Res Gestae

Ammianus Marcellinus

Ammianus Marcellinus. Ammianus Marcellinus, with an English translation, Vols. I-III. Rolfe, John C., editor. Cambridge, MA; London: Harvard University Press; W. Heinemann, 1935-1940 (printing).

Licinius Thessalonicam missus est; sed Herculii Maximiani, soceri sui, motus exemplo, ne iterum depositam purpuram in perniciem rei publicae sumeret, tumultu militaribus[*](tumultu militaribus, Momm.; tumultum militari, B.) exigentibus in Thessalonica iussit occidi, Martinianum in Cappadocia. Qui regnavit annos XVIIII, filio et uxore superstite. Quamvis omnibus[*](omnibus] Orosius, vii. 28, 21; omnium, B.) iam ministris nefariae

v3.p.526

persecutionis exstinctis, hunc quoque in quantum exercere[*](exercere] B, with inferior MSS. of Orosius; exerere, the better MSS.) potuit[*](potuit] Orosius; B omits.) persecutorem digna punitio flagitaret.

Constantinus autem ex se[*](ex se, Momm.; ex, B.) Byzantium Constantinopolim nuncupavit ob insignis victoriae memoriam.[*](insignis uictoriae mermoriam, Momm.; insignis uictoriae, B; insigne uictoriae, previous editors.) Quam velut patriam cultu decoravit ingenti et Romae desideravit aequari: deinde quaesitis ei undique civibus divitias multas largitus est, ut prope in ea omnes regias[*](regias, Momm.; thesauros regias (regies, B2), B.) facultates exhauriret. Ibi etiam senatum constituit secundi ordinis; claros vocavit.