Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Rursus septima numeri diuisio est ex ipso Numerorum libro, cum iuxta praeceptum domini declarantur, qui debeant esse principes ad offerenda munera domino, dixitque: de Ruben Elisur filius Sediur, de Simeone Salamihel filius Surisaddai, de Iu da Na as on filius Aminadab. de Isachar Nathanahel filius Sogar, de Zabulon [*]( 2 cf. Genes. 46, 9—25 9 cf. Genes. 49, 1—27 14 Exod. 1, 1-5 22 cf. Num. 2, 2-31 27 Num. 1, 5-15 ) [*]( 3 zelphan V 4 hii V 15 egiptum V 20 postea Fogg. 24 manases V 29 suriaddai V )

Itemque post hanc sequitur octaua diuisio ex ipso libro Numerorum, quando praecepit dominus et misit Moses principes tribuum Israel ad inspiciendam terram repromissionis. ait itaque: de Ruben Samu filius Sacchu, de Simeone Saphah filius Suri. de Iuda Chaleph filius Iephone, de Isachar Sara filius Ioseph, de Ephrem Auses filius Naue, de Beniamin Phalti filius Raphu, de Zabulon Gudihel filius Suri, filiorum Ioseph de Manasse Gelad filius Sudi, de Dan Amihel filius Gamali, de Aser Sachus filius. de Neptali Hali filius Ulaphi, de Gad Gugihel filius Machi.

Nona quoque diuisio numeri praecepto domini datur ex ipso libro Numerorum, cum filiis Israel terra sorte distribuitur: de Iuda, inquit, Chalep filius Iephone et deinceps enumerantur principes tribuum de Simeone, de Beniamin, de Dan, de Manasse, de Ephrem, de Zabulon, de Isachar, de Aser. de Neptali.

Dein rursus decima numeri diuisio est, quando benedixit Moses filiis Israhel. praeponens Ruben et deinceps annectens: ludas Leui Beniamin Ioseph Zabulon Isachar Gad < Dan > [*]( 10 Num. 13, 5-16 20 Num. 34, 19 25 cf Deuteron. 33, 6-25 ) [*]( 1 XaiXoiv LXX Elisama restitui secundum LXX et Vulg : melcham V 2 \'Εμιύδlxx (Ammiud Vulg.) mannasse r 3 abida V 4 Ψαγεήλ̀ uel Ψαγατήλ̀LXX 5 \'Eypav LXX (Ochran Vulg.) 6 Aivav LXX 10 Σαμουήλ̀ LII. Sainmua Vulg. Sacchu scripsi: acchu Tr, Za/oup (Zazpou cod. Alexamlr.) LXX, Zechur Vulg. 11 Zαϕάτ LXX 12 Sara] \'IXaa/. LXX (lyaX cod. Alex.) 13 nauae V 14 2ous: LXX 15 Ταδδὶ υὶὸς 2oooi LXX 16 Σαϑούρ LXX 17 hali filius ulaphi V: Napt uioc ΣαβιLXX, Nahabi filium Uapsi Vulg. 20 iepphane V 26 Iudam Fogg. Gad Dan > scripai coli. Deuteron. 33, 20—:i2 et huius epistulae § 86: Dan om. V, <Dan) Gad Fogg. )

Item undecima numeri diuisio probatur, quando praecipitur eis, antequam ingrediantur terram Israel, mox transfretantes Iordanem stent super duos montes Garizim et Gebal, sex hinc atque inde,. ad benedicendum his, qui custodiunt legem, et ad maledicendum his, qui legis praecepta seruare contempserint. et est ista contextio numeri: nam super benedictiones consecuti sunt Simeon Leui ludas Isachar loseph et Beniamin; super maledictiones autem hi: Ruben Gad Aser Zabulon Dan et Neptalim.

Duodecima rursus est diuisio numeri, cum sortiuntur terram possessionis suae et Ruben sorte contingit trans Iordanem, antequam transiretur in terram Israel. et est ista distributio: Ruben et iuxta eum Gad et dimidia tribus Manasse: dein transeuntes Iordanem primus Iudas accipit, tum Beniamin, dein Ioseph ex Manasse, dein Simeon inter Beniamin et ludam locatus et ut ita dixerim coangustatus est, quia illis spatia non fuerunt; dein Zabulon terram consequitur et Isachar et Aser et Neptalim et Dan. Leui sane in omnibus dispersus est tribubus, ciuitates solummodo et suburbana percipiens.

Rursus tertia decima diuisio numeri occurrit ex Zacharia propheta, sicut dicit: in illa die plangent omnes tribus terrae, tribus domus Dauid super se et mulieres eorum super se, tribus domus Nathan super se et mulieres eorum super se, tribus domus Leui super se et mulieres eorum super se, tribus domus Simeon super se et mulieres eorum super se, [*]( 2 Deuteroii. 33, 17 8 cf. Deuteron. 27, 12 sq. 13 sqq. cf. Ios. cap. 15-19 21 cf. Ios. 14, 4 24 Zachar. 12, 12-14 ) [*]( 1 neptalin V 8 benedictiones Fogg.: benedicti his e V 10 hii V 11 neptalin V 13 iordanen V 26 et 27 eorum scripsi: earum V Fogg. 28 et 29 eorum V: earum Fogg. )

Item quarta decima diuisio immeri subest ex reuelatione sancti Iobannis, qui dinumerauit ex unaquaque tribu duodecim milia eorum, qui uirginitate sanctificati sunt; ait enim: de Iuda duodecim milia, de Ruben similiter, exin de Gad, de Aser, de Neptali, de Manasse, de Simeone, de Leui, de Isachar, de Zabulon, de Ioseph, de Beniamin. nusquam uero in hoc loco meminit Dan.

Forsitan autem et aliis locis numer(i> aliter inueniantur adscripti; nos tamen istos inuenire potuimus et hae quidem sunt diuisiones, quae secundum numerum diuerso modo constat esse compositae, nunc quidem secundum praeceptum domini, nunc autem iuxta singulorum principum uoluntatem, dico nero Mosis et Hiesu Naue et qui deinceps eorum successores existere meruerunt. nec sine spiritu id actum est sed, ut uoluit, idem spiritus sanctus enumerauit atque disposuit singulas consequentias iuxta propriam uoluntatem.

reuertens item de his uno loco breuiter et consequenter edisseram easdemque quattuordecim diuisiones harumque selectiones: non in uacuum faciam nec ut uenerationi tuae haec recensenti molestus existam, sed ut noueris (quod iam dei sit adiuuare), ut unicuique tribui memoratos lapides ueraciter coaptare possimus.

Excogitante igitur multum mente, tractantes iuxta experientiam huius electionis, suggerit nobis animus et ipsa consequentia lectionis, qualiter animaduerti possit quadratus ordo rationalis ex appositis lapidibus secundum memorata uocabula. requiratur iam de singulis numeris, sicuti discreta est [*]( 8 cf. Apocal. 7. 5-8 ) [*]( 1 sq. nominauit: queis (!) nos Fogg. 13 nuineraliter F, corr. FoOY. 18 mosi V, correxi naue Y 22 idem Fogg. )

et ubicumque quidem dinumeratarum tribuum statum in locis singulis inspeximus menteque perpendimus non posse naturaliter — ut numerus quilibet eorum, qui in unaquaque diuisione numerati sunt, unum nomen minus habens ex tribubus — appellationi horum lapidum coaptari, ideoque protinus diuisionem secundam rite sustulimus, utpote quae horum lapidum consonantiam habere non possit, propter quod primos ponat Dan et Neptalim, Gad et Aser, hoc est ancillarum filios, quando mittens Iacob Esau munera in turmam eos primam diuisit, post haec autem filios Liae fecit aliam turmam, dein filios Rachel turmam tertiam. nam cum pretiosiores lapides sint in principio rationalis. porro filii ancillarum inferiores habeantur et hic primum positi sint, impossibile est eos ad causam rationalis in hac numeri parte congruere, propter quod ita se habere non possit.

Item quartam diuisionem, benedictionem Iacob, explorauimus, quando moriens filiis benedixit. habet enim primum Ruben, dein Simeon et Leui simul adiunctos, ita ut ista utriusque copulatio horum lapidum congruentiae uideatur obsistere. ideoque istam quoque sustulimus, cum lapidibus istis adcommodari minime possit.

Inspeximus autem et quintam diuisionem, quae continet initium egressionis filiorum Israhel ex Aegypto, et inuenimus eam praeponentem liberarum filios et ancillarum iuxta compositionis ordinem supponentem facientemque nouissimos <primos> primosque nouissimos, et ob hoc, quod Ioseph in Aegypto constitutus postremus nominatus est, animaduertimus iterum non posse lapides istos memoratarum tribuum coaptari nominibus:

et quod naturaliter onychinus lapis in persona [*]( 5 in om. Fogg. 9 propterea quia Fogg. 24 continent Y, corr. l oyg. 26 sq. liberarum .. supponentem in textu omissa in margine inferiore suppleuit Y man, 1 28 primos inserui: primosque nouissimos om. Fogg. )

in Graeca quippe locutione, quae ex Hebraea translata est, onychinum lapidem duodecimum inuenimus positum atque nouissimum, ita ut Beniamin contemplationem sui modis omnibus adtrahat; undecimum uero inuenimus beryllum, quem et undecimo Ioseph tam iuxta numerum quam iuxta contemplationem consequenter aptauimus.