Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- qui genuit, plus ipse ferit, plus corde sub alto
- caeditur; attendunt cunei, spectatur Achaeis [*]()
- ille magis, crebro dum lumina pulveris haustu
- obruit et prensa vovet exspirare corona.
- ei mihi quod tantum patrias ego vertice frondes
- solaque Chalcidicae Cerealia dona coronae
- te sub teste tuli! qualem te Dardanus Albae
- vix cepisset ager, si per me serta tulisses
- Caesarea donata manu! quod subdere robur
- illa dies, quantum potuit dempsisse senectae!
- nam quod me mixta quercus non pressit oliva,
- et fugit speratus honos: quam [*]() dulce parentis
- invia [*]() Tarpei caperes! te nostra magistro
- Thebais urgebat priscorum exordia vatum;
- tu cantus stimulare meos, tu pandere facta [*](Achaeis Imhof: achates M: Acestes Dom. )[*](quam Baehrens: qua M. )[*](invia Ellis: invida M. Naples; for "patrias" cf. note on iv. 8. 45. not joined to the olive-wreath of the Alban contest, see note )
- heroum bellique modos positusque locorum
- monstrabas. labat incerto mihi limite cursus
- te sine et orbatae caligant vela carinae.
- nec solum larga memet pietate fovebas:
- talis et in thalamos, una tibi cognita taeda