Priapeia

Priaepia

Poeta Latini minores, ed. Aemilius Baehrens, Leipzig, Teubner, 1879

  1. et pediconum mentula merdalea est.
  2. Qui, nisi Taenario placuisset Troica cunno
  3. mentula, quod caneret, non habuisset opus.
  4. mentula Tantalidae bene si non mota fuisset,
  5. nil, senior Chryses quod quereretur, erat.
  6. haec eadem socium tenera spoliauit amica,
  7. quaeque erat Aeacidae, maluit esse suam.
  8. ille Pelethroniam cecinit miserabile carmen
  9. ad citharam, cithara tensior ipse sua.
  10. nobilis hinc nata nempe incipit Ilias ira:
  11. principium sacri carminis fuit.
  12. altera materia est error fallentis Ulixei;
  13. si uerum quaeras, hunc quoque mouit amor.
  14. hic legitur radix, de qua flos aureus exit,
  15. quam cum μῶλυ uocat, mentula μῶλυ fuit.
  16. hic legimus Circen Atlantiademque Calypson
  17. grandia Dulichii uasa petisse uiri.
  18. huius et Alcinoi mirata est filia membrum
  19. frondenti ramo uix potuisse tegi.
  20. ad uetulam tamen ille suam properabat, et omnis