Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

ipse diabolus per superbiam naturae suae amisit gratiam. denique dum dicit: ponam thronum meum super nubes et ero similis altissimo, consortiis excidit angelorum; [*]( 14 cf. Ps. 118. 50 16*Ps. 118, 51 20 cf. Gen. 3- 5 27*Esai. 14. 13. 14 ) [*]( 2 qualiter P qua alatur Rml alt. et om. a quidquam vest om. M aliud est Av 3 facit MNmlT 7 uitae MmlNP et om. 0 9 dei om. P 11 nobis] inc. alt. fragm. Cantabrigiense (= C) congregamus Cml congregemus MNT 13 ne 0 14 nostn-uideantur Ov 16 est] add. III R 17 maximum] add. enim N 20 oecasione 0 22 quod GMNPv 23 sede CO amoenitate Am2Gm2MT patria Nm2 felicitate 00, om. cet. 25 ferales Cml et om. a 26 suae naturae 0 ammisit C 27 nubes] aquilonem 0 28 a consoreus 0 ) [*]( 9* )

132
cuius criminis digna mercede damnatus hominem sibi participem requisiuit, in quem consortium suae transfunderetur offensae.

Quid igitur hoc peccato potest esse deterius, quod a dei coepit iniuria ? ideoque et scriptura dicit: dominus superbis resistit. tamquam suae contumeliae propulsator ueluti quoddam suscipit aduersus superbiam speciale certamen, tamquam dicat: \'meus iste aduersarius est, qui me lacessit;