinio m. 2 P. )

232
homo et cor altum, et exaltabitur deus. cognita enim scrutantium defectione et accedente homine cordis alti magnificentia diuinae bonitatis agnoscitur, quantus autem fiet doctrinae spiritalis profectus! nam quis non magnificabit deum, quem mundi huius cognouerit conditorem? quis non metuet quem iudicem sciet? quis non renasci in innocentiam uolet, cum peccati remissio sacramento nouae natiuitatis indulgeatur? quis non a peccato desinat iam renatus et in innocentia uolet paruuli permanere, cum talium sciat regnum esse caelorum? haec professio nostra scrutantium ingenia debilitat, haec doctrinae nostrae spicula, quae per regeneratorum exordium sagittae sunt paruulorum, stultas disputationes et ridicula de deo dogmata uulnerant. his aduersari profanae linguae contradictio non potest, aduersum omnium disputationum et adhortationum nostrarum fidem et trepidatio abnuentium et metus est audientium.

Adnuntiatis enim operibus dei tunc incipient facta eius intellegi, tunc in his laetabitur iustus, tunc eum omnes recti corde laudabunt. et hoc ipsum psalmus ita edocet: accedet homo- et cor altum, et exaltabitur deus. sagittae paruulorum factae sunt plagae eorum, et nihil habuerunt contra ipsos linguae eorum. conturbati sunt omnes, qui uidebant eos, et timuit omnis [*]( 9 Matth. XIX, 14. ) [*]( 1 ad cor altum e 2 hominem P 4 doctrinae ex doctrina R post profectus eras. 2-3 litt. R nã ex na corr. m. 3 R qui P 5 cognoin uit P 6 in nocentiam P 7 remiBsio R remissione P l'emissionem E a acramento P sacramentum (sacramentu) RE 8 indulgeatur (indulgeat1) i coni. Bened. in adn. indulgeat RPE et innooentiam R et innocentia P 10 prophessio R 11 generatorum P 12 sagittas disputationes R 18 uulnerantes his aduersarii P 14 aduersum (aduorsum) conieci adorum R ad horum PE cf. Stud. 1889 p. 315 et mfr. p. 233, 4 et adhortationum om. RP sed cf. Ps. CXLIITcap. 13 fin. 15 fidem om. P post trepidatio 2 litt. eraR. R abnuentium (nuentiu in ras.) R abnuentium est P et I est audi mau.entium R om. P 18 tun = c eum R 19 ipsu ex ipsud P ipsud h v. R sed cf. Acad. p. 28 21 nihil abierunt R pro nihilo habuerunt P. )

233
homo. et adnuntiauerunt opera dei et facta eius intellexerunt. laetabitur iustus in domino et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde. aduersus uulnerantes sagittas paruulorum loqui aliquid aduersantium lingua non habuit. et qui uidebant paruulos sagittantes, conturbantur et metuunt, cum se in errore sitos recognoscunt, cum diem iudicii et retributionem actae in corpore uitae agnoscunt. cum opera dei audiunt et facta eius intellegunt. in his est laetitia sanctorum, in his spes firmissima. ob haec deum qui recto corde sunt laudant, scientes esse remissorem peccatorum, mortis peremptorem et diaboli debellatorem, iudicem saeculi, aeternitatis largitorem, deum et dominum nostrum, qui est benedictus in saecula saeculorum. amen.

PSALMUS LXIV.

In finem psalmus Dauid.

Tedecet hymnum, deus, in Sion et tibi reddetur uotum in Hierusalem et reliqua.

Oportune superiorem psalmum hic, qui subiacet, consecutus est. est autem et ipse in finem et congregationem gentium, quae dominum laudaturae sunt, nuntiat; et ipse huius interpretationis nostrae fidem reddet.

In exordio autem eius secundum consuetudinem suam propheta orationem omnem ad deum erigit.. omnis enim nobis res atque sermo cum confessione dei ineundus est. sed sciens propheta, plures pro diuersitate studiorum in superuacuis demorari, specialem et proprium dei a nobis honorem requirit [*](2 ante intellexerunt eras. non R 6 se in errore sitos P ee in errore ristos R in se errores istos e 10 remissorem (ex remissorum R) RP remissionem a (V) 11 peremptore (in. uersu exeunt. e euan.) R bellatorem P Explioit psal LXIII incp pffalmus (sic) LXIIII R, in P deest subscriptio, de V ef. praef. 16 pfal R 16 hymnum V cf. Sabatier 11, 126 hymnns RE 18 oportunae RP1 oportune Paa opportune. psalmn ex psalmus R subiacet ex subiacet & R 19 in fine P 20 nuntiat et Pe nuntiauit ex nunciauit R 99 euam ex scuam R 98 dirigit PE(V) 95 studiorum RP rerum studiorum a rerttm ac studiorum e. )

234
dicens: te decet hymnum deus in Sion. Sion mons quidem Hierusalem adiacens est; sed montem hunc eiusque nomen atque etiam urbis ipsius ecclesiam, quae corpus est Christi, nuncupatam semper accepimus, domino in psalmis dicente: ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius. et ne in regno eum collis huius constitutum arbitraremur, in prophetis atque etiam in euangeliis dictum est: gaude ualde, filia Sion, praedica, filia Hierusalem: ecce rex tuus uenit tibi. et apostolus: ea autem, quae sursum est Hierusalem, libera est, quae est mater nostra. hymnus ergo hic deo condecet, qui sit in Sion spiritali et ecclesiastico cantico innocens et dei laudibus dulcis.

Omnia autem superstitionum genera, quae extra religionem dei sint, condemnat plures enim sunt in demersissimo erroris profundo locati, qui doctrinae suae peruersitatem quadam inanis laboris probitate commendent. cernimus namque nudis philosophos corporibus algere; ipso etiam coniugiorum usu magi abstinent; haeretici sicco panis cibo uiuunt. sed qui tandem otiosi huius propositi profectus est? totum hoc inane atque ridiculum est et cum ipsis superstitionis causis miserabile. deo ergo uouenda sunt contemptus corporis, castitatis custodia, ieiunii tolerantia. atque ideo ait: et tibi reddetur uotum in Hierusalem. uota enim tantum ecclesiasticae religionis utilia sunt. quae cum et dignis deo cantionibus et propositae in ecclesia obseruantiae studio probabuntur, tum digni erimus, [*](õ Ps. II, 6. 8 Zach. IX, 9, cf. Matth. XXI, 5. 10 Gal. IV, 26. ) [*]( 1 te Vs tibi RPe decet dme V hymnum dS V ymnus deus P I sion secund. loco svpr. scr. m.3 R 4 accepimus P salmis R 5 dicente ex dicentem P constitus R habeo super R 7 profetis R euoanr geliis R 8 gaude ex gaudet P 10 susum P liberata eat quae mater nostra P 18 deo ex dS m. 2 P 14 post omnia eras. 5—6 litL R n 16 condempnat R in demerso P 17 condẽpna R 18 uau ex UBU . m..3 R —= agi' R magi P magistri E 19 heretioi R 20 totum ex tutum R adque R 21 ou ipsi P 99 post contemptus eras. ergo R 96 obseruantia R probantur Re. )

235
pro quibus deum sanctus spiritus interpellet idem namque per prophetam loquitur et docet. ipse autem secundum apostolum pro nobis inenarrabilibus gemitibus interpellat; atque ideo hic ita dictum est: exaudi orationem: non enim subsequitur meam, ut dicentis persona posset intellegi. licet enim multi, tamquam hoc deesset, addiderint, non tamen in authenticis extat. propheta enim non suo sensu, sed inspiratus haec loquitur: exaudi orationem.