Conlationes Patrum (Collationibus)

Etenim saepe illud quod apostolus dicit probatum est euenire: ipse enim Satanas transfigurat se in [*]( 2 Prov. 10, 12 (LXX) 28 II Cor. 11, 14 ) [*]( 2 «alamonis Σ Π 3 protegit (xαλʋ́πτει) 77 c 6 prodeest 0 pntasse 2 9 promisisse 2 permississe 11 11 adquesicriraus 77 12 sensuum et consonans 11 13 consorti* III coneortio H* T consortii 0 15 sanctis 0 17 promerere Π1. 19 pernit. ΠΥ 21 diabulo Π1 22 uelut IIOv uelud T 24 quod TO perMriptum JIO 25 crederit IP \' 27 non distinguit T in % uerba etenim saepe illnt quod apostolus dicit bis scripta sunt: in medio corum rasura est; fortasse fuiit XI )

si qua ergo consolatio in Christo, si quod solacium caritatis, si qua uiscera et miserationes, inplete gaudium meum, ut idem sapiatis, eandem caritatem habentes, unanimes, id ipsum sentientes, nihil per contentionem neque per inanem gloriam, sed in humilitate superiores uobismet ipsis alterutrum arbitrantes, et illud: honore alterutrum praeuenientes, ut plus unusquisque consorti suo scientiae et sanctitatis adscribens summam discretionis uerae in alterius magis quam suo credat stare iudicio.

Saepe autem accidit siue inlusione diaboli siue intercessu erroris humani, quo nullus est in hac carne qui falli uelut homo non possit, ut et ille interdum qui acrioris ingenii scientiaeque maiori/ est aliquid falsum mente concipiat, et ille qui tardioris ingenii ac minoris est meriti rectius aliquid ueriusque praesentiat. et idcirco nullus sibi quamuis scientia praeditus inani tumore persuadeat quod possit conlatione alterius non egere. nam etiamsi iudicium eius diabolica non [*]( 10 Phil. 2, 1-3 17 Bom. 12, 10 ) [*]( 1 taetram 77: tetram ∑ΥΟ 2 fmudulentur TP fraudolenter r: om. X effundat ∑Π2 offendat 0 4 seiiores Π1 7 post interitu in ZT est: XI pernit. 77 9 executor 0 11 connlatio JP 12 uiscera miserationis Tv 15 contentione Π 16 in om. TO humilitatem Π1 17 honore mutuo TO alterntrum om. 0 19 somma II 20 quam in Tv 21 sine inlusione diaboli om. T 22 quo] quod 0 26 persentiat Ov quaois Π 27 in collatiose T )

Denique in tantum uirtus caritatis extollitur, ut eam beatus Iohannes apostolus non solum rem dei, sed etiam deum esse pronuntiet dicens: deus caritas est: qui manet in caritate, in deo manet et deus in ipso. nam usque adeo illam diuinam esse perspicimus, ut illud apostoli manifestissime uigere sentiamus innobie: quoniam caritas dei diffusa est in cordibus nostris per spiritum sanctum qui habitat in nobis. quod tale est acsi dicat: quoniam deus diffusus est in cordibus nostris per spiritum sanctum qui habitat in nobis. qui etiam, cum ignoremus quid debeamus orare, interpellat pro nobis gemitibus inenarrabilibus: qui autem scrutatur corda, scit quid desideret spiritus, quoniam secundum deum postulat pro sanctis.

IIIam igitur caritatem, quae dicitur ἀγάπη, possibile est omnibus exhiberi. de qua beatus apostolus ergo dum tempus habemus, inquit, operemur quod bonum est ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei. quae in tantum omnibus eet generaliter exhibenda, ut eam [*]( 3 cf. n Cor. 13, 3 5 cf. Gal. 2, 1-2 13 I Ioh. 4,16 16 Rom. 5, 5 21 Bom. 8, 26—27 26 Gal. 6, 10 ) [*]( 1 fallit 0 graues T 5 hierusolimam II hierosolimam T iherosolimam 0 8 unianimitatem ΠΥ1 : unanim. ET* unauimitate 0 12 iohannis Π1 13 et qui ΥΟυ 18 quod tale..... 20 in nobis om. T 25 non distinguit T In illam 77 araumr T 26 ab omnibus 0 exhibere Tv 27 inquid ΠΥΟ )

aliter enim parentes, aliter coniuges, aliter fratres, aliter filii diliguntur, et in ipsa quoque horum affectuum necessitudine magna distantia est, nec uniformis parentum dilectio erga filios inuenitur. quod etiam Iacob patriarchae probatur eiemplo, qui cum esset duodecim filiorum pater omnesque paterna caritate diligeret, tamen propenso Ioseph dilexit affectu, ut de eo aperte scriptura conmemoret: inuidebant autem ei fratres sui, eo quod diligeret eum pater suus: scilicet non quo uir iustus et pater non ualde diligeret etiam ceteram prolem, sed quod huius, quia typum domini praeferebat, affectui dulcius quodammodo atque indulgentius inhaereret.