Noctes Atticae

vigoremque mentis labefaceret; tanta cura tantoque sui vir ingenio praestanti ad refellenda quae scripserat Zeno aggressus;

idque cum in historia Graeca legissem, quod elleboro candido scriptum erat, quid esset quaesivi.

Tum comperi duas species ellebori esse discerniculo coloris insignes, candidi et nigri; eos autem colores non in semine ellebori neque in virgultis, sed in radice dinosci; candido stomachum et ventrem superiorem vomitionibus purgari; nigro alvum, quae inferior vocatur, dilui, utriusque esse hanc vim, ut noxios in quibus causae morborum sunt extrahant.

Esse autem periculum ne inter causas morborum, omni corporum via patefacta, ea quoque ipsa, in quibus causa vivendi est, effluant [*](effluant suggested by Hosius; amittantur, Vahlen (cf. xix. 12. 5); exinaniantur, ς; omitted by ω.) amissoque omni naturalis alimoniae fundamento homo exhaustus intereat.

Set elleborum sumi posse tutissime in insula Anticyra Plinius Secundus in libris Naturalis Historiae scripsit. Propterea Livium Drusum, qui tribunus plebi fuit, cum morbum qui comitialis dicitur pateretur, Anticyram navigasse et in ea insula elleborum bibisse ait, atque ita inorbo liberatum.

Praeterea scriptum legimus Gallos in venatibus tinguere elleboro sagittas, quod his ictae, exanimatae ferae teneriores ad epulas fiant; sed propter ellebori contagium vulnera ex sagittis facta circumcidere latius dicuntur.

Anates Ponticas vim habere venenis digerendis potentem; atque inibi de Mitridati regis in id genus sollertia.

ANATES Ponticas dicitur edundis vulgo venenis victitare.

Scriptum etiam a Lenaeo, Cn. Pompei liberto, Mitridatem illum Ponti regem medicinae rei et remediorum id genus sollertem fuisse solitumque earum sanguine miscere medicamentis quae digerendis venenis valent, eumque sanguinein vel

ipsum autem regem adsiduo talium medellarum usu a clandestinis epularum insidiis cavisse,

quin et scientem quoque ultro et ostentandi gratia venenum rapidum et velox saepenumero hausisse, atque id tamen sine noxa fuisse.

Quamobrem postea, cum proelio victus in ultima regni refugisset et mori decrevisset, venena violentissima festinandae necis causa frustra expertus, suo se ipse gladio transegit.

Huius regis antidotus celebratissima est, quae Mitridatios vocatur.

Mitridatem, Ponti regem, quinque [*](duobus, n; II, ς; duarum, Pliny and others.) et viginti gentium linguis locutum; Quintumque Ennium tria corda habere sese dixisse, quod tris linguas percalluisset, Graecam, Oscam, Latinam.

QUINTUS ENNIUS tria corda habere sese dicebat, quod loqui Graece et Osce et Latine sciret.

Mitridates autem, Ponti atque Bithyniae rex inclutus, qui a Cn; Pompeio bello superatus est, quinque [*](duarum, ς.) et viginti gentium quas sub dicione habuit linguas percalluit earumque omnium gentium viris haut umquam per interpretem conlocutus est, sed ut quemque ab eo appellari usus fuit, proinde lingua et oratione ipsius non minus scite quam si gentilis eius esset locutus est.

Quod M. Varro C. Sallustium. historiae scriptorem, deprehensum ab Annio Milone in adulterio scribit et loris caesum pecuniaque data .

M. VARRO, in litteris atque vita fide homo multa et gravis, in libro quem inscripsit [*](scripsit, ω; correc/el by Burman.) Pius aut De Pace, C. Sallustium scriptorem seriae illius et severae orationis, in cuius historia notiones censorias fieri atque exerceri videmus, in adulterio deprehensum ab Annio Milone loris bene caesuin dicit et, cum dedisset pecuniam, dimissum.

Quid Epictetus philosophus dicere solitus sit et inpuris, disciplinas studiose tractantibus; et quae duo verba observanda praeceperit rerum saluberrima. [*](saluberrima, Skutsch; salubria, ω.)

ego audivi dicere Epictetum philosophum dixisse plerosque istos, qui viderentur, philosophos esse ἄνευ τοῦ πράττειν, μέχρι τοῦ λέγειν; id significat factis procul, verbis tenus.