Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- aequora curarum socius procul Itala rura
- linqueret, hic molles Campani litoris oras
- et Diomedeas concedere iussus in arces
- atque hospes, non exsul, erat. nec longa moratus
- Romuleum reseras iterum, Germanice, limen
- maerentemque foves inclinatosque penates
- erigis. haud mirum, ductor placidissime, quando
- haec est quae victis parcentia foedera Cattis
- quaeque suum Dacis donat clementia montem,
- quae modo Marcomanos post horrida bella vagosque
- Sauromatas Latio non est dignata triumpho.
- Iamque in fine dies et inexorabile pensum
- deficit, hic maesti pietas me poscit Etrusci,
- qualia nec Siculae moderantur carmina rupes
- nec fati iam certus olor saevique marita
- Tereos. heu quantis lassantem brachia vidi
- planctibus et prono fusum super oscula vultu!
- vix famuli comitesque tenent, vix arduus ignis
- summovet. haud aliter gemuit per Sunia [*]() Theseus
- litora,[*]() qui falsis deceperat Aegea velis.