Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Sed adrogari non potest nisi iam vesticeps.

Adrogatio autem dicta, quia genus hoc in alienam familiam transitus per populi rogationem fit.

Eius rogationis verba haec sunt: Velitis, iubeatis, uti L. Valerius L. Titio tam iure legeque filius siet, quam si ex eo patre matreque familias eius natus esset, utique ei vitae necisque in eum potestas siet, uti patri endo filio est. Haec ita uti dixi, ita vos, Quirites, rogo.

Neque pupillus autem neque mulier quae in parentis potestate non est adrogari possunt; quoniam et cum feminis nulla comitiorum communio est et tutoribus in pupillos tantam esse auctoritatem potestatemque fas non est, ut caput liberum fidei suae commissum alienae dicioni [*](condicioni (-ditioni, P), ω.) subiciant.

Libertinos vero ab ingenuis adoptari quidem iure posse, Masurius Sabinus scripsit.

Sed id neque permitti dicit, neque permittendum esse umquam putat, ut homines libertini ordinis per adoptiones in iura ingenuorum invadant.

Alioquin, inquit, si iuris ista antiquitas servetur, etiam servus a [*](a, omitted by Skutsch.) domino per praetorem dari in adoptionem potest.

Idque ait plerosque iuris veteris auctores posse fieri scripsisse.

Animadvertimus in oratione P. Scipionis, quam

censor habuit ad populum De Moribus, inter ea quae reprehendebat, quod contra maiorum instituta fierent, id etiam eum culpavisse, quod filius adoptivos patri adoptatori inter praemia patrum prodesset.

Verba ex ea oratione haec sunt: In alia tribu , in alia filium suffragium ferre, filium adoptivum tam procedere quam si se natum habeat; absentis censeri iubere, ut ad censum nemini necessus sit venire.

Quod vocabulum Latinum soloecismo fecerit Capito Sinnius, quid autem id ipsum appellaverint veteres Latini; quibusque verbis soloecismum definierit idem Capito Sinnius.

SOLOECISMUS, Latino vocabulo a Sinnio Capitone eiusdemque aetatis aliis inparilitas appellatus, vetustioribus Latinis stribiligo dicebatur, a versura videlicet et pravitate tortuosae orationis, tamquam strobiligo quaedam.

Quod vitium Sinnius Capito in litteris, quas ad Clodium Tuscum dedit, hisce verbis definit: Soloecismus. est, inquit, impar atque inconveniens compositura partium orationis.

Cum Graecum autem vocabulum sit soloecismus, an Attici homines qui elegantius locuti sunt usi eo

sint quaeri solet.

Sed nos neque soloecismum neque apud Graecorum idoneos adhuc invenimus;

nam sicut βάρβαρον ita σόλοικοι dixerunt.

Nostri quoque antiquiores soloecum facile, soloecismum haut scio an umquam, dixerunt.

Quod si ita est, neque in Graeca neque in Latina lingua soloecismus probe dicitur.