Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- adsit et alterno mecum clamore fatiscat:
- vincetur lacrimis, et te, Natura, pudebit.
- tanta mihi feritas, tanta est insania luctus,
- hoc quoque cum nitor ter [*]() dena luce peracta
- adclinis tumulo et planctus [*]() in carmina verto [*](nunc Seriverius: nec M. )[*](tantus Pol.: tantis M. )[*](favillas Dom.: papillas M. )[*](nitor ter Gronovius: ni ter M. )[*](tumulo et planctus Krohn: tumul nctus M. )
- discordesque modos et [*]() singultantia verba [*]()
- molior: orsa lyrae vis [*]() est atque ira tacendi
- impatiens, sed nec solitae mihi vertice laurus
- nec fronti vittatus honos, en taxea marcet
- silva comis, hilaresque hederas plorata cupressus
- excludit ramis; nec eburno pollice chordas
- pulso, sed incertam digitis errantibus amens
- scindo chelyn. iuvat heu, iuvat inlaudabile carmen
- fundere et incompte miserum nudare [*]() dolorem,
- sic merui? sic me cantuque habituque nefastum
- aspiciant superi? pudeat Thebasque novumque
- Aeaciden? nil iam placidum manabit ab ore?
- ille ego qui—quotiens!—blande matrumque patrumque
- vulnera, qui viduos potui mulcere dolores,
- ille ego lugentum mitis solator, acerbis