De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

— Negare non possum. — Multo igitur infeliciores improbi sunt iniusta impunitate donati quam iusta ultione puniti.

Sed puniri improbos iustum, impunitos vero elabi iniquum esse manifestum est. — Quis id neget?

— Sed ne illud quidem, ait, quisquam \' negabit bonum esse omne, quod iustum est, contraque, quod iniustum est, malum. — Liquere respondi.

Tum ego: Ista quidem consequentia sunt eis, quae paulo ante conclusa sunt; sed quaeso, inquam, te, nullane animarum supplicia post defunctum morte corpus relinquis?

— Et magna quidem, inquit, quorum alia poenali acerbitate, alia vero purgatoria clementia exerceri puto, sed nunc de his disserere consilium non est.

Id vero hactenus egimus, ut, quae indignissima tibi \' videbatur malorum potestas, eam nullam esse cognosceres, quosque impunitos querebare, videres numquam improbitatis suae carere suppliciis, licentiam, quam cito finiri precabaris, nec longam esse disceres infelicioremque fore, si diuturnior, infelicissimam vero, si esset aeterna; post haec miseriores esse improbos iniusta impunitate dimissos quam iusta ultione punitos.

Cui sententiae consequens est, ut tum demum gravioribus suppliciis urgueantur, cum impuniti esse creduntur. —

Tum ego: Cum tuas. mauajn, rationes considero, nihil 26 dici verius -puto, at si ad hominum iudicia revertar, quis ille est, cui haec non credenda. modo, sed saltem audienda videantur? — Ita. est. inquit illa..

Nequeunt enim oculos tenebris assuetos ad lucem perspicuae veritatis attollere similesque avibus sunt, quarum intuitum nox inluminat, dies caecat; dum enim non rerum ordinem, sed suos [*]( .5 sqq. υ.90, 25 8 negavit PT1V1DKE 9 est om. P 13 acer- PTLVDKE vitate PT1VDK 16autquMP 22 demissos PVDE )

92
intuentur affectus, vel licentiam vel impunitatem scelerum putant esse felicem.. )

Vide autem, quid aeterna. lex sanciat. Melionbus animum conformaveris: nihil opus est iudice praemium defe-.

rente, tu te ipse excellentioribus addidisti. Studium ad peiora. deflexeris: extra. ne quaesieris ultorem, tu te ipse in, deteriora. trusisti, veluti, si vicibus sordidam humum caelumque-

lumque respicias, cunctis extra cessantibus ipsa cernendi ratione nunc caeno, nunc sideribus interesse videaris. At vulgus ista non respicit;