Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

In illo coetu antiquissimorum senum fuit uir nomine Sarapion, adprime gratia discretionis ornatus, cuius conlationem operae pretium reor litteris tradere. ambientibus enim nobis ut de inpugnatione uitiorum aliqua disputaret, quibus origines eorum et causae manifestius panderentur, ita exorsus est.

Octo sunt principalia uitia quae humanum infestant genus, id est primum gastrimargia, quod sonat uentris ingluuies, secundum fornicatio, tertium filargyria, id est auaritia siue amor pecuniae, quartum ira, quintum tristitia, sextum acedia, id est anxietas seu taedium cordis, septimum cenodoxia, id est iactantia seu uana gloria, octauum superbia.

Horum igitur uitiorum genera sunt duo. aut enim naturalia sunt ut gastrimargia, aut extra naturam ut filargyria. efficientia uero quadripertita est. quaedam enim sine actione carnali consummari non possunt, ut est gastrimargia et fornicatio, quaedam uero etiam sine ulla corporis actione conplentur, ut est superbia et cenodoxia. nonnulla [*](2 XVI D pauione D guilae 0 sit eras. in D 4 item JD1 ordo proeliorum Xv 5 cataJago DX cataloco 0 uiciorum. Finiant capitula D Incipit conlatio (coll P) abbatis (om. P) sarapionia (aerap. P) de octo uitiiB principalibus (prine. uitiis P) YW P Incipit conlatio abbc sarapionis D Incipit liber quintus de octo uitia principalis eiusdem 0 Incipit conlatio X 6 antiqlÜaim. Dt 7 serapion WX 8 literis X 10 panderetur 0, poet quod uerbum statim cap. 2 incipit 11 umanum D1 12 quod.. ingluuies om. W 18 fylargyria V fylargiria W filargizia DOPX seu 0 14 amur V accedia W\' 15 ansictas 0 17 generis 0 18 caetrimargia W1P filargiria DOPX 20 consumari W 21 etiam om. 0 )

122
commotionis suae causas extrinsecus capiunt, ut est filargyria et ira alia uero intestinis motibus excitantur, ut est acedia atque tristitia.

Et at haeo eadem non solum disputatione quantum possumus breui, sed etiam scripturarum testimoniis manifestiora reddamus, gastrimargia et fornicatio, cum naturaliter nobis insint (nam nonnumquam etiam sine ullo animi incitamento solius instigatione ac pruritu carnis oriuntur), materia tamen ut consummentur egent extrinsecus et ita in effectum corporali actione perueniunt. unusquisque enim temptaturi a propria concupiscentia. deinde concupiscentia cum fuerit concepta parit peccatum, peccatum uero cum fuerit consummatum generat mortem.