De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

Sed quoniam firmioribus remediis nondum tempus est et eam mentium constat esse naturam, ut, quotiens abiecerint veras, falsis opinionibus induantur, ex quibus orta perturbationum caligo verum illum confundit intuitum, hanc paulisper lenibus mediocribusque fomentis attenuare temptabo, ut dimotis fallacium affectionum tenebris splendorem verae lucis possis agnoscere.

  1. Nubibus atris
  2. condita nullum
  3. fundere possunt
  4. sidera lumen.
  5. Si mare volvens
  6. turbidus Auster
  7. misceat aestum,
  8. vitrea dudum
  9. parque serenis
  10. unda diebus
  11. mox resoluto
  12. sordida caeno
  13. visibus obstat
  14. quique vagatur
  15. montibus altis
  16. defluus amnis,
  17. saepe resistit
    18. [*]( 1 f. infra 72,12 8 r. supra 16, 20 )[*]( 2 modum vero P 3 n̄∗dum T 4 distuit T1 5 casam T1 Peip. )[*](PTL Kb)[*]( 10 imbuantur Sitzm. 11 confudit P 16 candita P )[*]( 2* )
    20
  18. rupe soluti
  19. obice saxi.