Instructiones

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Ille parat dona, ille pro uictoria laetus
  2. Suscipit et proprium satellem dedicat esse.
    3. [*]( 5 ptingere leta C 6 Illa v; Ille Or milis C ezpecta CB; ? experta A fenenda B; finenda A 7 tibi noli -tibi B omnis. ...» t omitte Hanssen ; omnes omitte Kaelb. ; om̃ο mite C; omnino mitte BArv 8 praeposito r\' (cf. C. A. 987; Cypr. p. 240, 23; 473, 17 praepositis et plebi; 475, 15 praepositos et diaconos); proposito O∑2r1v cottidie rv (cf11, 22); cotidie C; quotidie BA presto C ante (= coram, ἂvτηv) ut r1 cum antecedentibus coniunxi; praesto sis, ante I Sollicitns esto r2v t signa renise rv; signare uisa 0; in B autem m. 2. (= Rig. ?) lineolis additis re a signa separatum et cum uisa coniunctum 10 agonia snme propinquus scripsi (cfC. A. 209): agonia sQme ppinquns C; agonia (agonis A) summe propinquas BA; agonias sume propinquas Ld ; agonia (agoni OeM.) sume propinqua r \' Oehl. II Hec C 12 Rei BArv (cf. 9,14); Res C adest optato: (cf. Ter- Andr. 533 optato aduenis) Oehl.; adest, optato r Ld; adest ad latus Kaelb. propter spem dimicat uestram scripsi (= m bdlo, quod Christus cum didbdlo gerit, de spe potissimum uestra agitur); pp spe dimieaturãC; pp spem dimicaturam BA Rig. ms. Ld (i. e. dimicationem ; Rig. ibid. dimicatum proponit); propter spem dimicaturum f (dominicaturum r* in lemmate commentarii, qui ertor quam mira habuerit fata, exposui 8. 96 p. 466; repetitus est ille etiam in Dauisii commentario!); praeter spem dimicaturum r2 comm.; propter spem dimicaturo I Ille Oehl.13 Ille rv; Illa 0 dona in A s. l. script. p C; fortasse; * post nictoriam letus C 14 Suscipit et rv; Suscipia C1; suscipiet .* et BA satellitem Oehl. comment. dedicat esse rOehl. (cf. Lucret. 1, 422 corpus enim per se communis dedicat esse I Sensus; Verg. Aen. 1, 73 propriamque dicabo); dedecat ee C; dedicat (deduat BmAm) esse BA; deduat esse ∑2 (lectio \'superlitd) Ld (coll. 114, 7); dednat sese Kaelb. )
    76
  3. Tu tibi praeterea in d<et> ictis parcere noli,
  4. Impiger esto magis, ut reddat famam pro morte.
    XIII. DE REFVGIS.
  1. Damnatorum animae merito se ipsae secernunt;
  2. Ex hoc protegenti iterum ad sua recurrunt.
  3. Radix Chananaea, maledictum semen, erumpit
  4. Et in seruili gente sub barbaro rege refugit,
  5. Flamma quos aeterna torquebit die decreto.
  6. Vult uagus errare sine disciplina profanus,
  7. Grassari per fauces ferarum lege solutus.
  8. Isti ergo tales, quos nulla poena coegit,
  9. Si (ce)dere nolunt ab idolis, respui debent.