Expositio Psalmi CXVIII

Penetrat ergo animam et quasi candor aeternae lucis inlustrat. sed quamuis diffusae per omnes et in omnes et supra omnes potestatis sit. quia omnibus ortus ex uirgine est, et bonis et malis, sicut et solem suum oriri iubet super bonos et malos, illum tamen fouet qui adpropinquat sibi. sicut enim a se fulgorem solis excludit, qui fenestras domus suae clauserit locumque tenebrosum in quo deuersetur elegerit, ita qui se auerterit a sole iustitiae non potest

splendorem eius aspicere, in tenebris ambulat et in omnium luce ipse sibi causa est caecitatis. aperi igitur fenestras tuas, ut tota domus tua ueri fulgore solis inluceat, aperi oculos tuos, ut uideas orientem tibi solem iustitiae, sed caue ne eos ulla stipulae festuca perturbet. si quid sordis in oculo mentis fuerit tuae, non poteris intueri, si quid aegritudinis, plus grauabit; confusam oculorum aciem lux ferit maioremque dolorem excitat. sit ergo simplex oculus tuus, ne incipiat totum corpus tuum esse tenebrosum et uacillet in lumine, sicut sunt caecorum uestigia.