Epistulae imperatorum pontificum aliorum

inter peccatorum enumerationem, quibus sibi diuinam gratiam plenus spiritu dei propheta conciliat, inter ea, quibus misericordiam, qua conseruetur, exorat, docere se iniquos uias domini et conuersionem per se fieri praedicat impiorum. beati, quibus uita innocenter acta dat praemium; beati, per quos aliis quoque praestatur exemplum.

et nos quidem, quantum in nobis est, nec sollicitudine nec labore cessamus, ut humilitatem, quam nos dominus noster docuit, imitati, quae saluti eorum conueniunt, postulemus, ut dispensationis mihi creditae dum agnoscitur cura, probentur officia. nam repetita uice Ennodium atque Peregrinum fratres et coepiscopos nostros mandata legatione direximus rationem adhortationes preces lacrimas [*]( 3 eq. cf. Luc. 10, 7 14 cf. Cor. I 11, 19 22 Psalm. 50, 15 ) [*]( 3 <uoti> opulenta Car. 6 gradum V, corr. 02 9 miles .. meretur Car. 12 lauare V, corr. o 19 peccatorum V: ceterorum o2 21 misericordia V, corr. pJ 28 disspensacionis V 29 repecita V )

HORMISDA POSSESSORI EPISCOPO. Optimam uestrae caritatis audientes instantiam et cognoscentes rectae fidei tramitem, quem sine strepitu uindicatis, deo nostro gratias sine cessatione persoluimus, ut et in ea dispositione persistas et ceteris, quod sequantur, tribuere possis exemplum. ista sunt dona caelestia, ista sunt diuinae tributionis indicia, ista sunt dei iudicia, quae te a catholico sacerdotum noluerunt separari consortio.

unde, frater karissime, praesentibus hortamur alloquiis, ut in ea constantia, qua electus es, perseueres et augmenta probabilibus initiis subministres, quia bonum opus, praecipue quod ad doctrinam fidei pertinet, nisi semper creuerit, uidetur imminui, et si tribulatio mundana contigerit, ante oculos nostros futura praemia ponentes apostolica nos admonitione consolemur dicentes: non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam, quae reuelabitur < in) nobis.

meliora tamen speramus, quia deus, qui per beatum apostolum dixit: qui uos non dimisit temptari super quod potestis, ipse pro sua pietate, quos suos elegit esse, et de laqueis aduersariorum sicut semper eripiet.

libellum dilectionis tuae de confessione rectae fidei [*]( 19 Rom. 8, 18 22 Cor. I 10, 13 ) [*]( 2 hisdem Y sita Y, corr. Thiel ) [*]( 131. Dat. (simul cum epp. 126. 128-130, 132) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. 12 466; Bar. ad a. 517, 27; Collect. Concil.; BTA I 401; Thiel 805. 6 HORMIS V 7 sq. tramitemque V, corr. 02 9 persolumus V, corr. 0 11 are>tributionis Car. 13 fratres karissiini Y, corr. p2 14 electus V: exorsus Bar. 18 occulos V 9 consolemur Thiel: consulimur V, consolamur pa 20 gloria Y, corr. 0 21 in addidi secundum Vulgatam, cf. p. 550. 25 23 ipsa V, corr. 02 per sua pietate Y, corr. 0 25 eripi. et Y, corr. p2 )

HORMISDA CLERO POPULO ET MONACHIS ORTHODOXIS CONSTANTINOPOLI CONSISTENTIBUS. Si is, qui calicem aquae frigidae mandata euangelica secutus optulerit, mercedem boni propositi ipso domino, qui haec docuit, restituente consequitur, nonne qui tanto populo fidelium ueritatem annuntiare distulerit, iuste poenam damnationis incurrit?

hinc est, quod interminationem mandati caelestis effugiens, quod docet loquendum esse in his, quae ad deum pertinent, nec tacendum, habens quoque uestrae salutis affectum, admonitionem eorum, quae praesens necessitas poscit, adsumpsi, omnes, quibus cura est fide integra Christianam religionem seruare, contestans, ut eos, qui sanctam Chalcedonensem synodum et beati Leonis de fide catholica conscriptas epistolas declinant, quibus possunt uiribus auertantur et fugiant, quando ipsi sunt, qui Eutychetis et Dioscori Alexandrini uel potius nefanda Manichaeorum contagione polluti uerbo quidem aduersum constituta patrum uidentur habere certamen, rebus autem contra incarnationem domini nostri Iesu Christi euidenter insurgunt.

recordamini, karissimi, quae fuerunt Basilisco palatinam arcem incubante temptata, et temporum illorum acta uel uisa alii uel audita; [*]( 9 Matth. 10, 42 12 Act. 18, 9 ) [*]( 3 adtestacio sublica V, corr. o2 4 cons. add. Car. ) [*]( 182. Dat. (simul cum epp. 126, 128-131) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. P 467; Bar. ad a. 517, 28; Collect. Concil.; BTA I 402; Thiel 806. 6 HORTHODOIIS V 11 quod Car.: quo F 12 esse pa: est V 15 curae 02 16 constestans V, corr. o 17 chalcendonensem V 19 auersentur Bar., auertant Bull. Taur. 24 palatinam archg V, correxi: palatinae aulae p3, palatinae arci Car., palatinam archen Thiel 25 alii del. Bar. )

probauit tunc Constantinopolitanus populus, quam pure deceat credentes Christiana seruare mysteria. sed transacta utinam studia fuissent et non nunc similia tempus expeteret! rursus enim idem haeretici caput improbum de profundo, quo immersi tenebantur, attollunt.

atque ideo rogo hortor admoneo dilectionem uestram: ab eorum uos conciliis et communione secernite, recordamini zeli prioris et uiuere in uobis lucem, scintillam ignis spiritalis ostendite, ne simplicem in uobis ueritatis affectum perditorum astutia expugnasse se gaudeat.

et haec quidem quantum ad praesentem necessitatem et adsumendam contra impios cautionem dixisse sufficiet. spero autem, quod si admonitio ista promouerit, et mihi et uobis utilis erit, quando et deus in uestra salute glorificabitur et fructus nostrae sollicitudinis apparebit. Data III. Nonas Apriles Agapito cons.

HORMISDA DOROTHEO EPISCOPO THESSALONICENSI. Iohannes frater et coepiscopus meus Nicopolitanae urbis antistes cum synodo sua uariis se concussionibus atque dispendiis grauiter causatur affligi, quod a transgressorum societate diuisus, postquam communionem apostolicae sedis emeruit, ad Thessalonicensium ecclesiam ordinationis suae indicia non direxit.

potuisset neglectus hic esse culpabilis, si unum esset inter omnes mysterium caritatis. at cum multi se a petrae illius, quae Christus est, soliditate diuiserint, quis non uelit ab [*]( 1 uulgo non ante sed post recolite plenius interpunxerunt 2 imprudeus V, corr. p2 praesumptio p2: sumpcio V 7 capud V 9 consiliis Car. 11 sintillam V 12 estucia V, corr. 0 14 sufficiat Car. 18 aprilis V ) [*]( 188. Dat. (simul cum epp. 127, 134, 135) a. 517 die 12 Âpr. Edd. Bar. ad a. 517, 39; Collect. Concil.; BTA I 405; Thiel sll. 21 artietes V, corr. 0 24 tesHalonicensiuni V 28 solliditate Y diuiserit V, corr. p )

at nos, quod debueras primus adsumere, credebamus te sequi saltem post aliena exempla potuisse. non sufficit in lapsibus mora, nisi ad reprehensionis cumulum circa eos quoque, qui ad uiam redeunt, accedat inuidia? quid aliud quam beati Petri, quod sine impietate dici non potest, ipsum quod a domino datum est nomen oderunt, qui eos, qui ad sedis ipsius altaria confugiunt, insequuntur?

quo pudore, rogo, priuilegia circa te orum manere desideras, quorum mandata non seruas, et reuerentiam, quam non exhibes fidei, cupis tibi sub ecclesiastica potestate deferri ? si in isdem uestigiis, quibus catholici nituntur, insisteres, insectationem tamen proximi uitare deberes sciens secundum domini nostri et saluatoris, quae colimus, instituta eum, qui scandalizauerit unum de minimis. obnoxium magnis esse peccatis.

ubi est, domine, humilitas, quam sub occasione discipulorum tuorum certantium de loci qualitate docuisti? tu ostendis illum esse maximum, qui exhibere studuerit se pusillum. respice de caelo et uide, uisita uineam te cultore plantatam, intende circa mandata tua minimos et circa ambitum honoris elatos!

cur recentia cupitis et prisca deseritis, circa summa desides et parua curantes? nonne hoc est rerum uilia decimare et legis praecepta contemnere? seruate illa, quae deo congruunt, et facile ea, quae sunt ab hominibus, subsequuntur.

quin potius curam salutis adsume et, cur te alius praeuenerit in ueritate, affectione suspira, ne si insectari eos, qui ad ecclesiae reuertentur [*]( 17 Matth. 18, 6 19 cf. Mattb. 18, 1 20 cf. Matth. 18, 4 21 cf. Psalm. 79, 15 sq. 25 cf. Matth. 23, 23 ) [*]( 1 dicerni V, corr. 0 3 ergo o: ego V 13 exibes V 14 defferri V hisdem V uestigiis ex uestigia V catholice V, corr. p2 16 quae V: quem o 18 pecatis V 20 exibere V 22 cultorem V, corr. o 23 bilia F, corr. 0 29 reuertuntur cod. Angelic. )