Epistulae imperatorum pontificum aliorum

recordetur unusquisque, in qua uocatione a domino sit uocatus, et quid ab eo expectetur aduertat. miserum est intra meritum iacere propositi, cum id, quod praefertur nomine, non ostenditur actione. magna meruimus, si quod indulta postulant impleamus.

qui se ad pascendas dominici gregis oues gaudet adscitum, cogitet de commissa sibi gubernatione iudicium. peruigil adhibenda tutela est, continuanda custodia; non dandus lupis rapacibus locus, non ullis casibus relinquendus, quia neglectus error ouium culpa pastorum est. ueniet, qui rationes creditae dispensationis examinet.

omnium quidem constat esse iustitiam nec ulli impunitam licentiam patere peccandi; sed quis gradus nesciat esse meritorum et sicut non aequa praemia, ita diuersa et supplicia? multiplicantur scientibus plagae, pauca flagella leguntur inscitiae.

quod si ita est, sicuti esse non dubium est aestimandum, quid in eo deceat esse propositi, cui alienos quoque errores necesse est imputari? clamat sanctus spiritus per prophetam: o pastores Israel, numquid semet ipsos pascunt pastores? nonne oues pascunt [*]( 27 Ezech. 34, 2 ) [*](t29. Dat. (simul cum epp. 126, 128. 130-132) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. P 463; Bar. ad a. 517, 14; Collect. Concil.; BTA I 397; Thiel 801. 4 conuenire V, corr. 02 8 consciliis Y, corr. 0 10 dicere Y, corr. 0 12 ab eo o: habeo V 15 adsitum V, corr. p 16 comissa V 21 licencia V, corr. o pecandi V 23 et scripsi: est V, esse o 24 quod Bar.: quid V )

magister bonus et docens per obscura lucem, per similitudinum aegnimata ueritatem, seruum talenti a se traditi praeter augmenta custodem non arguit infidelem sed condemnauit inutilem. unde in aperto est, in quo metu esse deceat eum, qui dominicum nomisma perdiderit, si culpatus est is, qui acceptum sine inminutione seruauit. nullus contentus sit innocentia sua, quia deo nostro uniuersa cernenti per praedicationis assiduitatem rationem quoque propositi debemus alieni.

largam scientiam decet esse doctorum. non amat fides Christiana secretum; quam quisque in augmenta non effundit, abscondit. per uniuersas gentes uerbi praedicatio mandatur apostolis, et quam excusabiliter hoc quisquam potest sibi tacere commissis? quid prodest cuilibet paternarum reuerentiam seruare regularum, si concuti haec ab aliis, si sine honore tractari patienter accipiat?

mfirmum ostendit affectum, qui quod diligit non tuetur. incursantur passim sancta a perfidis constituta et rediuiua subinde de compressis excessibus resurgit improbitas. quemadmodum, rogo, pietatem in deum probat, qui tam nefanda dissimulat?

recordemur, qua catholicorum frequentia sacerdotum illa, quibus nitimur, celebrata didicerimus esse concilia! quantos nec debilitas impediuit nec senectus onerosa tardauit? exigua uisa sunt spatiosarum interualla regionum et labores ipsi pro quadam consolatione iucundi, dum spiritu sanctarum congregationum regente sapientiam aera aetas, quod seruaret, acciperet.

et haec insectantibus impiis post damnatam in radice perfidiam tacet, qui scit sibi esse mandatum: exalta uocem tuam, qui euangelizas Ierusalem; exalta, noli timere!? [*]( 5 cf. Matth. 25, 30 13 cf. Matth. 28, 19 29 Eaai. 40, 9 ) [*]( 3 obscuram V, corr. 02 8 is Bcripsi: es V, ille Bar., om. 0 12 quisquia p2 13 non effundit p5: ineffundit V 18 effectum V, corr. ps 19 compressis et excessibus V, corr. p2 23 didiceremus V )

ergo uel propheticis stimulis excitati uel normis apostolicae eruditionis instructi curam salutaris praedicationis adsumite, diligite et uindicate sententias probatas piis, infidelibus inimicas et ad petram, supra quam est fundata ecclesia, reuertentes apud illorum etiam uos patrum spiritus, quorum ueneranda constituta improbe labefactantur, absoluite, aestimantes, cum dominus ad illud quod expectatur examen aduenerit, qualis apostolis creditus, qualis aliquorum temptantium dubitatione compertus, qualis angelo praenuntiante promissus, utrum ab illis melius sit argui an cum eorum cohorte coniungi, utrum talem qualis uidebitur aut qualis ab impiis negatur dominum confiteri.

nil uos retrahat a salute; uelocibus ad uiam redite uestigiis. lapsus ruentem non grauat, si resurgat. larga est dominicae doctrina clementiae; noxia sunt erroris uincla, dum retinent. odit iustitia pertinaces, fouet clementia corrigentes. Data III. Nonas Apriles Agapito cons.

HORMISDA EPISCOPIS ORTHODOXIS. Est quidem fidelium speciale solatium deus nec umquam inter quaelibet dura deficiunt, qui se ad eum toto mentis studio contulerunt. uerumtamen hoc uotum proposito uestro debere me fateor, ut sicut exulto [*]( 2 Timoth. II 4, 2 3 Timotb. I 4, 16 ) [*]( 1 haec Thiel disscipulum V 2 importune Car. cum Vulgata 4 faciens p: facies V 5 proptheticis V 6 normis os: nols V, monitis p2 7 sentecias V 16 retraat V 20 Data terno nonas ajrfis V ) [*]( 180. Dat. (simul cum epp. 126, 128, 129, 131, 132) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. P 465; Bar. ad a. 517, 21; Colkct. Concil.; BTA I 399; Thiel 803. 23 KOKKISDA V, corr. a IJPO Y, corr. 0 25 ueruntamen V )

unde et aspectu interiore uos intuens ad desiderium colloquendi uobiscum promptus adsnrgo, ut et dilectionem circa deum uestram litterario sermone remunerer et spem paginali adhortatione confirmem atque ita his, cum quibus mihi est consortium sanctae communionis, iucundum reddam testimonium caritatis. non enim sufficit animo meo de nobis esse securum, nisi ostendero illum quoque, quo uos complector, affectum. siquidem declarat se non ex iudicio odisse a dei dilectione diuisos, qui potest non amare coniunctos.

benedico igitur deum, dum feruorem fidei uestrae inter procellas uarias et tempestatum aduersa considero. uos quoque ut super his pietatem eius glorificetis, uberiore exultatione suadeo, qui electorum suorum mentes quo acceptiores sibi reddat, examinat et licet cognitos sibi quibusdam tamen difficultatibus probat, ut iustitiam quoque inesse dono, quod largitur, ostendat. atque ideo pertinaciter bono uos conuenit imminere proposito nec in uia, quae ducit ad caeli regna, deficere.

qui intuetur dominici munera non aestimanda promissi, nullius potest respectum habere periculi. non enim frangit consideratio praesentium malorum, nisi futurorum bonorum uincat obliuio, quando omnem amaritudinem laboris excludit, qui dulcedinem spei, quae expectatur, ammiserit. quae enim difficultas beatitudini par est aut quae condignae praemiis passiones ad futuram scilicet gloriam, quae in nobis apostolo annuntiante reuelabitur?

absit ne quicquam a Christi caritate nos separet! quanta est tribulatio, si gloriam parit? materia prosperorum est, quae putatur aduersitas. dum inclinamur, erigimur. nemo haberet futuram remunerationem, nisi necessitates praesentium sustineret. uidete, quanto opere [*]( 25 sq. cf. Rom. 8, 18 ) [*]( 9 affectu V, corr. p 14 ellectorum V quo acceptiores Car.: coacceptiores V 15 examinat Car.: examine V 17 bonos V, corr. pl i 19 dominice V 22 om6 V 23 admiserit 0: amiserit V 24 dificultates V, corr. p 26 abscit F nec V, corr. o2 29 erigitur V, corr. Bar. )

quieta est neglegentium uita sed non opulenta substantia. dignus est operarius, ut fructum mercedis accipiat. indiscreta passim pietas cum impietate languesceret, si examinatio bonos a malis diuisura cessaret. gratum admodum spectaculum domino est in agone iustorum nec quicquam ita supernam gratiam conciliat homini sicut aduersorum impetus patienter excepti. quis milites sub pacis securitate miretur?

non est arduum in sicco secura fixisse uestigia nec artem gubernatoris ostendit marina tranquillitas; satis est intrepidum inter bella procedere, inter lubrica non labare, fluctus in tempestate contemnere. saeuiat et motus suos exerceat mundana temptatio, dum manifesti appareant qui probantur.

haec scientes, karissimi fratres, fidei uestrae tenete constantiam et ipsa etiam, si inciderint, militantia meritis uestris amate pericula. annuntiate, quae colitis, et participate etiam per uniuersum orbem mandata euangelica, quae tenetis. supra stipendia uestra correctio quoque uobis adscribatur aliena.