De Incarnatione Domini Contra Nestorum

in quibus utique licet propter mysterium sacrae et ineffabilis generationis duplex sit persona, generantis et geniti, una tamen est uirtus mittentis dei. et ideo ille missum se a deo patre et deo filio dicens in personis quidem dualem ostendit numerum, sed in missione unam docuit potestatem.

Sed per Iesum Christum et deum patrem qui L suscitauit eum a mortuis. praeclarus utique et admirabilis [*]( 5] GaL 1, 1. 9] II Cor. 5, 16. 26] Gal. 1,1. ) [*]( 1 dupplicia p 4 Quod] quia M 5 galathas p 9 non om. M 11 patet etc.] Malc margo N 12 doceat iuformet Np (informet glossa uerbidocofit esse uidetvr) 14 missus sum Mp: missum Nv spd per Iesum Mv 15 missus] mipsus sum p* 16 in eo humanitatis iam non est in quo M horainis iam a 17 totum sibi Mc : cf. V, S, 2 uendicauit Mp ct ideo ric,] Male margo N dixLsset et M 21 mistprium Mp 2*2 dnpplrx p 21 doi pl 25 tnissioue p: inssiollc NM 26 MisRum se per christum inquit iesuni et deum patrem M. deo N 27 umnirabilis N )

bene ergo apostolus missum se sicut a deo patre, ita et a deo filio praedicans confessionem statim dominicae incarnationis adiunxit dicens: qui suscitauit eum a mortuis, uerum scilicet incarnati dei corpus suscitatum a mortuis docens iuxta illud: et si cognouimus secundum carnem Christum, bene addens: sed nunc iam non nouimus.

hoc enim se in eo nosse dicit secundum carnem, quod sit a mortuis suscitatus, in eo uero se eum iam non nosse secundum carnem, quod cessante carnis fragilitate in sola eum nouerit dei esse uirtute: fidelis scilicet praedicandae dominicae diuinitatis et satis idoneus testis, qui in principio uocationis suae caelitus castigatus maiestatem suscitati a mortuis domini Iesu Christi non fide tantum animi sui crederet, sed etiam oculis corporalibus approbasset.

Unde etiam apud Agrippam regem et ceteros mundi iudices disserens ita ait: dum irem Damascum cum potestate et permissu principis sacerdotum, die media in uia uidi, rex, de caelo supra splendorem solis circumfulsisse me lumen et omnes qui simul mecum erant, omnesque nos cum decidissemus in terram, audiui uocem dicentem mihi Hebraica lingua: Saule Saule, quid me persequeris? durum tibi est contra stimulum [*]( 12] n Cor. 5.16. 23] Art. 26,12—15. \' ) [*]( 4 marrhinnis M 5 hebionis p: pbionis NM 7 poenitns N post aut dnis ras. 4—5 litt. in N: uid. fuime aut ds 8 misum N 12 Cbristum secundum carnem Mr 15 in eo uero dc.] Bone margo N 16 uouerit eum M 18 et om. M 19 domini nostri Mv 23 dissererens N dit seerenB (sic) M deserens p 25 cireumfulcisse M 2G mecum simul Mpv (Uulgata) 28 saulae N altero loco 29 est tibi Mv (Uulgata) )

uides quod eum apostolus, quem in tanto -fulgore maiestatis uiderat, recte iam se secundum carnem non nosse dicebat. cum enim iubar illud diuini luminis, quod sus- A tinere non potuit, in ipsa sui prostratione uidisset, uox haec secuta est: Saule Saule, quid me persequeris? cui quaerenti, quis esset, ita euidenti dominus personae suae significatione respondit: ego sum Iesus Nazarenus quem tu persequeris. te, te, inquam, haeretice, nunc interrogo, te appello: credis de se apostolo aut non credis? aut, si id parum aestimas, credis de se domino aut non credis? si credis, finita quaestio est. hoc enim necesse est quod nos credimus credas.