Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- iam strident ignes, iam follibus atque caminis
- ardet adoratum populo caput et crepat ingens
- Seianus, deinde ex facie toto orbe secunda
- fiunt urceoli pelves sartago matellae[*](matellae P: patellae Ψ.).
- pone domi laurus, duc in Capitolia magnum
- cretatumque bovem! Seianus ducitur unco
- spectandus, gaudent omnes: ‘quae labra, quis illi
- vultus erat! numquam, si quid mihi credis, amavi
- hunc hominem, sed quo cecidit sub crimine? quisnam
- delator? quibus indicibus, quo teste probavit?’
- ‘ nil horum; verbosa et grandis epistula venit
- a Capreis.’ bene habet, nil plus interrogo. Sed quid
- turba Remi? sequitur fortunam ut semper et odit
- damnatos, idem populus, si Nortia Tusco
- favisset, si oppressa foret secura senectus
- principis, hac ipsa Seianum diceret hora
- Augustum, iam pridem, ex quo suffragia nulli
- vendimus, effudit curas; nam qui dabat olim
- imperium fasces legiones omnia, nunc se
- continet atque duas tantum res anxius optat,