Epitome Rerum Romanorum

Syriaco bello successit, et debebat, Aetolum. Victo quippe Romanus Antiocho faces Asiatici belli persequebatur. Ergo Fulvio Nobiliori mandata ultio est.

Hic protinus caput gentis Ambraciam, regiam Pyrrhi, machinis quatit. Secuta deditio est.

Aderant Aetolorum precibus Attici, Rhodii, et memineramus auxilii:

sic placuit ignoscere. Serpsit tamen latius in proximos bellum, omnisque late Cephallenia, Zacynthos [*]()et quidquid insularum in eo mari inter Ceraunios montes iugumque Maleum Aetoli belli accessio fuerunt.

Histri secuntur Aetolos; quippe bellantes eos nuper adiuverant.

Et initia pugnae hosti prospera fuerunt, [*]()eademque exitii causa. Nam cum Gnaei Manlii [*]()castra cepissent opimaeque praedae incubarent, epulantes ac ludibundos plerosque, qui aut ubi essent prae poculis nescientes, Appius Pulcher [*](omnisque late Cephallenia, Zacynthos Freinshemius: omnemque late Cephalleniam, Zacynthon codd. ) [*](fuerunt: fuerant B. ) [*](Manlii: manilii B: mali NL. )

invadit. Sic cum sanguine et spiritu male partam revomuere victoriam. Ipse rex Aepulo [*]()equo inpositus, cum subinde crapula et capitis errore lapsaret, captum sese vix et aegre, postquam expergefactus est, didicit.

GALLOGRAECIAM quoque Syriaci belli ruina convolvit.

Fuerint inter auxilia regis Antiochi, an fuisse cupidus triumphi Manlius Vulso [*]()simulaverit, du-

bium; at certe [*]()negatus est victori triumphus, quia causam belli non adprobavit. Ceterum gens Gallo-graecorum, sicut ipsum nomen indicio est, mixta et adulterata est: reliquiae Gallorum, qui Brenno duce vastaverant Graeciam, orientem secuti, in media Asiae parte sederunt;

itaque, uti frugum semina [*]()mutato solo degenerant, sic illa genuina feritas eorum Asiatica amoenitate mollita est.

obus itaque proeliis fusi fugatique sunt, quamvis sub adventu hostis relictis sedibus in altissimos se montes recepissent. Tolostobogi [*]()Olympum, Tecto-sagi Magabam [*]()insederant. Utrimque fundis sagittisque detracti in perpetuam se pacem dediderunt.

Sed alligat! miraculo quidam [*]()fuere, cum catenas [*](Aepulo Livius, XLI. 11: apulo BNL. ) [*](Manlius Vulso Mommsenus: visos B: aneos visos NL: visus I. ) [*](at certe Iahnius: hac | perte B: certe NL. ) [*](semina: seminam B. ) [*](Tolostobogi: colos cobegi B: colosobegit T. ) [*](Magabam H. Muellerus: magabant B: magaba I. ) [*](quidam: quodam codd. )

Dum aliae aliaeque gentes Syriaci belli secuntur ruinam, Macedonia rursus se erexit.

Fortissimum populum memoria et recordatio suae nobilitatis agitabat, et successerat Philippo filius Perses, qui semel in perpetuum victam esse Macedoniam non putabat ex gentis dignitate.

Multo vehementius sub hoc Macedones quam sub patre exurgunt. Quippe Thracas in res [*]()suas traxerant, atque ita industriam Macedonum viribus Thracum, ferociam Thracum disciplina Macedonica temperavere.

Accessit his consilium ducis, qui situm regionum suarum a summo speculatus Haemo, positis per abrupta [*]()castris, ita Macedoniam suam armis ferroque vallaverat, ut non reliquisse aditum nisi a caelo Venturis hostibus videretur.

Tamen Marcio Philippo consule eam [*]()provinciam ingressus populus Romanus, exploratis diligenter accessibus per Ascurida [*]()paludem Perrhaebosque tumulos illa volucribus [*](regis om. B.) [*](passa om. BI. ) [*](res Iahnius: vires codd.) [*](abrupta: abruta codd. ) [*](eam Heinsius: nam codd. ) [*](Ascurida Heinsius; cf. Livius XLIV. 2, 3: astudam B: astundam NL. 1 186 B.C )