Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. unum, quaeso, diem deos silentum
  2. exores: solet hoc patere limen
  3. ad nuptas redeuntibus maritis.
  4. haec te non thiasis procax dolosis
  5. falsi numinis induit figura,
  6. ipsum sed colit et frequentat ipsum
  7. imis altius insitum medullis,
  8. ac solacia vana [*]() subministrat
  9. vultus, qui simili notatus auro
  10. stratis praenitet incubatque somno
  11. securae. procul hinc abite, Mortes:
  12. haec vitae genialis est origo.
  13. cedat luctus atrox genisque manent
  14. iam dulces lacrimae dolorque festus,
  15. quicquid fleverat ante, nunc adoret.
    16. [*](seu Heinsius: tu LM: dum Bursian. )[*](noscis Haupt: nescis LM. )[*](vana L M: vera Baehrens. Protesilaus, who was allowed to return to his wife for one day. Laodamia venerated her husband in the form of )

Tibi certe, Polli dulcissime et hac cui tam fideliter inhaeres quiete dignissime. non habeo diu probandam libellorum istorum temeritatem, cum scias multos ex illis in sinu tuo subito natos et hanc audaciam stili nostri frequenter expaveris, quotiens in illius facundiae tuae penetrali seductus altius litteras intro et in omnes a te studiorum sinus ducor. Securus itaque tertius hic silvarum nostrarum liber ad te mittitur. Habuerat quidem te secundus testem sed hic habet auctorem. Nam primum limen eius Hercules Surrentinus aperit, quem in litore tuo consecratum, statim ut videram, his versibus adoravi. Sequitur libellus, quo splendidissimum et mihi iucundissimum iuvenem, Maecium Celerem, a sacratissimo imperatore missum ad legionem Syriacam, quia sequi non poteram, sic prosecutus sum. Merebatur et Claudi Etrusci mei pietas aliquod ex studiis nostris solacium, cum lugeret veris—quod iam

rarissimum [*]() est—lacrimis senem patrem. Earinus praeterea, Germanici nostri libertus—scis [*]() quamdiu desiderium eius moratus sim. cum petisset ut capillos suos. quos eum geminata pyxide et speculo ad Pergamenum Asclepium mittebat, versibus dedicarem. Summa est egloga. qua mecum secedere Neapolim Claudiam meam exhortor. Hic. si verum dicimus, sermo et quidem securus, ut cum uxore et qui persuadere malit quam placere. Huic praecipue libello favebis. cum scias hanc destinationem quietis meae tibi maxime intendere meque non tam in patriam quam ad te secedere. Vale.

  1. Intermissa tibi renovat, Tirynthie, sacra
  2. Pollius et causas designat desidis anni,
  3. quod coleris maiore tholo, nec litora pauper
  4. nuda tenes tectumque vagis habitabile nautis,
  5. sed nitidos postes Graisque effulta metallis