Diversarum hereseon liber

Ideoque et dominus in eorum contradictione pertinaci dicebat quod filii eorum, id est pagani ipsi, erunt iudices eorum atque doctores, id est gentium populus, qui ante in mente lapidea uersabatur, postea uero per Christi fidem merebatur ad scientiam [*]( 1 Rom. IX 16 5 IQs, V2 24 Mattό. XII 27 ) [*]( 2 dissimillantib; (lantib; in marg additum) Å a om Å 3 non erunt B nouerunt Å õ cap, CLI solus Å seruauit quae] quod 9 quidem] qua Å unquam Oehleruв 10 Non] Ne 11 diё sed] de 14 meruerit idem] id est circumcidi. doctrinliq; iam celestis 18 iudęis 20 excidenmt ueZuti haec: tamen BUis caecitatibus properantes inseruire contemnunt ac Bpernunt tantam gratiam saluatoris: 23 cöntradictione )

Israhel autem secundum legem currens, ut scriptum est, ad legis uirtutem peruenire non potuit, quia non ex fide, sed ex operibus currere properabat. Iacob enim dicit quod ipse erit spes gentium, non Iudaeorum. Oportet ergo gentes credere uniuersas primum, tunc demum ab ipsis gentibus Iudaeos discere ac doctrinam Christi domini de lege et prophetis audire, atque ita adquiescere ut compleatur: Donec plenitudo gentium intret, et sic omnis Israhel saluabitur, sicut scriptum est. Et alter propheta ait: Aufer ab eis cor lapideum domine, et da illi cor carneum. Et dominus: Si isti tacuerint, lapides clamabunt.

Alia est heresis quae spiramen quod accepit Adam putat tantum esse, quantum est a Christo post resurrectionem concessum apostolis, cum ignorat quod spiramentum est modicae uirtutis aliqua gratia in audienda lege dei multorum proprium, spiritus autem perfectionis est plenitudo.

Spiramen itaque datur ab infantia et catechuminis, spiritus autem in incremento doctrinae fideique est salutaris baptismi plena dei gratia, ut intellegere et ad maiorem iam possis scientiam peruenire. Ideoque post baptismum spiritum ut apostoli, iam non spiramen accipit, qui baptizatur in trinitatem.

Commune est enim omnium spiramen, spiritus autem paucorum est fidelium atque credentium et discentium et ueluti ab honore ad honorem et a gloria ad gloriam maiorem caelestemque scientiam et gratiam peruenientium, dicente apostolo, quod a [*]( 1 Rom. XI 7 seqq. 4 Gen. XLIX 10 8 Rom. XI 25. 26 9 Ezech. XI 19 XXXVI 26 11 Luc. XIX 40 14 Gen. II 7 16 Ioh. XX 22 27 Rom. I 17 II Cor. III 18 ) [*]( 1 ierk 5 ergo] enim punctiв subditis s. 8. ergo 6 iudeo rQ uersua fine diremptum 14 accipit A 16 spiramen B 17 primum 18 est B et A 19 cathecuminis in om A 20 est] et 21 possit scientie A 24 paucorum est B paucorom et d 25 descendente A )

Ideo ait ipse: Primus homo de terra terrenus, secundus homo de caelo caelestis, ut et natura non insors Christi muneris inueniatur < aut) aliena penitus, id est nec catechuminus, et fides atque doctrina studiumque et uita praeclara in paucorum fidelium et cupientium uoluntate dinosceretur exuberans, dicente domino: Habenti dabitur, et plus ei adicietur: non habenti autem et quod habere uidetur auferetur ab eo. Quod Iudaeo contigit, et aliis itidem plurimis.