Expositio Psalmi CXVIII

tanta ui apostolicae petitionis rogat, ut consolationem accipiat a domino in omni tribulatione, quo non solum ipse induat tolerantiam, uerum etiam alios consoletur, ut et ipsi possint propriae mentis angustias sustinere. si igitur ipse in omni tribulatione idoneus fueris adprobatus, tunc demum dignus eris qui [*]( 4 ef. Luc. 16, 22 15*11 Cor. 1,3-5 ) [*]( 1 obdurauit N miseratur A miserator liml hortator Rml 2 execratur AO exsecretus Rml misericordiae N est om-Am1 5 consoIationes Mml 7 deus esset 0 9 flagellatar A inopia MRm2 10 amissione MORm2 11 tantum Om2, add. nunc 0 14 temptationis Rml roga] add. ut O at om.OPEml ut hortationem Rm2 15 et om-0 17 totias uel omnis (u. o. s.l.G) GM 18 hortatur nos 0 21 qua] quia PmlRml aduocantorMml 24aisa 26 et s.Z.4 27ergo0 2sfueris idoneasArPa qui] at O ) [*]( LXH. Ambroa. Pais 5. Petschenig. ) [*]( 15 )

Pulchre autem addidit: see u n dum uerbum tuum seruo tuo. ipse enim dominus pro suo nomine proeliantibus auxilium pollicetur dicens: cum ergo tradent uos, nolite cogitare quomodo aut quid loquamini; dabitur nobis in illa die quid loquamini; non enim uos estis qui loquimini, sed pater meus qui loquitur in uobis. ergo, ne inpares simus certamini, diuinum semper oremus auxilium, ut nobis tribuat adhortationem; si enim habeamus eum qui nos exhortetur, non facile cedimus.

Plerique autem habent: qui consoletur nos, nec abhorret a uero. instigantis enim aliquem blanda quaedam est exhortatio, quae certantem studio laudis accendat et uelut quadam consolatione demulceat, ne laborum asperitate reuocetur.