Epistulae imperatorum pontificum aliorum

sed ne me, fratres karissimi, licet apud ndeles magna sit, spiritali tamen uos solum credatis confirmatione solari, a prouidendis pro uestra tribulatione remediis, quantum in homine esse potuit, non quieui. nam per legatos ad Orientis principem destinatos et Thessalonicensem episcopum, ut ab insectatione uestra cessaret, admonui et prorogatis paginis, ut imperatori supplicaretur, iniunxi.

haec quantum ad praesentia sunt prouisa; sed illa, quae ad spem futuram pertinent, haec sunt potius mentibus intuenda. sane hoc me fateor fuisse miratum, quod inter allegationes angustiarum religiosae prudentiae uestrae haec potuit cura subripere, ut <a> me sub consultationis colore dirigendi ad Thessalonicensem episcopum solitas litteras licentia posceretur. egone huius rei auctor existerem. quam si inscio me cognoscerem factam esse, culparem? absit ista peruersitas!

audite apostolicam uocem sed personae meae conuenienter aptandam: si quae destruxi, haec iterum reaedifico, praeuaricatorem me constituo. nolite, obsecro, ad euitata uix redire contagia nec pedes luto, quo tenebantur, auulsos patiamini male rursus immergi. sinite oblitterata esse transacta. nemo mittens manum suam in aratrum et aspiciens retro aptus est regno dei.

impediuntur a processu propositi itineris, qui reflexis oculis respiciunt, quod relinquunt. non amant ecclesiasticae disciplinae eos, in quibus remanet memoria ulla perfidiae; totos ab errantibus oportet abscidi, quia in tantum detestabiles aestimantur ad spreta redeuntes, ut beatus apostolus Petrus melius illis esse praedicauerit, ut non [*]( 2 Matth. 5, 10 18 Gal. 2, 18 22 Luc. 9, 62 29 Petro H 2, 21 ) [*]( 4 sq. solari a Thiel: solaria V 13 snbrepere 02 a add. pa 14 consolacionis V, corr. Thiel 16 quam o: qua V insio V, corr. o 17 abscit V 22 immergit V, corr. 0 25 relinguunt V, corr. 0 26 ęcclesia stice Y (etiam a, quod moneo contra Thielium) 28 ad o: a V )

HORMISDA IOHANNI EPISCOPO NICOPOLITANO. PER PUILIONEM SUBDIACONUM. Remeante Pullione subdiacono nostro litteras caritatis uestrae suscepimus de constantia fidei uel de intentione, quam circa communionem sedis apostolicae geritis, gratulantes; sed contristati sumus, quod uos aliquas sustinere molestias perhibetis. ista tamen diuturnam non possunt habere substantiam, quia ubi deus pure colitur, etsi aduersa contigerint, in prosperis commutantur secundum apostolum dicentem: spes non decipit.

dubitans apostolorum princeps incedens per pelagus laborauit; mox tamen inuocato domino suo paratum habuit, qui eum porrecta manu non pateretur sustinere discrimen. ergo auctorum nostrorum sequentes exempla et in ipsorum fide permanentes illius poscamus auxilium, de quo scriptum est: qui non nos dimittit temptari super quod possumus.

igitur salutantes caritatem tuam hortamur, ut quemadmodum praediximus, in his, quae bene [*]( 15 Rom. 5, 5 15 sqq. cf. Matth. 14, 28—31 20 Cor. I 10, 13 ) [*]( 1 retronsum Y, curro a 3 tollerabilius Y 4 quam 0: qua V 5 aprilium V post consule in ipsa linea Y addit per Pullionem subdiaconum, id quod ego post titulum epistulae sequentis reieci, cf. Beitrdge 13 sq. ) [*]( 124. Dat. a. 517 die 3 Mart. per PullioneJn; respondet epistulae Iohanniв deperditae per eundem Pullionem initio eiusdem anni datae. Edd. Car. I2 469; Bar. ad a. 516, 66; Collect. Concil.; BTA I 391; Thiel 786. 7 per Pullionem subdiaconum huc reieci a Y perperam in fine praecedentis epistulae additum 9 caritates Y, corr. 0 12 molestia Y, corr. 0 diuturna V man. rec. 13 substancia Y, corr. o 14 prospera Bar. 16 pellagua V 20 nos non trsp. Car. 22 que ammodum V, corr. 0 )

de illa quoque parte, qua dilectio tua postulat, cogitamus, ut ad imperatorem clementissimum pro generalitatis quiete preces nostrae perueniant. tuum est, ut uotum studiumque nostrum congruis orationibus iuuare non cesses, quia nos in his deo auctore perficiendis uacare minime poterimus. Data V. Nonas Martias Agapito cons.

Gratias omnipotenti deo referimus, quod sanctitas uestra disciplinis caelestibus instituta, sicut poposcimus, legatos fidei Ennodium et Fortunatum uenerabiles episcopos sed etiam uiros religiosos Uenantium presbyterum Uitalem diaconum et Hilarum notarium, quales poscebat causae sublimitas, destinauit, qui negotii magnitudinem implere possint ecclesiastici luce sermonis quique operante deo omnia subtiliter requirentes, quae ad rectam et ueram Christianorum pertinent fidem, et ipsi sicut decuit declararunt et a nobis sicut oportuit [*]( 1 Matth. 10, 22 ) [*]( 1 qui inseruit o persisterit V, corr. o 4 adoracione V, corr. o 6 quam Car. tuo V, corr. 0 8 tuum scripsi: tantum V 9 iurare V, corr. V man. rec. et o 10 potuerimus Car. ) [*]( 125. Dat. hieme anni 515, per Ennodium etc. Edd. Car. 12 443; Bar. ad a. 516, 8; Collect. Concil.; Thiel 761. Sttb initio in marg. adscripsit V fides anastasii imperatoris et quid de synodo chalcedonensi senserit 13 AGUSTI V per Ennodium .. notarium V minutiore charactere ita scripsit, ut uerborum aliqua pars in marginem excurrat 15 illarum V 17 legato Y, corr. 0 19 hyllarum V 20 quale V, corr. 02 21 possent Bar. ecclesiastici V: euangelici 02 )

unde quis audeat de domini nostri Iesu Christi incarnatione aliter quam habet ueritas ipsa sentire, nisi ut confiteatur aequalem et consubstantialem patri filium salutis nostrae causa iuxta annuntiationem archangeli in utero uirginis carnem ex eadem assumentem hominem factum et, sicut ait apostolus, in seruili forma, ut crucem pro nobis carne susciperet? de quo beatus Petrus apostolus Iudaeis dicit: uos petistis uobis dimitti liirum homicidam, auctorem uero uitae interfecistis; de quo etiam legitur in Paulo apostolo: factus oboediens usque ad mortem, mortem autem crucis.