De consolatione philosophiae

An scientes volentesque bonum deserunt, ad vitia deflectunt? Sed hoc modo non solum potentes esse, sed omnino esse desinunt; nam qui communem omnium, quae sunt, finem relinquunt, pariter quoque esse desistunt.

-Quod quidem cuipiam mirum forte videatur. ut malos, qui plures hominum sunt, eosdem non esse dicamus; sed ita sese res ha.bet. Nam.

m qui mali sunt, eos malos esse non ab- nuo; sed eosdem esse pure atque simpliciter nego.

Nam uti cadaver hominem mortuum dixeris. simpliciter vero hominem appellare non possis, ita vitiosos malos quidem esse [*](7 Yerg. Aen. XII 764sq.: neque enim levia aut ludicra petuntur pro ) [*]( .4 ac—magno om. pI 5 praeeuntes P 6 quantos P 18 in- )[*](PTLVDKE) [*]( sciane f 24 pariter quod P 2, non om P 29 pure an ras. P ) [*](6* )

concesserim, sed esse absolute nequeam confiteri. Est enim, quod ordinem retinet servatque naturam; quod vero ab hac deficit, esse etiam, quod in sua natura situm est, derelinquit.