De Incarnatione Domini Contra Nestorum

et quid tamen adhuc additur? I ut sit, inquit, in omnibus ipse primatum tenens, quia ! in ipso conplacuit omnem plenitudinem habitare, et per ipsum reconciliare omnia in ipsum, pacificans \' per sanguinem crucis eius, siue quae in caelis siue quae in terra sunt. numquid indiget primatu uniuersorum creator omnium, aut primatu eorum quae a se facta sunt ipse I qui fecit? aut numquid dici de uerbo potest, quod in eo, qui sit primogenitus ex mortuis, conplacuerit omnem plenitudinem habitare, qui utique unigenitus filius dei-, uerbum dei ante uniuersarum rerum exordia, patrem inuisibilem in se habens I ita prius omnem plenitudinem in se habuit, ut esset ipse * omnium plenitudo?

et quid postremo? omnia, inquit, pacificans per sanguinem crucis eius, siue quae in caelis I sunt siue quae in terris. manifestauit utique apertissime. de quo diceret, quem primogenitum ex mortuis nominasset., numquid enim per uerbi aut spiritus sanguinem reconciliata, ac pacificata sunt omnia? non utique. neque enim in naturam -1 [*]( 3 uita N] ad uitam M creat pv geoerat pv, 4 generatio M 9 isrf N israel Mp 10 inuisibilis M: inuisibilem Npc 12 et om. M dicetur M ac] aut M 13 addetur M 14 in omnibus om. Mv 16 reconciliari p omnia. et in ipso pacificare M 17 caelis sunt sius M 18 primatu M 19 primatum N1M principatu p 20 quod] ut M 21 ex mortuis ... 22 unigenitus om. p 22 dei et uerbum M 23 nniuersa Mpav 25 omnia|nia N 27 terra Mv )

et ideo pulchre ac mirabiliter ab ipso unigenito filio dei usque ad unitum filio dei filium hominis praedicatio apostolica descendit, ut, sicut ipse rerum ordo, ita etiam doctrinae sermo decurreret, ita cuncta inseparabili conexione et quasi quodam ponte continuans, ut sine ulla penitus diuisione et interuallo eum, quem in principio mundi legeres, in fine temporis inuenires, neque ulla omnino distractione impiae discissionis admissa unum in carne atque in spiritu filium dei crederes, cum ita apostolicum magisterium deum pariter atque hominem per sacramentum corporeae natiuitatis unisset, ut eundem tibi reconciliantem in cruce omnia demonstraret, quem ante exordium mundi imaginem dei inuisibilis praedicasset.

Quod quidem quamuis apostoli dictum sit, tamen doctrina domini est. idem enim hoc in apostolo ad Christianos, qui consimile illud in euangelio ad Iudaeos per se locutus est dicens: nunc autem quaeritis me interficere hominem, qui ueritatem uobis locutus sum, quam audiui a deo. neque enim ego a me ipso ueni, sed ille me misit, et deum utique se et hominem indicans: hominem in hoc quod hominem esse se praedicat, deum in hoc quod se missum esse [*]( 25] loh. 8, 40 et 42. ) [*]( ^ 2 aliter p 3 idem in superioribus M 5 ab om. M 9 pulcre p 10 filium dei filio hominis M 12 connexione M 13 quondam N* poenitus N 15 fini Nl ullo pl 16 discessionis Nv: cf. III, 7,2. V,4,3 ammissa Nl atque alium in Mv 18 natiui|tis p 22 quamuis om. M 24 per se locutus] plocutus M 27 ego om. p ipso om. M uenio M 28 esse indicans Mt, hominem in hoc quod om. M 29 se ante praedicat om. M praedicabat p se post quod om. M missum se v )