Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- emensi noctes optato uertice sidunt
- castraque praeruptis suspendunt ardua saxis.
- At Venus, ancipiti mentem labefacta timore,
- adfatur genitorem et rumpit maesta querelas:
- ‘Quis poenae modus aut pereundi terminus, oro,
- Aeneadis erit, et quando terrasque fretumque
- emensis sedisse dabis? cur pellere nostros
- a te concessa Poenus parat urbe nepotes?
- Alpibus imposuit Libyam finemque minatur
- imperio. casus metuit iam Roma Sagunti.
- quo Troiae extremos cineres sacramque ruinam
- Assaracique larem et Vestae secreta feramus?
- da sedem, genitor, tutisque iacere. parumne est
- exilia errantis totum quaesisse per orbem?
- anne iterum capta repetentur Pergama Roma?’
- His Venus, et contra genitor sic deinde profatur:
- ‘Pelle metus, neu te Tyriae conamina gentis
- turbarint, Cytherea: tenet longumque tenebit
- Tarpeias arces sanguis tuus. hac ego Martis
- mole uiros spectare paro atque expendere bello.