Conlationes Patrum (Collationibus)

si enim tali sensu ac proposito ieiunemus, ut peccatum contrahi in escarum participatione credamus, non modo nullos fructus pro abstinentia consequemur, sed etiam reatum maximum ac sacrilegii crimen secundum apostolum contrahemus, abstinentes a cibis, quos deus creauit ad percipiendum cum gratiarum actione fidelibus et his qui cognouerunt ueritatem. quia omnis creatura dei bona, et nihil reiciendum quod cum gratiarum actione percipitur. qui enim putat quid commune esse, illi commune est. et idcirco ob solam perceptionem escae neminem legimus condemnatum, nisi forte iunctum [*]( 24 I Tim. 4, 3—4 28 Rom. 14, 14 ) [*]( 1 difinit. B 2 adfectum K1 affectum OK2υ, 4 propter ( post sed) BF: om. K inpetrantis 0 5 adfectu K\': affectum BFO K* oportnnitatem B* 10 ac BFr: bac 0 aut Kc 12 prode esse K1 et om. OKx 15 bona) bo F, sed eras. 17 quicquid 0 21 nnllns F1 23 contrahimus BlFK )

Itaque hocmediam eae etiam ex hoc manifestissime declaratur, quia sient iustificat custoditum, ita non condemnat inraptam, nisi forte praecepti transgressio magis qUID eseanun perceptio puniatur. principali autem bono ita nullum esse oportet uacuum tempus, ut sine eo cuiquam esse non liceat, quia necesse eat cessatione eius in malum conruere neglegentem. nec rursum principali malo ullum conceditur tempus, quia quod noxiumsemper est, numquam poterit, si admissum fuerit, non nocere uel in partem umquam laudabilem CODmutari.

ac perinde haec, quibus qualitates statutas nidemns et tempora et quae sic obseruata sanctificant ut omissa non polluant, media esse manifestum est, ut puta nuptias, agriculturam, diuitias, solitudinis remotionem, uigilias, sacrorum lectionem meditationemque librorum ipsaque ieiunia, de quibus principium sermonis exortum est. quae omnia diuina praeceptio uel sanctarum auctoritas scripturarum non ita incessabiliter obtinenda nec iugiter custodienda decreuit, ut ea paululum intermisisse nefarium sit.