De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. Tu quoque si vis
  2. lumine claro
  3. cernere verum,
  4. tramite recto
  5. carpere callem:
  6. gaudia pelle,
  7. pelle timorem
  8. spemque fugato
  9. nec dolor adsit.
  10. Nubila mens est
  11. vinctaque frenis,
  12. haec ubi regnant.
LIBER II.

Post haec paulisper obticuit atque, ubi attentionem meam modesta taciturnitate collegit, sic exorsa . Si penitus aegritudinis tuae causas habitumque cognovi, fortunae prioris affectu desiderioque tabescis;

ea tantum animi tui. sicuti tu tibi fingis, mutata pervertit. Intellego multiformes illius prodigii fucos et eo usque cum his, quos

eludere nititur, blandissimam familiaritatem, dum intolerabili dolore confundat, quos insperata reliquerit. Cuius si [*](4: Mart. Cap. 54, 13D. (35, 28 E.) : lumine claro .. cernere vultus 8 sqq. cf. Verg. Aen. V 812; VI 733: hine cupiunt metuuntque dolent gaudentque )[*](PTLYKE) [*](11 timor T dolor in mg.), Fl ) [*]( Anicii Manlii ( Mallii P Manilii LE) Severini Boethii i Boethi L _ Boetii PTL V* Boeti Aur.) (vc ex (sie) inl) P Excons Ord (Exmag. Off. Atq.) P Patr. (Patricio (sic) P) Philosophiae i-ie TL -ice T1 ; Consolationis Explicit Lib I Incipit Lib II Feliciter PTL V AUT. E ) [*](18 statum in ras. V (τήv Tr,; σής διαvοίας xατάστασιv sril τοσόvδε μεϑαϱμοϑεīσαv Plan.)19 post tui s. c. s. virtutem T )

21
naturam, mores ac meritum reminiscare, nec habuisse te in ea pulchrum aliquid nec amisisse cognosces, sed, ut arbitror, haud multum tibi haec in memoriam revocare laboraverim.

Solebus enim praesentem quoque blandientemque virilibus incessere verbis eamque de nostro adyto prolatis insectabare sententiis.

Verum omnis subita mutatio rerum non sine quodam quasi fluctu contingit animorum; sic factum est, ut tu quoque paulisper a tua tranquillitate descisceres.

Sed tempus est haurire te aliquid ac degustare molle atque iucundum, quod ad interiora transmissum validioribus haustibus viam fecerit.

Adsit igitur rhetoricae suadela dulcedinis, quae tum tantum recto calle procedit, cum nostra instituta non deserit cumque hac musica laris nostri vernacula nunc leviores, nunc graviores modos succinat.