Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- squaloremque rei, pupillum ad iura vocantem
- circumscriptorem, cuius manantia fletu
- ora puellares faciunt incerta capilli.
- naturae imperio gemimus, cum funus adultae
- virginis occurrit vel terra clauditur infans
- et minor igne rogi. quis enim bonus et face dignus
- arcana, qualem Cereris vult esse sacerdos,
- ulla aliena sibi credit mala? separat hoc nos
- a grege mutorum, atque ideo venerabile soli
- sortiti ingenium divinorumque capaces
- atque exercendis pariendisque artibus apti
- sensum a caelesti demissum traximus arce,
- cuius egent prona et terram spectantia. mundi
- principio indulsit communis conditor illis
- tantum animas, nobis animum quoque, mutnus ut nos
- adfectus petere auxilium et praestare iuberet,
- dispersos trahere in populum, migrare vetusto
- de nemore et proavis habitatas linquere silvas,
- aedificare domos, laribus coniungere nostris
- tectum aliud, tutos vicino limine[*](limineΨ: limite PA.) somnos