Institutiones

quam perniciosus, quam grauis elationis est morbus. tantae iustitiae, tantae uirtutes, tanta fides atque deuotio, quae naturam ipsam ac totius mundi leges inmutare meruerunt, una elatione depereunt, ita ut uniuersis uirtutibus suis, ac si nec fuissent, obliuioni traditis iram confestim domini [*]( 1] cf. IIII Reg. 19, 15 et 85. 4] cf. IIII Reg. 20,1-5. 7] cf. 1. c. 9-11. 13] II Paral. 32, 24. 17] 1. c. 25-26. ) [*]( 1 ιnilia LI 2 praece CL superatus H 4 replicari prologum H post est spat. duarum litt. in C indictum Gazamu: interdictum codd. v 5 sententiamL1 7 solem CL decim HLI grados Gl occassum H 8 reuertoutem Lx ab excessu L 9 occupauerat Hr 10 natura Gl legis G1 L2 11 iucredebilia H 12 suis om. L 13 scribturam CGlH post narmntem tn G cap. 11 incipit inquid H 14 et om. C 16 et in quarto regum H 17 inquid CGlH 18 acciperat H tribuit C 22 dei GT 23 pernit. L est elationia Ho 24 uirtutis L1 adque CH 25 Lmmutare GL imnotare H 26 uana 8 )

Ozias, huius quem commemorauimus regis atauus, in omnibus ipse quoque scripturae testimonio conlaudatus, post ingentia uirtutum suarum praeconia, post innumeros triumphos, \\ quos deuotionis ac fidei suae merito perpetrauit, disce qualiter \\ sit uanae gloriae elatione deiectus: et egressum est, inquit, ^ nomen Oziae, propter quod auxiliaretur ei dominus, et conroborasset illum. et cum conroboratum esset, eleuatum est cor eius in interitum suum, et neglexit dominum deum suum. cernis aliud exemplum ruinae grauissimae et conspicis duos uiros tam iustos tamque perfectos quam perniciosi rerum secundarum soleant esse successus, ita ut, qui non potuerunt aduersis frangi, prosperis, si incauti fuerint, acrius elidantur, et qui in conflictu atque acie mortis euasere discrimina, tropaeis propriis triumphisque subcumbant.