Diversarum hereseon liber

Philastrius, Saint, Bishop of Brescia

Philastrius. Diversarum hereseon liber. (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 38). Marc, Friedrich, editor. Prague; Vienna; Leipzig: Tempsky, Freytag, 1898.

Nam etsi tunc temporis iubebantur Iudaei deo offerre horum mensuum diuersa munera, ut recedentes ab idolis deo esse cognoscerent offerenda haec omnia, adtamen illa oblationis spiritalis habebant indicia, quia octaua perfectionem uirtutum, id est diei dominicae plenam fructuum gratiam, in fide resurrectionis domini inmortale praemium pignusque dignitatis subeundae [*]( 8 N DID: XXVIII 11 7 Lenit. XXIII 3 N um. XXVIII 9 Leuit. XXIII 6 Nom. XXVIII 17 Dent. XVI 3 Leuit. XXIU 10 Num. XXVTII 26 Dent. XVI 9. 10 8 Leuit. XXHI 24 Num. XXIX 1 9 Leuit. XXIII 27 Nam. XXIX 7 Actor. xxvn 9 10 Leuit. xxm 34 N UDl. XXIX 12 Dent. XVI 13 Leuit. XXIII 89 seqq. ) [*]( 1 nelata  3 celebrat  4 Mymia B moyses B mosia  pntedpent B 6 moyses B 7 azymis B 8 graece B 9 dicitur Sichardis celebrat  iudeis A 11 froctum  nindemie  uindimiae B octobrii B 12 collatio B 1a et B est  litteruG. B 14 a om  et om  〈nam〉 addidi 18 comprobMtdt B 19 iudeis  21 attamen B 28 quia] quae  quae in B perfectione U immortale Fabricise iam mortale B inmortalem A dignitatia] diuinitatis )

113
erant angelicae adepturi homines, non terrestris iam oblationis offerentes munera, id est uitae carnalis sacrificia, sed caelestis gloriae participitationem quippe sperantes a Christo domino consequi saluatore..

Octiens enim offerentes dona annua et octauae diei quippe dominicae plenitudinem cognoscentes diuinique spiritus accincti fortitudine id est summa rerum perfectione praediti deque hoc exeuntes saeculo, resurrectionis illic promissam gloriam se posse consequi caelestisque dignitatis consortio copulari non desperarunt, quod dominus dignatus est dicere: Tunc eritis sicut angel n gel i iustis omnibus et perfectis hoc praedicans, quod et Dauid dixit pro o c tau a adnuntians.1I

Sunt heretici qui sicuti Iudaei LXX duorum sanctorum sapientissimorumque uirorum interpretationem respuentes Aquilae cuiusdam hominis unius Pontici, qui post annos multos interpretatus est, editionem suscipiunt. Qui cum quaedam praetermisisse necessitate urguente tunc temporis cogerentur, dissonantia putantur dictasse, et ueluti plus a quibusdam, Iudaeis maxime, intellegisse laudantur, cum de patre et filio non sicut illi priores de lege dictauerint.

Septuaginta enim duo dixerunt: Aduersus dominum, et aduersus Christum eius; Aquila autem: Aduersus dominum, et aduersum unctum eius. Et iterum: Ecce uirgo in utero, concipiet, et pariet filium, Septuaginta duo [*]( 10 Matth. XXII 30 12 inscriptio Psalm. VI et XI 22 Psalm. 11 2 (conf Origen. Hexapl. quae supers. ed. F. Field Oxon. 1875 II p. 88, 2, 2) 24 Ea. VII 14 (conf Field 1. s. p: 443, 1, 14) ) [*]( 1 et B terreetri A 4 octies B 5 annua om A octaua A octaui B 7 perfectionem d. 9 desperant Sichardus] desperarent 11 iusti Å huc A 12 annuntians B 14 sicut A septuaginta B 16 homines A Pontici Sichardus] pontifici 18 preter A 1 mississe add Az neceasitate B 19 putantur Sichardus] putarentur 20 intellexisse B ) [*]( XXXVIII. FUast. ) [*]( 8 )

114
dixerunt, et nomen eius (Deus nobiscum). Aquila autem dixit: Ecce iuuencula concipiet, et pariet filium, et nomen eius us (Po tens cum hominibus\'.

Quae quidem si pio sensu lectionis accepta fuerint, quod fortis et potens nemo nisi Christus deus sit dei filius, recte intellegit: si autem de eo dubitat, abicienda et spernenda est talis editio. Unde Iudaei non Septuaginta duorum interpretationes habent, qui de patre et filio et sancto spiritu bene sentientes unam substantiam diuinitatem maiestatemque nuntiarunt, sed illius Aquilae, quia non ita recte sensit de filio dei, sed quasi de propheta nuntiauerit.

Unde interpretationes eius in medio librorum numquam ponuntur, sed dextra laeuaque adsignantur, et ut contraria adsignantur, et ut contraria et non plena ueritatis ita leguntur a plurimis. Septuaginta uero duorum decreta atque consulta, ea legens eccle sia catholica semper habet et detinet incunctanter. illius autem quasi superflua ita aestimat esse et iudicat.