Epistulae imperatorum pontificum aliorum

adhuc utique uanitati, quantum adhuc mundanis sensibus implicatur corruptibilique conditione deprimitur; illa utique [*]( 16 Cor. II 12, 9 22 ibid. 12, 7-9 29 Rom. 8, 20 ) [*]( 1 conpedio V 5 hac pl: hec V, hoc 0 Car. 9 humilitate p2 COlUt.. fort. recte 14 propriam rec. uoluntatem V, corr. Thiel 15 hoc lx: haec Car. 17 uirtutem ex uirtutum V 24 satbanę V )

de qua etiam beatus Iacobus apostolus sic ait: uoluntarie genuit nos uerbo ueritatis, ut simus initium aliquod creaturae eius, non illius creaturae, quae in Adam condita est, sed quae patris luminum, a quo est omne datum optimum et do num perfectum, uoluntate genita uerbo ueritatis initium sumpsit in Christo et hoc ipsum ideo, ne in quibuscumque suis bonis fideret humana substantia sed, quicquid recti in se esse cognosceret, desursum descendens esse perpenderet ab illa incommutabili et sine uicissitudinis obumbratione luce semper inmensa, per quam sibi mutabili et uicissitudinum obumbratione fuscatae luminis ueri munus sentiret impendi.

haec igitur est illa creatura, quae spiritaliter uiuens non uolens sustinet mortalis infestationis affectus, contra quos indesinenter pugnans mallet non habere, quos uinceret, quam cum infesto iugiter hoste confligere. non uolens ergo subiacet in tantum uanis desideriis in quantum sine dubitatione perituris (unde dicit apostolus: caro concupiscit aduersus spiritum et spiritus aduersus carnem, ut non, quae uultis, illa faciatis), sed propter eum, inquit, qui subiecit in spe, ut nemo in hac scilicet uita rursus de plena felicitate sit arrogans, ac ne rursus forsitan desperatione [*]( 1 Cor. II 5, 17 3 Eph. 2, 10 5 Gal. 6, 15 9 Iac. 1, 18 12 sqq. cf. ibid. 17 21 Rom. 8, 20 24 et 28 Rom. 8, 20 26 Gal. 5, 17 ) [*]( 8 non quia V, corr. p1 17 incomutabili V -20 inpendi ex inpen- ■dit V 23 uincere V, corr. 0 29 plana V, corr. o ) [*]( xxxv). [*]( 27 )

haec est igitur sine ambiguo creatura, de qua ait: quia et ipsa creatura liberabitur a seruitute corruptionis in libertatem gloriae filiorum dei. patefecit, de qua creatura uellet intellegi, in libertatem inquiens filiorum dei: quae in hoc mundo ex ea parte nunc seruit, qua uitiis infestatur humanis, tunc ad libertatem filiorum dei perfecta securitate uentura, cum corruptibile hoc induerit incorruptionem et mortale hoc induerit inmortalitatem, ut fiat sermo, qui scriptus est \'absorpta est mors in uictoria. ubi est, mors, stimulus tuus?\' stimulus autem mortis peccatum est, uirtus uero peccati lex. deo autem gratias, qui dedit nobis uictoriam per dominum nostrum Iesum Christum.

quapropter beatus apostolus manifestius uolens et de qua creatura ageret, et de qua eius seruitute quaue libertate dissereret, utpote per quem Christus loquebatur, ostendere adhuc inculcat et dicit: scimus enim, quod omnis creatura ingemescit et parturit: non nisi rationabilis creatura est et illa rationabilis, quae quid ingemescat quidue parturiat, iam renata cognoscit et infirmitatem suam deflens promissionem perpetuae tranquillitatis expectat.

quod doctor egregius quousque perducat, diligentius intuendum est. non solum inquiens illa (hoc est creatura populi Christiani) sed nos ipsi primitias spiritus habentes (ipsi utique apostoli, ipsi ecclesiae principes et parentes, qui primordialiter sancti spiritus dona sumpserunt. quae ecclesiasticis ministrarent spiritaliter incrementis; ubi sine controuersia semet ipsos quoque in una eademque quamuis maiore gratia praeditos — unde et ait [*]( 3 Rom. 8, 21 8 Cor. I 15. 53-57 9 Rom. 8, 22 24 sqq. Rom. 8, 23. ) [*]( 1 sic supr. liu. add. V man. 1 4 libertate V, corr. Car. 11 absorta V 12 mors <uictoria tua? ubi est mors> Car. secundum Yulgatam, sed cf. infra p. 419, 17 28 ecclesiasticiis V )

certe iam sacramento regenerationis pignus adoptionis accepit: quae est ergo ista adoptio, quae post adoptionem initam sustinetur, quaeue redemptio corporis nostri, quae uentura proponitur? ergo non accepisti, quae expectare te dicis? "accepi" inquit, \'sed mysteriis sum renouatus initiatusque caelestibus, quibus superstes -et in hac adhuc mortalitate consistens, quae sua sunt, in me conpetenter operantibus ad eorum plenitudinem perfectionemque ualeam atque hic pugnantium ibi sit consummata uictoria, ubi dicendum est: absorpta est mors in uictoria. ubi est, mors, stimulus tuus? nunc autem spe salui facti sumus; spes autem quae uidetur, non est spes; nam quod uidet quis, quid sperat? si autem quod non uidemus, speramus, per patientiam expectamus.

\' satis clara luce patefecit, qui sit status in hac uita fidelium, quid in fide teneant, quid in spe sustineant, quid tota caritate desiderent. quod totum incunctanter ideo fit, sicut quidam magister ecclesiae sapienter edocuit dicens: ad magnam enim utilitatem fidelium materia est seruata certaminum, ut non superbiat sanctitas, dum pulsatur infirmitas, quo scilicet sua saltem fragilitate commonita post ruinam non in se fidat nostra conditio sed ad illius incessabiliter recurrat misericordiam reformanda, so cuius gratiam non quaerendo nec in paradisi potuit intemerata [*](16 Cor. I 15, 54 sq. 17 Rom. 8, 24 sq. 24 Anonym. De uocatione omnium gentium I 8 (= Leonis opp. edd. Baller. II 177) ) [*]( 9 adoptionum Car. initam Hartel: initia V Car. 15 consumata V 16 absorta V 26 reseruata editiones citati opusculi ) [*]( .27* )

huic autem disputationi nullatenus aestimetur esse contrarium, quod in epistola sua beatus Iohannes apostolus et euangelista disseruit: quia qui natus est ex deo, non peccat, ut ex hoc uidelicet, qui regenerati sunt, non peccare credantur. quod utique si eo sensu, sicut quidam non recte iudicantes arbitrantur, uir magnificus ille promisisset, uniuersaliter utique, quisque renatus esset, iam peccare non posset.

deinde contra hunc eundem apostolum sentire conuincitur, si quis hoc eum definisse praetendit. idem quippe dicit alibi: si dixerimus, quia peccatum non habemus, nos ipsos seducimus et ueritas in nobis non est. et iterum: si dixerimus, quia non peccauimus, mendacem faciemus eum et uerbum eius non erit in nobis. et utique hoc tantus et talis dicebat apostolus, cuius si quis potiorem se meritis aestimare contendit, ipse uideat caueatque, ne incidat mortiferae praecipitationis abruptum. certe enim ipse, qui haec dicebat, ex deo utique natus erat et tamen docebat atque praedicabat dicens: si dixerimus quia peccatum non habemus nos ipsos seducimus et cetera, quae superius conprehensa sunt.