Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

quae a nemine prorsus quamuis sollicito ac uigilanti uel caueri poterunt uel uideri, nisi qui corpus atque animum suum iugiter intra parietum saepta concluserit, ut ita quis uelut piscator egregius uictum sibi apostolica arte prospiciens in tranquillissimo cordis sui profundo agmina cogitationum [*]( 2 Luc. 16, 25 13 Hierem. 17, 16 14 Luc. 9, 23 ) [*]( 1 nobis illam OKv 4 dispectis K \' huius mundi 0 7 arenarum BFO glebae codd. 8 conparemus Bl 10 principio 0 conuersationis K1 11 quotidie 0 cottidie K perstisterit B prestiterit 0 persteterit Kl 13 profeta F de I raui B 15 inquid uult BFO: uult inquit (inquid K1) Kv 16 cottidie K: om. 0 20 adque Bl 21 adque ad BlF 23 snbtilissimum Kv: sublimissimum BFO distinationis Kl 25 adque B\' 26 septe B\' septa reR. 28 tranquillissimi Ka )

678
natantia intentus atque inmobilis captet et tamquam de prominenti soopnlo curiose profunda prospectans, quas ad se hamo adtrahere debeat salutari, quas uero tamquam malos et noxios pisces neglegat ac refutet, sagaci discretione diiudicet.

In hac ergo unusquisque custodia iugiter perseuerans efficaciter illud inplebit, quod per Abbacuc prophetam satis euidenter exprimitur: super custodiam meam stabo et ascendam super petram, et speculabor ut uideam quid loquatur in me, et quid respondeam ad arguentem me. quod quanti laboris ac difficultatis sit, experi-lo mentis illorum, qui in illa Calami seu Porphyrionis heremo commorantur, manifestissime conprobatur.

nam cum longiore solitudinis interuallo ab uniuersis urbibus et habitaculis hominum quam heremus Sciti diuidantur (septem siquidem uel octo mansionibus uastissimae solitudinis deserta penetrantes uix ad cellarum suarum secreta perueniunt), tamen, quia illic agriculturae dediti claustris minime cohibentur, cum ad haec squalida in quibus degimus uel illa Scitiotica uenerint loca, tantis cogitationum aestibus, tanta animi anxietate uexantur, ut quasi rudes et qui solitudinis exercitia ne leuiter quidem aliquando contigerint commorationem cellae et quietis silentia tolerare non possint atque ex eis statim excussi tamquam expertes ac nouicii proturbentur.