Diversarum hereseon liber

Sunt heretici qui sicuti Iudaei LXX duorum sanctorum sapientissimorumque uirorum interpretationem respuentes Aquilae cuiusdam hominis unius Pontici, qui post annos multos interpretatus est, editionem suscipiunt. Qui cum quaedam praetermisisse necessitate urguente tunc temporis cogerentur, dissonantia putantur dictasse, et ueluti plus a quibusdam, Iudaeis maxime, intellegisse laudantur, cum de patre et filio non sicut illi priores de lege dictauerint.

Septuaginta enim duo dixerunt: Aduersus dominum, et aduersus Christum eius; Aquila autem: Aduersus dominum, et aduersum unctum eius. Et iterum: Ecce uirgo in utero, concipiet, et pariet filium, Septuaginta duo [*]( 10 Matth. XXII 30 12 inscriptio Psalm. VI et XI 22 Psalm. 11 2 (conf Origen. Hexapl. quae supers. ed. F. Field Oxon. 1875 II p. 88, 2, 2) 24 Ea. VII 14 (conf Field 1. s. p: 443, 1, 14) ) [*]( 1 et B terreetri A 4 octies B 5 annua om A octaua A octaui B 7 perfectionem d. 9 desperant Sichardus] desperarent 11 iusti Å huc A 12 annuntians B 14 sicut A septuaginta B 16 homines A Pontici Sichardus] pontifici 18 preter A 1 mississe add Az neceasitate B 19 putantur Sichardus] putarentur 20 intellexisse B ) [*]( XXXVIII. FUast. ) [*]( 8 )

Quae quidem si pio sensu lectionis accepta fuerint, quod fortis et potens nemo nisi Christus deus sit dei filius, recte intellegit: si autem de eo dubitat, abicienda et spernenda est talis editio. Unde Iudaei non Septuaginta duorum interpretationes habent, qui de patre et filio et sancto spiritu bene sentientes unam substantiam diuinitatem maiestatemque nuntiarunt, sed illius Aquilae, quia non ita recte sensit de filio dei, sed quasi de propheta nuntiauerit.

Unde interpretationes eius in medio librorum numquam ponuntur, sed dextra laeuaque adsignantur, et ut contraria adsignantur, et ut contraria et non plena ueritatis ita leguntur a plurimis. Septuaginta uero duorum decreta atque consulta, ea legens eccle sia catholica semper habet et detinet incunctanter. illius autem quasi superflua ita aestimat esse et iudicat.

Haec etenim, id est LXX duorum interpretatio, sub Tolomeo rege Aegyptiorum post Alexandrum Macedonem est edita omnibus, populoque Iudaico in Hierusalem mandata est, cum habitarent non multi (ibi) Iudaei, uelut in subiectione iam positi regis Aegyptii, rogatique ab ipso (sunt> Tolomeo, ut interpretes mitterentur Alexan.

driam. Qui cum uenissent Septuaginta duo sapientes ac prudentes uiri interpretes, secundum iussu regis Hebream linguam Greco sermone interpretati Grecis litteris ediderunt, sicuti et factum est.

Cumque suscepisset eos Tolomeus rex Aegypti, temptare uolens si esset horum diuina scriptura quam legebant Iudaei, separatim quemque iussit includi in cubiculum nullumque uidere alium nisi solum exceptorem [*]( 5 ait dei A dei sit B 6 abicienda B ambigenda A 10 quia A qui B sentit B 13 adsignantur et ut contraria om B 15 consnlata A 11 aestimat esse B estimantes se A septuaginta B 18 ptolemeo B 19 machedone A 20 <man>data] data <ibi> adàidi 21 nelud A 22 <sunt> Tolomeo] tholomeo A ptolemeo B alexandria A 85 grego B 8. s. c grecis A 26 ptolemeus B 27 eorU B 29 excepto etl qui B )

omniumque accipiens postea interpretationem cottidie, cum consentientem in unum inueniret editionem omnium, iussit conscribi atque poni in templum, ut uenientibus de Achaia,. de Grecia atque aliis prouinciis filosofis, poetis et historiographis cupientibus legendi copia non negaretur.

Unde et maxime argumenta sumentes filosophi, poetae, oratores atque historiographi, sicuti uoluerunt, ad suae paganitatis mendacia transtulerunt, aliisque nominibus rudes puerorum animas edocentes legem dei diuinam irritam saeculo facere properarunt, impietatisque semina in sono uerborum, in periculosis sententiis confirmarunt; quorum causa dicebat et dominus fures atque latrones eos fuisse, in omnibus atque ab omnibus cognoscendos.