Noctes Atticae

His oppositi et contrarii sunt alii tres occidui: caurus, quem solent Graeci appellare [*](appellare, added by Hertz.) ἀργεστήν: is adversus flat; item alter favonius, qui Graece ζέφυρος vocatur: is adversus eurum flat; tertius Africus, qui Graece λίψ: is [*](is, added in ς.) adversus volturnum facit.

Hae duae regiones caeli orientis occidentisque inter sese adversae sex habere ventos videntur.

Meridies autem, quoniam certo atque fixo limite est, unum meridialem ventum habet: is Latine auster, Graece νότος nominatur, quoniam est nebulosus atque umectus; νοτίς enim Graece umor nominatur.

Septentriones autem habent ob eandem causam unum. Is obiectus derectusque in austrum, Latine septentrionarius, Graece ἀπαρκτίας appellatus.

Ex his octo ventis alii quattuor ventos detrahunt atque id facere se dicunt Homero auctore, qui solos quattuor ventos noverit: eurum, austrum,

aquilonem, favonium, a quattuor caeli partibus, quas quasi primas nominavimus, oriente scilicet atque occidente latioribus atque simplicibus, non tripertitis.

Partim autem sunt qui pro octo duodecim faciant, tertios quattuor in media loca

Sunt porro alia quaedem nomina quasi ventorum, quae incolae in suis quisque regionibus fecerunt aut ex locorum vocabulis in quibus colunt, aut [*](aut, added by J. F. Gronov.) ex alia qua causa quae ad faciendum vocabulum acciderat.

Nostri namque Galli venture ex sua terra flantem, quem saevissimum patiuntur, circium appellant a turbine, opinor, eius ac vertigine;

ex Ἰαπυγίας ipsius ore proficiscentem, quasi sinibus, Apuli eodem quo ipsi sunt nomine dicunt. Eum esse propemodum caurum existimo;

nam et est occidentalis et videtur exadversum eurum flare.

Itaque Vergilius Cleopatram e navali proelio in Aegyptum fugientem vento iapyge ferri ait, ecum quoque Apulum eodem quo ventum vocabulo iapygem appellavit.