Epistulae

Ausonius, Decimus Magnus

Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.

  1. κεῖνοσ ἐμοὶ πάντων μέτοχοσ. qui seria nostra.
  2. qui ioca παντοδαπῇ novit tractare παλαίστρῃ.
  3. καὶ νῦν sepositus μοναχῷ ἐνὶ rnre Κρεβέννου
  4. ἀσταφύλῳ ἐνὶ χώρῳ habet θυμαλγέα λέσχην
  5. οὔτε φίλοισ ἑτάροισ nec mensae accommodus ulli.
  6. otia θελξινόοισ aeger σνμμέμφεται Μούσαισ.
    7. v.2.p.26
  7. Iam satis, ο φίλε Παῦλε, πόνου
  8. ἔν τε for ῳ caus αισ τε καὶ ingrat αισι καθέδραισ.
  9. ῤητορικοῖσ λουδοῖσι, καὶ ἔπλετο οὐδὲν
  10. ἄλλ' ἤδη κεῖνοσ μὲν ἅπασ iuvenalios ἱδρὼσ
  11. ἐκκέχυται μελέων, τρομερὴ δὲ πάρεστι senectus
  12. καὶ minus in sumptum δαπάνασ lenis arca ministrat.
  13. Οὐ γὰρ ἔχει ἀπάλαμνοσ ἀνὴρ lucr ον,
  14. κλεινικὸσ οὔτε γέρων χρυσέην ἐργάζετ'.
  15. Aequanimus quod si fueris et πάντα vel αἰνεῖν
  16. malueris, λήθη πόνου ἔσσεται ἠδὲ.
  17. Κεῖνο δὲ παγκάλλιστον, ut omnibus undique Musis
  18. σὺν φιάλῃque οἴνῳque ἐτεῶν συνοπάονι,
  19. θυμοῦ άλῃχεμένου solacia blanda requiras.
  20. hic crit et fructus Δημητέρος ἀγλαοκάρπου,