Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. pars et Echionii subeunt immania dentis
  2. semina, pars diri portant grave robur aratri.
  3. at sua magnanimum contra Pagasaea iuventus
  4. prosequitur stipatque[*](stipatque C, cod. Burmanni, spatioque V ) ducem; tum maxima quisque
  5. dicta dedit saevisque procul discessit in agris.[*](ab agris Bon. 2 )
  6. fixerat ille gradus totoque ex agmine[*](ex agmine Bon. 1, examine V ) solus
  7. stabat, ut extremis desertus ab orbibus[*](ab orbibus M, ab oribus V, in oribus Ph Wagner, sed exspectes ab aclibus, quae ducem sequi solent vel stipare | aclis vel axis Vollmer, axis V; cf. Thes.l L. II 1640, 22sqq. ) aclis,
  8. quem iam lassa dies austrique ardentis harenae,
  9. aut quem Riphaeas exstantem rursus ad arces[*](arces etiam V exh. )
  10. nix et caerulei Boreae ferus abstulit horror,
  11. cum subito attoniti[*](attonitis C ) longissima Phasidis unda
  12. Caucaseaeque trabes omnisque Aeetia tellus
  13. fulsit et ardentes stabula effudere tenebras.[*](tenebras C, tenebrae V )
    14. p.179
  14. ac velut ex una[*](una MC, unua V ) siquando nube corusci
  15. ira Iovis torsit geminos mortalibus ignes,
  16. aut duo cum pariter ruperunt vincula venti
  17. dantque fugam: sic tunc claustris evasit uterque
  18. taurus et immani proflavit turbine flammas
  19. arduus atque atro volvens incendia fluctu.
  20. horruit Argoae legio ratis, horruit audax