Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

aut quae ista lex est militans in membris nostris, quae repugnet legi mentis nostrae, cumque nos resistentes atque captiuos in lege peccati ac mortis abduxerit eique nos fecerit carne seruire, nihilominus mente legi dei seruire permittat? nec enim hic puto legem peccati flagitia designare aut de supra dictis intellegi posse criminibus, quae si quis facit, legi dei mente non seruit, a qua necesse est eum animo ante desciscere quam [*]( 2 1. c. 24-25 15 I Cor. 6, 9-10 ) [*]( 1 apostulus FK* 2 liberauit BFK1 4 conplusit 0 conpellit β 5 quibus] per quem 0 per quae (iv 7 adque Bl 8 quotid. 0 cottid. /J corpori Zl 9 memorare 0 babt. 0 10 illum BlFO cottid. β 12 noster] non BFK1 13 diurna 01 14 futuro βr aeternis K1 15 apostulo Bl 16 fornicarl 0 18 neque fures om. F 20 est ista lex Oflv repugnat Bl0 21 adque Bl 22 lege K adduxerit 0 23 nicil minus 0 lege BF 24 desiguari K1 aut] aut hoc FOfJv de supra om. KZl 25 intelligi 0 26 discucere BXF descisere 01 discedere 01 )

662
aliquid eorum carne eonmittat. quid est enim seruire legi peccati, nisi illa quae a peccato imperantur inplere?

quod ergo peccati genus est, quo cum se tanta sanctitas atque perfectio sentiat captiuari, gratia tamen Christi non ambigat liberandam dicens: infelix ego homo: quis me liberabit de corpore mortis huius? gratia dei per Iesum Christum dominum nostrum? quam, inquam, membris nostris legem inesse firmabitis, quae abstrahens nos a lege dei et captiuans in lege peccati infelices nos potius faciat quam nocentes, ut non aeternis suppliciis addicamur, sed quasi de interrupto beatitudinis gaudio suspiremus et auxiliatorem qui nos ad id retrahat inquirentes cum apostolo proclamemus: infelix ego homo: quis me liberabit de corpore mortis huius?

abduci namque captiuum in lege peccati quid est aliud quam in effectu peccati atque opere permanere? aut quod aliud principale dabitur bonum quod sancti explere non possint, nisi id, ad cuius conparationem ut supra diximus uniuersa nec bona sunt? equidem nouimus multa esse in hoc mundo bona praecipueque pudicitiam, continentiam, sobrietatem, humilitatem, iustitiam, misericordiam, temperantiam, pietatem: sed haec omnia et summo illi bono paria esse non possunt et perfici non dicam ab apostolis, sed etiam a mediocribus possunt, et a quibus inpleta non fuerint, aut aeterno supplicio puniuntur aut grandi ut supra dictum est labore paenitentiae, non cotidiana Christi gratia liberantur.

superest igitur ut hanc apostoli sententiam soli sanctorum personae recte fateamur aptari, qui in hanc quam praediximus [*]( 5 Rom. 7, 24-25 13 1. c. 24 ) [*]( 1 lege B 2 ea Οβν 3 adque B* 5 liberandum βν liberauit B\'F 7 in membris 0 8 abstrahans B abtrahenE 0 9 in ont. βc faciat potius 0 10 addicamus K 12 ad id] ab id 0 ex his BF redimat 0 apostulo B\' 13 liberauit BlF 14 legs KZ\' 15 aliut Bl aliud est F effectum B1 adque Bl 16 aliut BO datur 0 17 possunt 0 18 ٭٭٭bona uec bona (nec eras.) F et quidem OfJc 19 aubrietatem Kl 21 illo 0 bona B\' 22 ut perfici B 25 cottid. p 26 ut] utrum (S 27 abtari 0 )

663
incurrentes cotidie peccati, non criminum legem de statu salutis suae certi non praecipitantur in facinus, sed ut saepe dictum est de contemplatione diuina ad miseriam cogitationum corporalium deuoluti uerae illius beatitudinis bono plerumque fraudantur. si enim se per hanc membrorum suorum legem cotidianis sentirent sceleribus inligari, non utique de felicitatis amissione, sed de innocentiae causarentur, nec diceret apostolus Paulus infelix ego homo, sed \'inpurus\' aut \'scelestus ego homo\', nec de corpore mortis huius, hoc est de condicione mortali, sed a flagitiis atque criminibus carnis huius uellet absolui.

sed quia se pro condicione fragilitatis humanae senserat captiuatum, id est abductum ad sollicitudines curasque carnales, quae lex peccati et mortis operatur, ingemescens super hac quam inuitus incurrerat lege peccati confestim recurrit ad Christum et praesentissima gratiae eius redemptione saluatur. quidquid ergo lex illa peccati, quae spinas et tribulos cogitationum curarumque mortalium naturaliter gignit, etiam in apostolici pectoris terra sollicitudinis germinarit, ista lex gratiae mox auellit. lex enim, inquit, spiritus uitae in Christo Iesu liberauit te a lege peccati et mortis.

Hoc ergo ineuitabile corpus est mortis, in quo perfecti quique qui gustauerunt quam suauis est dominus cotidie reuoluti sentiunt cum propheta quam malum sibi et amarum sit discedere a domino deo suo. hoc est corpus mortis, quod a caelesti eos intuitu retrahens ad terrena [*]( 8 1. c. 19 Rom. 8, 2 22 Ps. 33, 9 23 Hierem. 2,19 ) [*]( 1 quotidie 0 cottidie a 2 saepe om. β3 temporalium 0 5 per BFOr: in fJc 6 quotid. 0 cottid. β 9 de post nec om. 0 id est 0 de om. 0 conditione BZ, item infra 10 adque Bg 11 huins humane 0 18 ingemiscens B2F2K2 14 supra RF incurreret Kl 15 pretiosissima BF 16 quicquid Οβ2 peccati illa F 18 in om. 0 sollicitudines K\' germinaret BFKX germinaberit 0 19 inquid BFOIPZ 20 liberabit 0 te BF: me Οβν et Vulgata a peccati. lege (a eras.) F . 21 KSp XVII B XVII F iueuitale F quo BFr: quod OfJc 22 quique] quidem 0 gustauerint Kl quotidie 0 cottidie β 23 reuoliti K1 quum 0 )

664
deducit, quod psallentes eos atque in oratione prostratos uel humanas effigies uel sermones uel negotia uel actus facit superfluos retractare.

noc est corpus mortis, quo aemulantes angelicam sanctitatem et uolentes domino iugiter inhaerere perfectionem tamen huius boni, quia mortis corpus obsistit, inuenire non possunt, sed faciunt malum quod nolunt, id est traducuntur mente etiam ad illa quae ad profectum uirtutum perfectionemque non pertinent. denique ut hoc de sanctis atque perfectis sibique similibus se dixisse beatus apostolus euidenter exprimeret, digito quodammodo semet ipsum tantum designans continuo infert itaque ego ipse, id est qui haec pronuntio, meae, non alterius conscientiae latebras pando.