Epistulae imperatorum pontificum aliorum

anne aliud spectat, quod se idem dominus Cleopae cum alio discipulo, cum ad Emmaum tendentes de se loquerentur, inseruit et, quamquam de resurrectione domini per mulieres, quae primae ad monumentum conuenerant. agnouissent, tamen, ut per eorum dubitationem daret credendi futuris saeculis firmitatem, incipiens a Moyse et omnibus prophetis oportuisse pati Christum et ita intrare in gloriam suam interpretatus ostendit et per passionem humanam naturam et diuinam in eo esse per gloriam?

multiplicibus haec sanctarum scripturarum insinuantur exemplis nec apud religiosam conscientiam tuam, uenerabilis imperator, . tamquam ignota dicuntur. fides enim ipsa, quae a te constanter asseritur, tibi reddit hoc muneris, ut sensibus tuis et affectum sui inserat et scientiam, per quam diligentius asseratur, [*]( 5 Matth. 16, 16 8 sqq. cf. Ioh. 20, 24 sqq. 14 sqq. cf. Luc. 24, 13 sqq. 19 aqq. Luc. 24, 27 et 26 1 esse se h1h2h3h4h10d2i1i2, se esse i3 3 dubitationem h1h2h3h4h6h7h10d2 declarat Gonz. se <esse> Gonz. 5 notum faceret VH: fateretur Hisp. 7 fidis Vh1h2h3h7h10d2 8 quid VB (quod hWl): quid etiam Hisp. 9 dominum H (domino hO, om. h6) esset H (exceptis h*h9) 11 discipulus Hisp. H: disci V 12 posset Gonz, 13 implorandum H 14 spectat Car.: expectat VHHisp. 15 cleophe 7ts, Cleophae Gonz. 16 de solo quaerentur (quaererentur hi) hWhWh10 20 oportuisset h1h2h3h4h6h7h10 23 insinuantur Hisp. H: testificantur V ) [*]( 46* )

quod indeficienter asseritur, sine fine credatur. latius haec, quae ad deitatem humanitatemque domini nostri Iesu Christi pertinent et in eo unitas duas sine confusione naturas, potui secundum ueterum definita disserere, si esset aduersum eos, qui his dissentiunt, disputandum. sed cum in manibus omnium sint et synodica constituta et beati papae Leonis dogmata, perstrinxisse potius pauca quam euoluere credidi conuenientius uniuersa.

nunc uero agnoscere satis est et cauere ita proprietatem et essentiam cogitandam, ut sciatur quid personae, quid nos oporteat deferre substantiae. quae qui indecenter ignorant aut callida impietate dissimulant, dum omittunt quid sit proprium filii, trinae tendunt insidias unitati. sed si quae praedicta sunt ualidis teneantur fixa radicibus, nec a paterna traditione receditur et constanter quaestionibus obuiatur. Data VII. Kal. Apr. Ualerio u. c. cons.

HORMISDA EPIPHANIO EPISCOPO CONSTANTINOPOLITNO. Multo gaudio sum repletus, quod circa ecclesiae pacem et sanctissimi imperatoris et dilectionis tuae tale studium, quale litteris [*]( 3 sensuum VHispaensum H (sensu hsh9, sensuum h\'J man. 2). sensim editiones Hadrianae 6 potuissem Thiel 10 euoluerem H (exceptis hslni conueniens Gonz. 12 cogitandumH 13 deseruire Gonz. indigenter Gom. 14 quid VHi3: quod Hisp. (excepto i3) 15 trinae V Gonz.: trinitate H (trinitatem d-, in trinitate hsh\'J et man.2h\'J), in trinitate i praedicata Hisp. (praedicta i3) 17 Data etc. otn. Hisp. VII V: VIlI H 18 u. c. H: onl. V 287. Dat. ut ep. H36. Epistulam ex Auellana coJlectione primus edidit Car. P 560, quem secuti sunt Bar. ad a. 521, 18; Fronto Ducaeus in editione Ioh. Zonarae commentariorum (Lut. Par. 1618) p. 665; Collect. Concil.; BT I 141; Thiel 970. extat praeterea in collectione Hispana (ed. Gonzalez II n. 93 p. 150), ex qua transiit in Pseudoisidorianam (ed. Hinschius p. 691). Hisp. = consensus editionis Gonzalezii (= Gonz) et communis lectionis codicum i (i1 = Uatic. 1341, i2 = eatic, 630, i3 = Uatic. 3791). 20 Honnisdae papae ad Epiphanium Constantinopolitanum episcopum. Dilectissimo fratri Epiphanio episcopo Hormisda Hisp. )